IG Q en A: Welke game was enorm zonde van je tijd?

Eigenlijk zijn alle multiplayershooters zonde van je tijd. Een paar keer in mijn leven ben ik helemaal opgezogen door dergelijke games en moeten alle andere games er voor wijken. Ik had het met Counter-Strike (Source), GoldenEye 007, Call of Duty: Black Ops en tegenwoordig Fortnite. Tijdens het spelen denk ik dan vaak: ik had wel tien andere singleplayergames kunnen uitspelen. Maar het maakt eigenlijk niet uit. Games zijn een hobby en zolang je het naar je zin hebt, wordt het doel behaald.

In de tijd dat ik Rainbow Six 3 heb gespeeld had ik ook twee opleidingen kunnen doen, dus je kan best stellen dat dat zonde van mijn tijd is geweest. Maar pas echt zonde is je jeugd besteden in een gare chatbox/browser game waarin de interactie niet verder gaat dan ‘s6’ en je dartjes in een dartbord gooit middels twee balkjes, waarbij je op het juiste moment moet drukken om de pijl op de juiste plekje te laten landen. Spelpunt. Houd op met me.

Ik heb het al 1000 keer verteld, maar met Counter-Strike heb ik zeker twee jaar van mijn leven vergooid. In de zin van dat ik een keer een jaar moest overdoen op school en zakte voor mijn eindexamen. Dat allemaal omdat ik al mijn tijd spendeerde met het rennen naar bombsite B in DE_Dust. Als ik dat niet had gedaan, had ik ook weer niet op de plek gezeten waar ik nu zit. Dus ja: zonde van mijn tijd. Maar nee: geen spijt van.

Ik heb geen spijt de tijd die ik in mijn favoriete games heb gestopt, want die duizenden uren in de Pokémon-serie zijn natuurlijk allemaal gerechtvaardigd. Ik heb echter wel hele slechte herinneringen aan Mafia 3, die ik destijds recenseerde voor een andere website. Voordat het embargo verliep deden er al negatieve verhalen de ronde over de game en later begreep ik waarom. Je wordt gedwongen eindeloos hetzelfde te doen, voordat het oprecht goede verhaal vordert. Op mijn Xbox One draaide de game daarnaast voor geen meter (inmiddels wel overigens) en de stad vond ik maar zoutloos. De meer dan dertig uur die ik erin moest steken om het einde te zien krijg ik helaas niet meer terug…

Ik heb hier eigenlijk geen antwoord op. Als ik me niet met een game vermaak dan stop ik er gewoon mee. Als het voor een review is dan kan dat natuurlijk niet, maar is die tijd desondanks zinvol besteed. Je kan namelijk een completer beeld schetsen voor de lezer. Ik verlies mezelf ook niet zo in multiplayer games als sommige van de redactie, maar als je er plezier aan beleeft, is die tijd toch ook zinvol? Behalve als het een echte verslaving is geweest zoals sommige bij World of Warcraft of Counter-Strike hebben ondervonden. Die heb ik dan ook weer niet gespeeld. Beetje saai antwoord dit eigenlijk.

Tetris, mensen. Daar is ‘ie weer. Het is gewoon Tetris. Dan zit ik in de trein naar werk of naar huis en staan er pareltjes als Mario Tennis Aces, Zelda Breath of the Wild (nog niet uitgespeeld) en Inside op mijn Switch en dan ga ik %$#@#! een DEMO van Puyo Puyo Tetris spelen. De demo, ja! Want ik weiger dan wel weer €40 (ja, echt serieus veertig!) te betalen voor die game die ik eigenlijk elke dag speel.