Rainking Gamen. Het is de reden dat we ons hier op dit forum bevinden. Toch zijn we allemaal anders. Ieder heeft zijn eigen voorkeuren en genres waar we minder tot niets mee hebben. Maar we zijn allemaal ergens mee begonnen.
Ik ben van begin 1978. Yup, dat maakt me 43 jaar oud. Ik ga al een tijdje mee qua games, maar ik hoop er nog lang niet klaar mee te zijn. En ondanks mijn leeftijd was ik er redelijk laat bij. Mijn eerste eigen console was een Super Nintendo. Eind 1994 kreeg ik voor kerstmis een bundel waar Super Mario All-Stars en Starwing in zaten en niet veel later kocht ik, door een review van Alex Roos van De Telegraaf, het door mij geliefde Secret Of Mana. En ik had daarvoor bij vrienden en bekenden wel gespeeld op de NES en de Sega Mega Drive, toch waren dat niet mijn eerste ervaringen met computerspellen.
Toen ik mijn Super Nintendo kreeg (nou ja, kreeg, ik heb een gedeelte bijbetaald) was ik 16 jaar oud. Maar voor mijn eerste ervaring met video games moet ik terug naar de jaren ’80. Ik zal een jaar of 7 geweest zijn, misschien 8, toen ik kennis maakte met de ZX Spectrum, die natuurlijk van mijn ouders was. Wat? ZX Spectrum. Hoe bedoel je, daar heb je nog nooit van gehoord? Eh, laten we zeggen dat het de britse variant van de Commodore 64 was. Dat zal vast niet helemaal kloppen, maar zó geschoold in de geschiedenis van het apparaat ben ik eerlijk gezegd ook weer niet.
Het allereerste spel dat ik ooit gespeeld heb heet Thro’ The Wall. Het lijkt op Breakout en Arkanoid, maar het ziet er supersimpel uit en het heeft amper geluid. Alleen als je af gaat hoor je iets. Maar als klein jochie boeit je dat voor geen meter. Je had beelden op tv die je zelf kon bedienen, hoe cool was dat!?
Op een gegeven moment ging het apparaat ook mee naar de camping, om mijn zus en mij te vermaken in het weekend. Ik weet niet waarom, maar dat is meteen mijn eerste herinnering dat we ook andere spellen speelden dan Thro’ The Wall. Favorieten van me waren Fred Loader (wat ik zelf Fred Piramide noemde), Billy Bong, Horrace Goes Skiing en Beetlemania. Stuk voor stuk zagen ze er meer uit als arcade spellen, alleen dan wat minder mooi. Dat maakte niet uit, want we vermaakten ons er opperbest mee.
Oh, even tussendoor… Die spellen stonden nog op cassettebandjes. Niks geen blu-ray, dvd, cd of floppy, just ye goode olde cassette tape. Als je oud genoeg bent om je te herinneren hoe het klonk als je verbinding maakte met het internet via de telefoonlijn, zo klonk het ook als je een spel laadde. Je had ook de mogelijkheid om zelf te programmeren. Sterker nog, er waren boeken te koop met gamecode die je zelf moest over typen en dan op moest slaan op je cassettebandje. Daar ging best wat tijd in zitten (en soms lukte het niet eens), maar het idee dat je zelf zat te programmeren op die jonge leeftijd was gewoon gaaf, ook al was het in principe gewoon een copy and paste job.
Het zal misschien hypocriet klinken, maar ik ben tegenwoordig meer van de spellen met verhalen. Final Fantasy, Resident Evil, Metal Gear Solid, dat soort dingen. Ik heb arcade spellen een beetje de rug toe gekeerd. Ik vind het wel mooi dat de indie-scene dat genre heeft omarmd, maar zelf doe ik er weinig tot niks mee. Desondanks zal ik de spellen waar ik mee begonnen ben altijd dankbaar zijn.
De foto van de ZX Spectrum is helaas niet van mij. Die heeft een flink aantal jaar geleden al de geest gegeven. Ik heb een paar jaar geleden wel een een collectie voor de pc gekocht met een hele hoop Speccy games erop, maar misschien dat ik toch nog eens een keer een volledige setup op de kop probeer te tikken, for nostalgia’s sake.
