Meta_coola 
In bijna alles is dit een Assassin’s Creed game (minus de hiddenblade, de animus en de Isu), en dan om precies te zijn een mix tussen oude AC ( 1 t/m Syndicate) en RPG era AC. Is het door die mix een betere (AC) game dan Assassin’s Creed? F*ck no, qua GFX is het een heel erg mooie game (on par met de beelden die ik tot nu toe heb gezien van AC Valhalla). Qua verhaal is het on par met AC Odyssey (dat is dus een positief iets want verhaal van Odyssey is geweldig) net zoals bijna alle AC games heeft het ook een aantal emotionele scènes, Met één scène die mij toch echt wel liet huilen (de laatste keer dat er tranen over mijn wangen rolden was met de film 1917)
Qua gameplay is het imho een mixed bag, de Combat is beter dan dat van AC, het doet eigenlijk wat AC Unity deed (daar was het dodgen en pareren ookal heerlijk) maar suckerpunch heeft het wat mij betreft verbeterd en geperfectioneerd. De geen way points en laten leiden door de wind is een aangename vernieuwing in het open wereld games genre. Maar daar tegenover staat wel dat de rest van de gameplay in het verleden blijft hangen en dan met name het klimmen via vaste punten (2007 wil z’n klim systeem terug) en hoe sommige Npc’s liggen als ze dood zijn (dat mag anno 2020 niet meer gebeuren). En dat terwijl AC in die aspecten evolueert.
Case in point
Naast dat de game mij aan Assassin’s Creed ( Odyssey) doet denken, doet het mij ook denken aan Ninja: Shadow of Darkness (ik weet niet waarom maar op sommige momenten als ik door de wereld liep deed het mij aan die game denken), Sword of the Samurai, Way of the Samurai (logisch natuurlijk want Samurai) en de film Azumi denken. De game liet mij echt het gevoel hebben dat ik een echte echte Samurai ben iets waar Sword of the Samurai en Way of the Samurai beide in falen ( begrijp mij niet verkeerd, dat zijn geweldige games maar gaven mij niet het gevoel dat ik een echt Samurai ben iets wat Ghost of Tsushima dus daadwerkelijk wel doet.
Iets waar ik ook blij om ben is dat de wereld map relatief groot is, ze hebben in dat aspect goed gekopieerd van Ubisoft en goed gekeken naar wat de wereld van Odyssey zo interessant maakte. Namelijk de map bomvol gooien met interessante dingen om te vinden en te doen. Ook hebben ze goed naar Ubisoft gekeken en hoe zij de side Quest implementeren, net Zoals in de Odyssey zijn alle side Quests verbonden met hoofd verhaal of het eiland en voelt geen één van de side Quests aan als filler. Oh en waar ik ook erg over te spreken ben is dat geen één van de trophies achter een difficulty Wall zit (ik vind de kijk mijn p*k eens hard zijn want ik heb deze game op brutal uitgespeeld bij de meeste games echt bullshit en ik vind het een goede move van SP om alle trophies toegankelijk te maken voor iedereen)
Ik kan het toch niet laten om er een cijfer aan vast te plakken en na lang na te denken moet ik gaan voor een 9,3, dat vind ik persoonlijk wel een terecht cijfer voor de beste Samurai game ooit gemaakt.
