ennodg 
Zelf speel ik meestal wel lange games zoals Red Dead Redemption 2, Valhalla, The Last of Us Part II etc. maar korte games zijn toch wel chill om tussen die grote games door te spelen zoals Firewatch, Spiderman Miles Morales, Astro’s Playroom etc.
Wat vinden jullie?
Korte games kunnen inderdaad heerlijk chill zijn. Toch ben ik zelf meer van de lange games.
Bij korte games heb ik soms wel het gevoel dat ik soms te weinig bang for bucks krijg. Als een game 50 euro kost maar, maar 5 uurtjes duurt vind ik de prijs niet echt gerechtvaardigd.
Dus liever 10 uur een matige ervaring dan 5 uur een top ervaring? Bijzonder.
Mja, ik ben sowieso kieskeurig als het aankomt op games. En ja ik vind persoonlijk de lengte een beslissende factor of ik wel of geen 50 euro aan de game uit wil geven. Kwaliteit kan nog zo mooi zijn maar als ik hem na 5 uur al in de kast kan leggen dan vind ik 50 euro een erg hoge prijs.
Overigens is het voor mij persoonlijk op één hand te tellen welke games ik te lang en matig vind. De meeste lange games die ik heb gespeeld probeer ik ook elkaar jaar of om de 2 jaar opnieuw te spelen, en ik herspeel enkel games die ik daadwerkelijk goed vind.
Als je 50 euro voor 5 uur aan entertainment te duur vindt, snap ik dat natuurlijk best (hoewel dat per uur niet eens zo veel duurder is dan de gemiddelde bioscoopfilm, maar dat terzijde), maar wat ik gewoon oprecht niet begrijp is dat kwantiteit op zichzelf als een pluspunt kan worden beschouwd.
Begrijp me niet verkeerd: een lange, goede game juich ik alleen maar toe. Maar het enkele feit dat een game lang is, zegt toch niets? Sterker nog, dat maakt de kans op een hoge kwaliteit alleen maar kleiner om de simpele reden dat het veel moeilijker is om voor 100 uur aan interessante content in een game te proppen dan voor 30 uur. Toch?
Overigens snap ik best dat wanneer het extreem wordt, je een punt hebt. Een bizar goede full priced game waar na anderhalf uur de eindcredits al over het scherm rollen, accepteer ik ook niet. Maar dat is dan ook theorie.
Ik geniet tegenwoordig meer van korte games dan lange games en vaak zijn korte games ook nog origineler.
Lange games staan mij steeds meer tegen, dit doordat mijn tijd om te gamen ook beperkt is. Een game van 100 plus uur ben ik soms wel maanden verder of zelfs een half jaar. Hierdoor gebeurd het te vaak omdat het tijds bestek zo lang is dat ik ergens ondertussen mijn intresse al ben verloren in de game en overstap naar een andere game maak of heb gemaakt.
Voor mij hoeven spellen niet superlang te zijn. Het mag op zich wel, maar dan moet er wel wat te doen zijn. Een goeie JRPG van 50 tot 100 uur is wel lekker, maar ik had begin van het jaar Brothers: A Tale Of Two Sons gespeeld en die vond ik qua lengte wel mooi. Redelijk kort spel, maar daardoor is het ook niet gaan vervelen. Het bleek redelijk gevarieerd met de puzzels en door de lengte was het precies goed.
Astro’s Playroom vond ik ook geweldig. Kort, maar krachtig. Was ook niet supermoeilijk, maar gewoon vermakelijk met de hele PlayStation geschiedenis die voorbij komt. Toevallig afgelopen weekend volledig uitgespeeld. Top spel, helemaal voor iets dat al voorgeïnstalleerd staat.
Edit: Onderstaande wou ik nog erbij plaatsen, maar helemaal vergeten.
Ik had vorig jaar Projection: First Light gekocht en hoewel dat spel een leuk concept heeft, heb ik het idee dat ik constant hetzelfde doe. En dat is al een wat kortere indie, heb ik het idee. Dus ook kortere spellen kunnen langdradig zijn.