De foto met alle console heb ik genomen met kerst 2019, ter ere van mijn 25 jaar console gaming anniversary. Die foto wou ik er gewoon tussen hebben. Ik ben tegenwoordig voornamelijk een PlayStation gamer, maar dat betekent niet dat ik een hekel heb aan de overige merken. Sterker nog, the more, the merrier.
Waar ben jij mee begonnen? De Mega Drive? De Nintendo 64? Een PlayStation 2 misschien? En hoe was je eerste ontmoeting met video games? Smaakte het naar meer? Had je het gevoel met het verkeerde apparaat begonnen te zijn? Let me know!
Edit: Beetlemania video toegevoegd.
Leuk stuk en gave foto van die consoles!! Zelf ben ik op de Commodore 64 begonnen (ook met cassettebandjes). Spellen als Exploding Fist, Soccer 82, Zaxxon en Breakout. Toen de Olivetti (met van die grote flexibele Flippies en spellen als Test Drive en Defender of the Crown). Daarna een Atari Lynx en Gameboy, maar een echte spelcomputer kwam er niet in van mijn ouders… Dus mijn eerste console was de Xbox 360 die ik kocht toen ik op kamers woonde. Dus vergeleken bij mij was je er erg vroeg bij met consoles! 🙂
Way Of The Exploding Fist had een klasgenoot het weleens over. Hij had het er altijd over dat dat het eerste spel met een sample van een echte stem was, wat in die tijd waarschijnlijk het dichtste bij was dat de toekomst ooit kon komen. De Xbox 360 lijkt me, ondanks dat je er later bij was, een hele mooie console om mee te beginnen. Na mijn Super Nintendo wou ik een PlayStation, maar daarvoor heb ik wel mijn Super Nintendo moeten verkopen van mijn ouders. Die wilden niet dat ik meer dan één spelcomputer had. Toen ik op mezelf ging wonen heb ik dat weer meteen recht getrokken, door een Super Nintendo via Marktplaats te kopen, plus de acht spellen die ik er destijds voor had. Geloof maar dat ik er daarna nog veel meer binnen heb gehaald, hahaha. Ze moeten er tegenwoordig niks meer van hebben, wat ik op zich wel kan begrijpen, maar toen ik ze een paar jaar geleden de PSVR op hun neus heb gezet en ze liet afdalen in een duikerklok, toen hebben ze toch genoten.
Oh, en bedankt, hahaha. Zou ik bijna vergeten.
Soccer 82 was ik helemaal vergeten, maar nu je het zegt heb ik dat veel gespeeld. kan me vooral nog herinneren dat het zo lang duurde voordat de poppetjes van en op het veld kwamen 😉
En wat te denken van die haast vierkante bal? LOL!
Leuk om te lezen! ik ben ook van de iets oudere generatie 😉 1983 dus mijn eerste gameervaring was toen ik een jaar of 4 was met de Commodore 64 en de game Zeppelin https://www.youtube.com/watch?v=PVFVQ85uB-E
als ik die eerste piepjes hoor keer ik weer terug naar het huis waar ik ben geboren geweldig.
de commodore uit mijn jeugd heb ik nogsteeds!
Dank je! Dat Zeppelin spel kende ik nog niet, dus dat was wel leuk om te zien. De Commodore 64 spellen waar ik het meest bekend mee ben zijn Aztec Challenge, The Last Ninja, Boulder Dash en HERO. Altijd mooi om te zien hoe bepaalde geluiden je terug naar het verleden en speciale herinneringen kunnen brengen.
Boulder Dash ken ik dan weer alleen van de NES, leuk om die klassiekers weer voor de geest te halen. Ik zal die andere titels eens opzoeken.
Bij mijn weten waren Aztec Challenge en The Last Ninja best grote namen, maar wat dat betreft is het maar net waar je mee in aanraking komt. Zeker in die tijd, ver voor het internet. The Last Ninja is een beetje een isometrische action adventure en Aztec Challenge had bij elk level een andere speelstijl. Uit mijn hoofd waren er dat ook maar vier of vijf en herhaalde het daarna weer, maar hang me er niet aan op. HERO komt een beetje bij Zeppelin in de buurt.
