Een korte, maar indrukwekkende voorstelling – A Juggler’s Tale Review (Xbox Series X)

Veel mensen zullen zeggen dat 2021 een matig gamejaar is. Misschien is dat wel een beetje zo maar toch zijn er genoeg fantastisch games. Dit jaar is het jaar van de indie-games. Het regent pareltjes vol met unieke elementen, prachtige graphics en mooie verhalen. A Juggler’s Tale zou weer zo’n pareltje kunnen zijn.

A Juggler’s Tale is een sidescroller in 3D-omgevingen a la Limbo en Inside en wordt gemaakt door het Duitse Kaleidoscube. Dat is een kleine gamestudio die is opgericht door een paar studenten van de Filmakademie Württemberg in het zuiden van Duitsland. De studio werkte eerder aan animatiefilms en droeg bij aan andere gameprojecten. Dit is de eerste volledige game van het team.

https://www.youtube.com/watch?v=zSKFOPAbFlI  

Goed en kwaad

A Juggler’s Tale is een marionetvoorstelling van poppenspeler Jack. De voorstelling gaat over een meisje, genaamd Abby. Zij werkt in het circus en geeft shows samen met een van haar weinige vrienden, een bruine beer. Erg gelukkig zijn de twee artiesten niet. Het circusleven gaat niet over rozen, want ze kennen totaal geen vrijheid. Elke avond als de shows voorbij zijn, worden ze opgesloten in een kooitje. Op een dag besluiten ze zelf de touwtjes in handen te nemen en ontsnappen ze. Vanaf dat moment is het zaak om uit handen te blijven van het circuspersoneel en bandieten.

Het verhaaltje lijkt simpel maar gaat toch diep op sommige thema’s. Het gaat over machtsverhoudingen, vriendschap en tijdens het spelen verandert je perspectief op goed en kwaad. De kern van de game is lastig uit te leggen zonder de twists in het verhaal te spoilen, dus als je dit wil ervaren, moet je het echt zelf spelen. Jack, de verteller, is een waar woordenkunstenaar en niet zelden brengt hij een lach op mijn gezicht. Alles wat de beste man zegt, rijmt op elkaar. Als je iets doms doet, twijfelt hij geen moment en maakt hij je compleet belachelijk. De relatie tussen Abby en Jack verandert continu en dat levert een paar leuke momenten op.

Een beetje gimmicky

Het unieke aan A Juggler’s Tale is dus dat de hele game een marionetvoorstelling is. Alle personages zitten aan touwtjes vast en voeren dus uit wat Jack wil. De touwtjes bieden in de gameplay een paar unieke momentjes. De ene keer redden ze je van een pijnlijke val of de verdrinkingsdood en de andere keer zitten ze juist vreselijk in de weg, waardoor je niet verder kan lopen. Dat zorgt voor een paar leuke puzzeltjes, maar heel diepgaand is het nooit. Na twee a drie dingen proberen heb je de oplossing vaak wel gevonden. De touwtjes bieden vooral mooie symboliek, omdat Abby zich probeert los te maken van de vrijheidsbeperking, maar op gameplaygebied is het een beetje gimmicky.

Verder loop je van links en rechts en moet je uit handen blijven van vijanden. Wat dat betreft lijkt de game wel heel erg op Inside. De gameplay is redelijk gevarieerd, maar de touwtjes hebben veel meer potentie om de game onderscheidend te maken. Een gemiste kans, maar de potentie is er zeker.

Een lust voor het oog

De omgevingen waar je doorheen loopt zijn werkelijk prachtig. De ene keer geniet je van het zonnetje in een hooiveld en de andere keer struin je in de stromende regen door een moeras. Grafisch laat de game weinig te wensen over. Bovendien draait alles ook nog eens heel soepel. De muziek is mooi en draagt bij aan het middeleeuwse sfeertje. Dat de poppenspeler mee neuriet met de muziek in het pauzemenu, is een van de vele details die de game een levendig geheel maken.  

Ongepolijst

De game wordt gemaakt door een klein team en dus is de game niet altijd even gepolijst. Soms begint John al te vertellen terwijl je een stukje nog niet hebt gehaald. Zo begon hij te vertellen over pedellen in een bootje terwijl Abby toch echt aan het verdrinken was. Ook kun je soms een stukje van een level betreden waar je nog helemaal niet hoort te zijn.

De pracht en praal houdt ook erg snel op, want binnen twee uurtjes speel je de game uit. En na twee keer uitspelen, heb je alle achievements/trophies ook wel binnen. Op zich is dat niet erg, maar voor de vijftien euro die je betaalt, hoop je dat de game iets meer tijd in beslag neemt. Het concept heeft potentie maar komt nog niet op het niveau van de games waar de studio zijn inspiratie vandaan haalt.

Conclusie

A Juggler’s Tale is op veel gebieden een unieke ervaring. De game vertelt een simpel, maar toch diepgaand verhaal over macht, vriendschap en goed en kwaad. De adembenemende omgevingen, prachtige muziek en de humoristische Jack zuigen je helemaal in de ervaring. Helaas zijn de touwtjes, buiten mooie symboliek, een beetje een gimmick, zijn de puzzels stuk voor stuk super simpel en is de voorstelling binnen no time voorbij.

7,3

A Juggler’s Tale is nu uit op de PlayStation 5, PlayStation 4, Xbox Series X en S, Xbox One, pc en Nintendo Switch.