Jack O 
Het principe van 12 Minutes is simpel. De avond van twee nog naamloze personages in hun driekamerappartement verloopt vlekkeloos totdat een agent aanbelt, de vrouw vermoordt en jou, de man, uitschakelt. Dit duurt precies twaalf minuten en als je sterft begint de dag opnieuw. Het is aan de speler om hun drie kamers te verkennen om daar iets te vinden waarmee die moord te voorkomen is. Hoewel het hoofdpersonage doorheeft dat elke dag opnieuw begint, daarop reageert en er bepaalde verschillende dialoogopties door krijgt, blijven de regels hetzelfde.
Dat houdt in: geen plotselinge interacties met objecten die je voorheen niet kunt gebruiken, maar een consistente puzzel die je steeds verder oplost met je cumulatieve kennis. Als je weet wat je met bijvoorbeeld slaappillen kunt, kom je weer een stapje verder in het proces en ontstaan er nieuwe gesprekken tussen jou en je vrouw. Tof is ook hoe de tegenspeelster reageert als je haar probeert te beschermen, omdat je geheimzinnigheid op den duur logischerwijs verdacht wordt. Jij weet exact hoeveel minuten je nog hebt als de ambulance voorbijraast – ook al kun je de game pauzeren en daar direct zien hoeveel tijd nog resteert – maar zij maakt het constant voor het eerst mee.
12 Minutes is uiteraard niet de eerste game die dit concept gebruikt, maar de spanning in combinatie met de vaststaande regels voor het gebruik van objecten maakt het een bijzondere game. De demonstratie overtuigt al zonder de sterke voice acting uit de trailer en personages, die overigens volledig motion captured zijn voor het camerastandpunt van bovenaf. We verwachten dan ook veel van dit passieproject van Antonio, die eerder verantwoordelijk was voor het uiterlijk van The Witness. Hij hoopt de game begin volgend jaar uit te brengen, dus we moeten nog even wachten.
12 Minutes verschijnt voor Xbox One en pc.