Het lastigste bij Aztec Challenge vond ik de levels met bukken/springen over die speren!
En je hebt het goed onthouden met die herhaalde levels.
Daar was ik ook niet zo best in. Ik vond het toen wel gaaf om te zien dat je die tempel langzaam maar zeker ‘dichterbij’ zag komen, iets wat ik ook mooi vind aan de opening credits van Final Fantasy VI.
Oh ja, Boulder Dash, HERO en laten wij vooral ook niet Airwolf, Paradroid en West Bank vergeten! Nostalgie!
Oeh, die laatste twee heb ik nog nooit van gehoord. Meteen even opzoeken.
Edit: Ze zagen er ook niet bekend uit, maar verder wel grappig. Wat ik wel weet is dat ik de rest van het weekend met het deuntje van Airwolf in mijn hoofd zit, wat op zich geen straf is.
Haha en MOEILIJK dat dat spel was!!
Paradroid vond ik geweldig!
Ik ook! Was denk ik mijn favoriete C64 game, al vond ik m wel moeilijk (ik was ook nog klein). Ik dacht dat ik m een paar keer BiJNA had uitgespeeld, maar nu las ik op Google dat je na al die verschillende verdiepingen, pas het eerste level zou hebben uitgespeeld en er nog tig ruimteschepen achteraan kwamen, haha. Ben niet ongelukkig dat de huidige games wat meer vergevingsgezind zijn…
Je noemt hier wel een paar klassiekers op zeg. Andere favorieten van mij op de C64 waren Blue Max, Rally Speedway (kon je zelf banen maken), Moon Patrol, Gyrus, Raid on Bungeling Bay, teveel om op te noemen eigenlijk.
Van de spellen die je noemt was ik alleen bekend met Moon Patrol. De rest even opgezocht. Gyrus heeft goeie muziek.
Ik ben begonnen met 2 computers, de Commodore 64 (Dragon’s Lair!) en de ColecoVision. Vooral die laatste is een console die ik helemaal kapot heb gespeeld met titels als: Mouse trap, Frogger en Donkey Kong (Jr). Magical times 🙂
De naam ColecoVision ken ik wel, maar nooit op gespeeld. Meteen even Mouse Trap opgezocht. Die doet me toch wel verdacht veel aan een ander spel denken, hahaha. Tof om te zien dat er zoveel oude spellen voorbij komen.
Het leuke van Mouse Trap is dat je met je controller de deurtjes in het level moest openen. Die deurtjes hadden kleuren, 4 in totaal. Dan moest je in de stress met je handen op de juiste kleur drukken op je controller. Hand oog coördinatie was heel belangrijk.
Dat is wel leuk bedacht. Een beetje de voorloper van de quicktime events.
Jeetje, als mensen zich de oude generatie noemen als ze rond 1980 geboren zijn, wat ben ik dan niet….
Ben geboren in 1971 en gestart op een Atari 2600 (missile command, Pac-Man, asteroids, pitfall, etc). Maatje van mij had zo’n Philips videopac (als ik het goed heb) met oa happelaar. Na de Atari overgestapt naar de C64 (dat ding kende ik van binnen en buiten) gevolgd door een Amiga 500 en later een 1200.
Hierna nog wel een beetje pc-gaming gedaan (nfs porsche 2000 was mijn laatste zo ongeveer). Mijn Gaming virus is toen een beetje gaan liggen door ontwikkelingen in mijn privé leven (werk, trouwen, kids)
Het virus is weer opgeleefd toen er een Wii in huis kwam om in de winter energie bij de jongste af te branden (ideetje van mijn vrouw, en het werkte ook nog) Eerste game die ik toen weer speelde was twilight princess. Resultaat was dat ik weer aan het gamen was en fan werd van de zelda serie. Tijdens de Wii kwam er een ds (lekker voor in het ov van en naar het werk). De Wii werd opgevolgd door een WiiU, Switch. En de DS werd opgevolgd door meerdere 3DSen. Naast de WiiU kwam er een PS4 pro die nu vervangen is door een XBOX Series X (dank Microsoft voor het annexeren van Bethesda).