Ik heb juist de voorkeur voor korte spellen omdat ik ook vaak geen tijd heb om 50-100 uur in een game te stoppen. Spellen zoals Celeste, The Messenger, Katana Zero zijn perfect voor mij. Vermaak me zeker ook met Super Mario 3D World. Ook geen lange game overigens. 10 uur is voor mij vaak de Max.
Precies dit… Stel nu dat ik elke avond twee uur zou kunnen gamen (is helaas niet zo), dan ben ik bij een spel van 150 uur dus gewoon 75 dagen zoet. In de praktijk dus eerder 100 dagen (het vrouwtje wil ook wel eens een avond aandacht) en geloof me, er zijn maar bar weinig spellen die 100 dagen leuk blijven!
Zal wel in de minderheid zijn, maar ik verkies lange games echt enorm boven korte. Ik wil wel waar voor mijn geld hebben. Ik zou bijvoorbeeld voor een game die maar 20-30 uur duurt echt geen 60 euro neerleggen.
Daarnaast zijn lange games over het algemeen wel makkelijk weer op te pakken. Even beu? Dan neem je een pauze en kom je later terug. Heb ik vaak genoeg gedaan.
Lange games zijn voor mij ook veel memorabeler. Je hebt er namelijk een langere tijd mee doorgebracht. Korte vergeet ik al gauw weer tenzij het van uitzonderlijke kwaliteit was.
Ik ben het in de grote lijnen wel eens met je.
Nu zijn er genoeg korte games die in mijn herinnering zijn gebrand maar die zij voorals nog op één hand te tellen. Voor de lange games heb ik minstens twee handen nodig. Ik kan eerlijk gezegd geen games opnoemen waarvan ik zeg die duurde echt te lang. Bij AC O, O en V vond ik de kwaliteit/ kwantiteit verhouding perfect in balans zitten de gehele sessie lang dito voor RDR , GTA en de Final Fantasy games.
Ik word juist gek van die superlange spellen! Het lijkt wel een doel op zich: “de mainstory van spel x neemt wel 150 uur in beslag!” Wauw!!! …. Terwijl de vraag natuurlijk is hoeveel van die 150 uur ook echt leuk is. Valt in de praktijk vaak tegen. Met name AAA-spellen hebben last van een veel te lange speelduur. Het is een soort wedloop geworden. Wie heeft de langste? … 😉
Probleem is dat indiegames niet aan mij besteed zijn en ik het dus van het AAA-aanbod moet hebben.
Wanneer beseffen de studio’s: less is more?
Tot die tijd ben ik veroordeeld tot spellen die ik vaak met veel plezier speel tot ergens op de helft, waarna het veelal aanvoelt als een opdracht om ze uit te spelen (wat dus ook niet altijd gebeurt)…
Zeker, hoewel ik genoten heb van BotW en RDR 2 (met name van de laatste), ben ik even klaar met die grote games. De kleintjes zijn juist erg tof. Lineair zoals Dead space en Darksiders kan ik ook steeds meer waarderen. Niet al te kort maar toch behapbaar.
Ik heb ook vaak in die grote games dat ik in het begin veel zijmissies ga spelen en dan na verloop van tijd denk: oke, nu ben ik er klaar mee en dan moet ik nog een halve main story ofzo. Horizon Zero Dawn was daar een goed voorbeeld van. Die heb ik, ondanks dat ik het een geweldige game vond, op het eind ook snel afgeraffeld. In het begin steeds vanalles doen wat je tegenkomt, waardoor je op het eind wel weer wat nieuws wil.
Ik heb ook altijd graag lineaire games gespeeld, zoals Uncharted, Last of Us, Killzone etc. Niet te veel keuze.
Ja, helemaal eens! Sowieso begrijp ik niet waarom de focus zo ligt op open wereld en dat lineair als een vies woord wordt gezien. Iedereen snapt toch wel dat een lineaire game per definitie een veel hogere kwaliteit kán leveren, omdat de aandacht van de ontwikkelaar niet hoeft te worden verdeeld over tig mogelijke scenario’s? Liever één überdik verhaal dan de keuze uit tien matige verhalen!
