Kaskarion Soms heb je (stukken in) games waarbij je constant aan het genieten bent van je omgeving. Niet omdat het landschap per se zo adembenemend mooi is maar gewoon omdat je een warm en gezellig gevoel krijgt van zo’n sfeervol gebied.
Daarom leek het me leuk om een keer te praten over gezelligheid in games. Hierbij een paar voorbeelden van de gezelligheid die ik heb ervaren in games:
Resident Evil 4
In Resident Evil 4 reis je als Leon Kennedy naar Spanje om de dochter van de president te redden uit de handen van een religieuze sekte die wel heel lekker gaat op het aanbidden en misbruiken van zombie-parasieten. Klinkt alles behalve gezellig, ook wanneer je je eerste stappen in “El Pueblo” zet en de smerige boerderijen van binnen en buiten bekijkt zou je denken dat er niet veel is om warm van te worden.
Toch heb ik intens genoten van het doorlopen van dit gebied (en ook het kasteel later in de game gaf me dit gevoel). Het voelt gewoon ergens heel vertrouwd, alsof je bij je grootouders op bezoek gaat. De mensen hier leven allemaal hun eigen leventje (hoe messed up dat leventje dan ook mag zijn) en jij bent een soort toerist die hier op bezoek is. Ook moet ik vaak als ik in de herfst door het bos loop aan RE 4 denken en dat maakt me toch wel heel blij.
Bloodborne
“Away! Away!” Klinkt het door de speakers van m’n TV wanneer ik door Central Yharnam ren. “YOU ARE NOT WANTED HERE!” Schreeuwen de jagers naar me op straat. Terwijl ze met cleavers en bijlen op me af rennen rol ik ze voorbij en vervolg mijn weg richting de brug waar de Cleric Beast mij staat op te wachten. In de tussentijd geniet ik van alle prachtige kerktorens en verlichtte huiskamers die de stad Yharnam rijk is.
Ik weet niet precies wat het is maar in Bloodborne (en Dark Souls) zit een bepaalde sfeer die ik heel aangenaam vind, misschien is het een gebrek aan achtergrondmuziek of het feit dat de wereld ergens zo gesloopt en afgestompt is waardoor je zintuigen niet zo intens geprikkeld worden zoals in veel andere games. Het voelt gewoon heel fijn om met een fakkel in je hand door zo’n donkere steeg te lopen en alleen het geluid van je eigen voetstappen te horen.
Total War
Wanneer ik een Total War game speel voelt het net als een bordspel. De game lijkt sowieso best veel op Risk, waar je ook een grote wereldkaart hebt en legers moet verplaatsen om gebieden te veroveren. In Total War hoef je echter niet je fantasie te gebruiken om je voor te stellen hoe zo’n veldslag eraan toe gaat. Dat mag je zelf allemaal in volle glorie aanschouwen!
Oorlog is natuurlijk alles behalve gezellig, toch krijg ik bij het spelen van Total War wel altijd zo’n bepaald gezellig gevoel. Je verovert een provincie, bouwt wat mooie dingen en beschermt het tegen bedreigingen van andere factions. Voor je het weet is het onderdeel geworden van een gigantisch rijk waar jij als opperbaas over heerst! Het wordt extra gezellig als je een co-op campaign met een vriend speelt waarbij je elkaar kan helpen door te ruilen en samen oorlog te voeren. Het is leuk om te zien hoe zo’n lord zich over de campaign map beweegt en je in te beelden dat daar eigenlijk 5000 soldaten lopen.
Net als een bordspel is het abstract genoeg om je eigen voorstelling ervan te kunnen maken van hoe het er ongeveer in de wereld aan toe gaat. De “levende” wereldmap en achtergrondmuziek geven je echter net wat meer stimulans om je onder te kunnen dompelen in de setting van de wereld waar jouw Total War game zich afspeelt.
Gezelligheid vind ik niet zo goed passen in de games die jij omschrijft, maar bijv. bij Bloodborne, Re4 en Dark Souls snap ik wel dat je t een sfeervolle bedoeling vindt als is de sfeer duister.
Bij gezelligheid denk ik toch aan Super Mario 3: op de wereldkaart al dansende boompjes, schildpadden die even het gezicht laten zien op bepaalde momenten in de muziek en alles en iedereen lijkt redelijk vrolijk.
Ik sluit me hierbij aan. Daarom had ik ook niet gereageerd, omdat ik ook hoe hij het zelf omschrijft niet echt met gezelligheid te maken heeft.
Gezeligheid denk ik meer aan party games en met maten thuis lekker op de bank Fifa of welke game dan ook spelen. Eventueel met een drankje erbij.
Gezelligheid is idd wel een beetje een verkeerde woord keuze. Sfeervol zou ik voorgaan.
Maar er zijn te veel games die sfeervolle gebieden hebben. Ik denk dat je wel kan raden welke games ik op zou noemen
Ja er zijn ook super veel sfeervolle games. Dat vind ik een heel belangrijk aspect zelfs.
Overigens als ik in het bos loop moet ik ook wel regelmatig aan RE4 denken.
Thanks voor jullie reacties! Sfeervol is inderdaad een betere verwoording dan gezelligheid. Het is door de goeie sfeer in een game dat ik een bepaald gevoel van gezelligheid/knusheid/comfort ervaar, vandaar dat ik voor die verwoording ben gegaan.
Gezelligheid in games is lastig te omschrijven maar dan denk ik aan een journey ofzo. Hoe je met een random iemand een beetje door die wereld zweeft. Of zelfs aan een mass effect hoe je dan met die teamgenoten een beetje zit te ouwehoeren.
Bij gezelligheid denk ik aan een soort warme en veilige cocon in een gewelddadige wereld.
De enkele momenten dat er geen geweld is, maar rust en vrede.
Enkele voorbeelden:
In Wolfenstein en de Metro games heb je momenten dat “de familie” bij elkaar zit. De kamers zijn dan versierd met foto’s van vroeger, alles is verlicht met kaarslicht en er wordt gepraat, gezongen en gelachen.
Veel games hebben soortgelijke rust momenten en die onthoud ik meestal het meest omdat ie zo opvallen in de anders zo agressieve gameplay.
Gezellig en dan de moeilijkste en duisterste franchise benoemen 😀 Sfeervol en karakteristiek kun je jouw voorbeelden zeker noemen. Gezellig is echt zo’n typisch Nederlands woord. Voor mij persoonlijk denk ik aan gezellige games meer aan multiplayer party games. Vooral Nintendo games vind ik vaak “gezellig”.
Vind het erg komisch welk plaatje je hebt gekozen voor dit artikel en dan gelijk begint met een paar goeie horror games.
Moet me ook bij de anderen aansluiten dat ik denk dat je gezelligheid en sfeer doorelkaar haalt.
Bij bloodborne denk ik niet dat het een gezellige toestand is in de verlichte huisjes in yarnham.
Zelf zat ik aan Animal Crossing te denken wanneer je bij 1 van je buren langsgaat om zijn of haar verjaardag te vieren 🙂 blokje kaas.
Aparte games om te pakken voor gezelligheid maar wel leuk samen gebracht. Zoals mensen hier al zeggen ligt het denk ik dichter bij sfeer.
Hoe dan ook met gezelligheid én sfeer moet ik direct denken aan Sackboy. Echt een leuke, warme game met een top soundtrack en veel vrolijke levels.
Leuk topic! Ik denk dan wel meer aan de sfeervolle villages in Zelda games. Hateno Village in botw bijv?
Of WoW dan.. Goldshire, Lakeshire en Darkshore. Allemaal geven ze mij wel een warm en knus gevoel.