Ik heb eigenlijk nooit spijt gehad van mijn aankopen. Het enige wat ik nog wel eens mis is het gepiel op de C64. Maar ik geloof dat ik daar nu toch echt geen tijd meer voor heb.
Gaaf dat je het weer opgepakt heb. Of moet ik U zeggen? Lol. De WiiU vind ik, ondanks dat-ie geflopt is, een heel leuk apparaat met een hoop mooie spellen. Ook meteen voor de nieuwe console generatie gegaan, heel mooi. Ik heb zo’n 10 jaar geleden nog World Of Warcraft gespeeld met mensen die tegen, en over de 60 waren. Die mensen hebben onze hobby groot zien worden. Gaming is voor iedereen.
Ik ben uit 1970. Gestart met Pong. Daarna Vectrex, C64, Megadrive, PS1, 2 en 3. Tegenwoordig Game ik op de PC. Ik stream ook Stadia en PSNOW en gebruik nu de Xbox games pass voor PC. Alleen Nintendo heeft mij nooit enthousiast kunnen maken. Even voor de duidelijkheid, ik zeg niet dat ik het slecht vind, maar het trekt mij gewoon niet.
Dat Nintendo je niets doet is helemaal prima. Ben er eigenlijk wel blij om. Als iedereen het zelfde leuk zou vinden, dan was het wel allemaal erg saai geworden.
Leuk, dat laatste zeg ik ook altijd. Inderdaad niks mis mee. Variety is the spice of life.
Normaliteit zou ik bij een artikel als dit gelijk een grote post maken. Maar nu is het iets te “heftig” voor mij iets om over te schrijven, als het allemaal gezakt ( hoe ver zo iets als dit kan zakken)is zal ik terug komen op dit topic.
Geen haast, man. Gewoon doen wanneer het goed voelt.
Rainking, potverdorie, had dit artikel ff voor de 31e geplaatst man. Dan had je nog meegedingd met die 50 euro joh :p (wellicht, en dit hoop ik, maken ze van de afgelopen content actie een maandelijks iets. Want dan kan ik alsnog op je stemmen) Want wat een leuk artikel joh, goed gedaan!
qua leeftijd ben ik iets jonger, 33. En ik moest even heel goed graven naar mijn eerst game-ervaring… Ik gok, dat het prince of persia was op DOS. Ik had een oom die gek was van computers en die had deze game op zijn pc staan. Ik was gelijk helemaal geobsedeerd (ik wilde dat ik dit gevoel van enthousiasme nu nog had) door deze titel. Mijn ouders waren niet rijk, dus een spelcomputer heb ik nooit gehad tot aan de Cube. Maar mijn god, mijn hobby was duidelijk sinds ik plaatsnam achter het toetsenbord van de 386 van mijn oom.
Bedankt voor het compliment. Dat artikel over mijn japanse spellen had ik soortvan voor de wedstrijd geschreven. Dat is een verzameling die ik erg gaaf vind om te hebben en ik ben altijd wel benieuwd naar de collecties van andere mensen. Ik ben niet goed in diepgaande analyses, dus gooide ik het over een andere boeg. Ik had er al vaker aan gedacht om daar een stukje over te schrijven (vandaar het eerdere ‘soortvan’), dus het kwam niet opeens uit het niets, maar ik vond het wel het mooiste moment ervoor. Daarvoor had ik nog niet eerder een stukje geschreven voor de site, maar ik vond het eigenlijk wel leuk om te doen. De reacties die ik erop kreeg van de mensen hier waren ook mooi om te lezen. En wat ik laatst als reactie op een bericht van jou schreef, ik hou van persoonlijke verhalen, dus ik wou kijken of ik nog iets kon schrijven waar ik andere mensen (oftewel jullie) leuk bij kon betrekken. Dat bleek redelijk voor de hand liggend en ik was dan ook nu weer benieuwd naar de reacties van anderen. En het feit dat er al een aantal spellen, die voor sommigen onbekend waren, voorbij zijn gekomen in de comments maakt het voor mij al meer dan geslaagd. Ik kon het nu ook schrijven zonder de “druk” van de wedstrijd, zegmaar. Dus ja, misschien had ik dan meer kans gehad, maar dit is sowieso meer de essentie (en intentie), namelijk om een stukje te schrijven dat de rest hopelijk leuk vindt om te lezen en erop te reageren.