Ik ben ook vaak bang dat er ergens belangrijke wapens of items liggen en dat ik er overheen kijk. Bijvoorbeeld in The Last of Us doorspit ik iedere kamer en bij Dark SOuls neem ik elke zijweg die ik tegenkom. Ik sla dan bijna nooit bewust wat over. Daarom ben ik ook wel een ‘langzame’ gamer. Games waar men gemiddeld 35 uur over doet, doe ik zo 50 uur over.
Maar ook zo’n Donkey Kong Country Tropical Freeze: daar speel ik ieder level tot ik alle KONG-letters gehaald heb en bij Mario 3D World ga ik ook niet naar een volgend level voordat ik de drie sterren, de stempel en de vlag heb.
Als ik dan zo’n grote open wereld game speel, dan weet ik vaak niet waar ik het moet zoeken en ben ik altijd bang dat ik belangrijke gebieden oversla. Teveel keuze en daar heb ik niet altijd zin in.
Hahaha, zoooo herkenbaar. Ik lijd (ook?) aan een milde vorm vorm van OCD en zoek ook altijd elke krocht en kier in een game af. Dan kun je de speelduur inderdaad rustig met factor anderhalf vermenigvuldigen. Zo heb ik in AC: Odyssey élk vraagteken op de map (en die is best wel gigantisch…) afgewerkt en volgens mij kreeg ik er zelfs geen achievement voor (al weet ik dat laatste niet zeker).
Volgens mij heb ik geen gediagnostiseerde dingen als OCD ofzo (mijn vriendin zat gister wel te mopperen dat ik ook per sé alles moet pakken in zo’n Mariolevel) haha en ik ben ook niet zo extreem als jij zo te lezen. Ik doe het alleen als een game echt vet is. Zoals bij Breath of the Wild heb ik al die tempels gepakt, maar die Korokblaadjes die kunnen mijn reet roesten. Moet wel iets tegenover staan.
Bij DKC krijg je bijv extra levels voor de KONG-letters. Voor de puzzelstukjes krijg je alleen maar artwork volgens mij. Dat kan me ook niks schelen.
Wat ik al zei: in het begin pak ik soms wel alle zijmissies mee, omdat ik de game dan zo vet vind dat ik er zoveel mogelijk van wil mee pakken, maar vaak gebeurt het dat ik na de helft ofzo een beetje klaar ben (Horizon) en dan luier wordt en ga rushen en dan het einde niet zo vet ervaar als ie eigenlijk is.
Nou, ik heb ook geen diagnose, hoor, haha. En ik herken het wel. Dat je aan het begin alles helemaal 100% wil doen en na verloop van tijd gaat rushen, maar als ik op dat punt ben aanbeland ben ik eigenlijk al wel klaar met een game. Het is vaak gewoon veel te veel voor veel te weinig. Godzijdank heb ik niets met DLC, anders zou ik nog veel langer aan spellen vastzitten!
DLC doe ik ook zelden. Denk dat ik voor het laatst DLC heb aangeschaft bij de Wii U-versie van Mario Kart. Verder alleen eens maps bij Modern Warfare en een keer een paar personages bij MK.
Lange games zijn maar zelden echt goed. Breath of the Wild is daar voor mij een voorbeeld van en ook Mario odyssey (als je voor de 100% gaat) blijft tot het einde fantastisch. Echter heb ik er vaak tegen het einde genoeg van. Dan wil ik iets nieuws. Dat had ik bijvoorbeeld bij the last of us 2 wel een beetje. De eerste duurde zo’n vijftien uur. Deze twee keer zo lang. Meestal ga ik dan op het eind rushen.
Even een plusje gegeven, snap je minnetje niet. Je hoeft het niet met je eens te zijn maar lees niks wat mijn inziens een minnetje verdiend
Er is een verschil tussen kort en superkort. Sommige games zijn echt te kort en wil je eigenlijk meer spelen. Games als Miles Morales vind ik wel de goede lengte. Niet te lang, maar wel lang genoeg om je bezig te houden.
Stop maar met lange games met filler content. Blegh
Ben het wel met je eens. Filler is van de duivel.