Maar effe on-topic, die eerste ervaring met Prince Of Persia moet echt heel gaaf geweest zijn. Het was verre van mijn eerste spel, zelfs niet mijn eerste pc spel, maar ik ben er wel op een vergelijkbare manier mee in aanraking gekomen, alleen dan door de vader van een goeie vriend. Heel leuk om te lezen. Zeker een mooie introductie. Wat een geweldig spel was dat. De Gamecube is ook een mooi apparaat. Mario Kart: Double Dash, Zelda’s Wind Waker en Twilight Princess, de eerste twee Metroid Prime’s, Eternal Darkness, Resident Evil’s remake en 4, voor een strandradio met miniscule schijfjes barst die console van de klassiekers.
Had ik al bedankt gezegd? Bedankt!
Pff om heel eerlijk te wezen weet ik niet precies eigenlijk welke mijn eerste ervaring was. Dat was op de C64 of de Atari VCS/2600.
Ik weet nog dat ik ergens bij familie een ski/wintersport spelletje speelde op de atari, maar eerder had ik toen ook al bij iemand een game ervaring gehad, maar kan niet meer voor de dag halen welk systeem dat was.
Ben zelf ook van de oudere generatie 1980, maar mijn eerste echte eigen systeem was de Amiga en de console een NES in 1985 of 86.
Wow, veel mensen die nog op apparaten van de jaren ’70 en ’80 hebben gespeeld, zeg. Had ik niet verwacht, eerlijk gezegd. Heel tof om te zien.
Ja, ik wist ook niet dat we met zoveel oude l*ll*en hier op IG zaten, maar wel leuk (en troostend, haha)
Hahaha, met name dat laatste.
Bedankt hé door jou voel ik me nu oud.
Nee dat had ik ook niet verwacht, maar wel mooi om te zien.
Ik ben begonnen met Nemesis en Metal Gear op de MSX. Geen idee welke ik als eerst speelde. De muziek in die laatste game kan ik wel dromen: https://www.youtube.com/watch?v=Kj5zHaFhw24
Da’s wel gaaf. Mijn eerste Metal Gear was Solid op de PlayStation. Daarvoor had ik er nog nooit van gehoord. Gaaf dat je de originele vroeger al gespeeld hebt. De muziek klinkt ook goed. Ik herken het wel, ook al heb ik het nooit echt gespeeld.
Toen ik mijn NES kreeg zat er zo’n flyer in met allerlei games die beschikbaar waren. Een A4tje gewoon. Daar heb ik als kind wel acht miljoen keer naar gekeken. Ik herinner me dat Metal Gear daar ook op afgebeeld was. Toen ik later Metal Gear Solid voor de PSOne kreeg, toen dacht ik: hee metal gear. Daar heb ik eerder van gehoord. Nooit gespeeld overigens.
De Metal Gear op de NES is een mindere, aangepaste versie, heb ik weleens begrepen. Het PlayStation spel vond ik erg tof.
Super vet stukkie. Als ik dit allemaal zo lees, heb ik er wel een beetje spijt van dat ik niet alles bewaard heb. Althans, ik heb mijn NES, Megadrive en PsOne niet meer. Heb gelukkig nog wel mijn NES games, maar dan niet met originele verpakking. Ik heb van die plastic doosjes waar alleen de cartridge inzit. Die oude NES/SNES/Sega verpakkingen zien er super vet uit altijd vind ik. Die geven me echt een nostalgisch gevoel.
Vanaf de cube heb ik wel alles bewaard. Althans qua consoles. De games heb ik wel deels verkocht, maar zat ook veel troep bij. Alles ligt opgeborgen in boxen op zolder dus het is ook niet netjes uitgestald. Dat krijg ik hier niet voor elkaar 😉
Mijn eerste ervaring is ook op de Commodore 64 geweest. Geen idee welk spel t was. Het was ook bij een klasgenootje van me. Zelf kreeg ik als eerst een NES met super Mario 3
Bedankt! Klinkt een beetje als de leegte in mijn leven die ontstond toen ik mijn oorspronkelijke Super Nintendo verkocht. Oeh, dat klinkt wel weer heel dramatisch.
Ook weer die Commodore 64, he? Die is wel heel goed vertegenwoordigd. Super Mario Bros 3 is toch wel een regelrechte klassieker. Mooi spel om mee te beginnen.
Haha Nouja ik ben wel redelijk nuchter verder hoor. Ik denk als ik jouw verzameling zie: wow echt vet, maar tegelijkertijd weet ik ook dat mijn PS3 na het verschijnen van de PS4 nooit meer uit de box heb gehaald.
Mario 3 speel ik echt nog wel een aantal keer per jaar. Tegenwoordig op de Switch.
Mijn eerste ervaring met games was op PC door mijn vader, die wel het een het ander op zijn pc had. Ik ben van een nieuwere garde dus de SNES en N64 was ik nét te laat voor geboren. De game die ik op zijn PC speelde was de eerste Prince of Persia en jezus wat was die moeilijk. Daarna speelde ik de standaard educatieve spellen zoals Freddie Fish.
Mijn eerst console was een PlayStation! En nog wel perongeluk ook. Ik vroeg als een kind een PlayStation 2 voor mijn verjaardag. Mijn alleenstaande moeder was niet echt bekend met videogames en consoles en had per ongeluk een PlayStation 1 gehaald. Na een kleine teleurstelling heb ik de console met plezier gebruikt; Tony Hawk, Crash en Spider-Man waren games die vaak in de console gingen. Ik had geen memorycard dus het was altijd vanaf het begin beginnen. Maar ik was niet veeleisend op die leeftijd gelukkig.
Een jaar later kwam mijn moeder met haar redemption arc en kreeg ik een mooie PlayStation 2 Slim voor mijn verjaardag.
Wat betreft handheld was het een Gameboy Advance SP samen met Pokémon Fire Red. Niet veel later kreeg mijn zus de toen vers aangekondigde DS maar ik kon nog wel even door met mijn Gameboy totdat ik mijn eigen DS Lite kocht.
Heerlijke collectie en foto’s en genoten van je stuk!
Hé, daar heb je Prince Of Persia weer. Tof! Heel mooi spel. Het was waarschijnlijk even balen van die PlayStation, maar er was tegen die tijd al wel een hele hoop moois voor te krijgen. Gelukkig is het later nog goed gekomen met die PS2.
Dank voor je mooie woorden, al moet ik zeggen dat al jullie reacties het wel af maken.
De teleurstelling was er slechts tot de PS1 was aangesloten 😉
Ah, gelukkig. Mooi dat je er veel plezier aan hebt beleefd.
Mijn allereerste spelcomputer was de Sega Master System, dus die van vóór de Sega Megadrive/Genesis, die ik enkele jaren later eveneens voor mijn verjaardag kreeg.
Mijn allereerste spel was Alex Kidd in Miracle World, die in de console ingebouwd zat en dus opstartte als je er geen cartridge in deed (of als de cartridge het liet afweten). Het is ook het eerste spel dat ik ooit heb uitgespeeld, wat als een echte overwinning voelde. Vond het dan ook erg leuk dat ik hem nu op de Switch kon downloaden en spelen, ook omdat het spel heel prima verouderd is.
Het mooiste vond ik nog altijd de eenvoud van die consoles. Je kocht een game, deed de cartridge in de gleuf, deed de spelcomputer aan en… kon meteen spelen.
Geen menu’s, geen installaties en downloads, geen accounts, geen micro-transacties of DLC’s, maar enkel jij en de game. In heerlijk overzichtelijk 2D, wat voor mij een game nog steeds stiekem het meest als een ‘echte game’ doet uitzien.
Nu game ik niet zoveel meer, vooral omdat ik er minder geduld voor heb en tegenwoordig zelfs de eenvoudigste platformer een halve RPG schijnt te moeten zijn (lang leve Mario, wat dat betreft!), maar ik kijk met zeer leuke herinneringen terug op die tijd.
De Master System is zo’n apparaat waar ik amper ervaring mee heb, maar toch wel vaak goeie dingen over hoor en lees. Dat van dat ‘overzichtelijke 2D’ zullen meer mensen hebben, zeker als je kijkt naar hoe groot de indie-scene is. In ieder geval fijn dat je er goeie herinneringen aan hebt.
Kent iemand Jumpman (Commodore 64) nog? Bij de versie die ik had ontbrak de laatste level (30) Bijzonder frustrerend was dat. Als je ‘Randomizer’ speelde liep het spel dus vast als hij daar kwam. Ik kwam er een paar jaar geleden achter dat level 30 “Grand Puzzle III” had moeten zijn. Vermeldenswaardig was verder nog dat, jawel, mijn moeder het record had.
Ik had wel eens een plaatje van de title screen gezien, maar nog nooit gameplay. Dat zag er in het begin nog simpel uit, maar werd toch wel hectisch hier en daar, zag ik. Apart dat het laatste level ontbrak, maar het spel wel gewoon liep. Ben je nog wel bij de high score van je moeder in de buurt gekomen?
Wel in de buurt, maar niet overtroffen. Je kon kiezen dat de levels random werden gekozen. Ik houd mijzelf maar voor dat zij toevallig makkelijke levels kreeg…
Hahaha, alles om ‘s-nachts makkelijker in slaap te komen. Verstandig.
Mocht de Atari 2600 van mijn neef hebben. En die heb ik nog steeds. Met Ghostbusters en het welbekende spel van de man met de hamer. (iets met een aap) daarna ging het hard.
Hahahah, maar die kennen we wel natuurlijk. Die vent heeft het nog ver geschopt.
Leuk stukje! Mooie verzameling consoles! Je mist wel mijn favoriete console, de Game Boy 😉 Als kind achter in de auto lekker Mario Land en Tetris spelen.
De 1e game die speelde was Pong op een Zwart Wit TV van mijn oom. Ergens in 1985 gok ik zo. Toen was ik 4. Mijn oom had ook een Commodore. De 1e console die ik zelf had was de NES. Mario en Duck Hunt beschouw ik wel als de eerste games die ik echt zelf speelde.
Vanuit de NES eigenlijk altijd alle Nintendo’s gehad. Met de komst van de Playstation 1 ging ik wat minder Nintendo games spelen. Sindsdien eigenlijk altijd de nieuwste Playstation en Nintendo gehad. Tot op de dag van vandaag een PS5 en Switch.
Tijdens mijn studenten tijd ben ik wel een die hard PC gamer geweest. Veel fps gespeeld. Speel nu ik wat ouder ben wat minder op de PC.
Dank je. Je hebt wel wat mooie klassiekers gespeeld, zie ik. De Game Boy ontbreekt inderdaad op de foto. Ik ben ook pas heel laat aan handhelds begonnen. Om de één of andere manier wou ik er nooit aan. Dat veranderde pas nadat ik mijn Switch had gekocht en ik die regelmatig meenam naar de bioscoop. Dat bleek wel te bevallen, waarna ik een paar andere ben gaan kopen. Ik heb toen bewust gekozen voor de Game Boy Advance (linksonder in de hoek), zodat ik meteen alle Game Boy generaties kon spelen op één apparaat. Tot nu toe heb ik ook nog maar twee spellen voor de originele Game Boy (Super Mario Land 1 en 2), maar het is wel de bedoeling dat die collectie nog groeit. Ik ben alleen nogal van de CIB, dus dat kan weleens oplopen in prijs.
goh wat een oubollig artikel, voelt van tijden geleden. zou deze persoon inmiddels een van de hoofdredacteuren zijn op dit social gaming platform? 😉
Jonguh, ik ben tegenwoordig een grootmacht op dit platform. Je zou willen dat je in mijn schoenen zou passen.