Mijn onvergetelijke gamemomenten – #2 Snackrecord en duimblessures

Gamerroelof trapte een aantal dagen geleden af met zijn eerste onvergetelijke gamemoment. Vandaag neem ik het stokje van hem over door één van mijn momenten te delen. Het is er een van de velen, maar deze is voor mij wel speciaal, omdat we ‘m met z’n elfen delen.

Het is al ruim vijf jaar geleden. Het was het laatste weekend in mijn huurappartement en het huis was al nagenoeg leeg. Er stond slechts een koelkast, een laptop, het TV-meubel met daarop mijn PlayStation 4 en mijn TV, een bank en een stuk of zes stoelen. Niet veel later stonden er nog drie TV’s en nog drie PlayStations. Het was de tweede editie van ons FIFA-toernooi en er werd groots uitgepakt.

Ik organiseer graag dingen. Het eerste toernooi was met acht personen en was een groot succes. Voor het tweede toernooi wilde ik alles uit de kast trekken. Teletekstpagina’s werden nagemaakt in Excel om uitslagen en standen bij te houden, maar ook om vooraf pikante nieuwsberichten over de deelnemers te verspreiden. Van afmeldingen vanwege duimblessures en ontslagen managers tot arbitrale dwalingen en transfers. De weken voorafgaand aan het daadwerkelijke toernooi waren al fantastisch.  Op de dag zelf werden er nog reclameborden geplaatst voor de interviews en nam de bekerwinnaar van de vorige editie de wisselbeker mee. Saillant detail is dat de winnaar van die editie de enige is die geen biertjes genuttigd had, de valsspeler…

Naast de beker was er uiteraard een prijzenpot. De inleg was twintig euro de neus, maar daar moesten de gele rakkers, de chips en de avondmaaltijd nog vanaf, waardoor er een bescheiden prijsje overbleef. De avondmaaltijd werd overigens verzorgd door de enige horecagelegenheid die op thuisbezorgd staat. Omdat we de vorige keer gepresteerd hadden om met acht personen vijftien verschillende snacks te bestellen, hebben we besloten om dit record te verpulveren. De arme snackbarhouder mocht maar liefst 27 verschillende snacks in het vet gooien. Er was slechts één dubbele omdat er twee mensen een frikandel speciaal wilden.

Dan moest er uiteraard nog FIFA gespeeld worden. Ongeveer de enige game die mijn vrienden spelen. Een andere vriend van me en ik zijn de enigen die zich wel een beetje gamer kunnen noemen, maar dat zagen we niet terug in de eindstand. Zelf belandde ik op de vijfde plek. Ja deze jongen krijgt weinig goals tegen, maar heeft ook wat moeite met scoren. De andere ‘gamer’ moest genoegen nemen met de laatste plaats. Dit keer hadden we wel een andere winnaar. We hadden helaas geen blaastesten om te kunnen checken of hij vals had gespeeld, maar hij was veruit de beste.

Na een uurtje of zes virtueel te voetballen was het tijd om nog even naar de lokale kroeg te gaan. Die was immers nog anderhalf uur open. Daarna besloten we de resterende biertjes op te drinken. Er werden nog enkele potjes gespeeld nog wat over en weer gescholden. De volgende dag werden de TV’s en Playstations opgehaald. Niet veel later moest de rest ook weg. Het was de laatste dag in een huis waarin ik jaren lang met veel plezier heb gewoond en mooie dingen heb meegemaakt. De afsluiter met een FIFA-toernooi is er één om niet te vergeten. Helaas wonen we nu allemaal wat verder uit elkaar, waardoor pogingen tot een derde toernooi een aantal keer gestrand zijn. Wie weet komt het er na de coronacrisis alsnog een keer van, maar dan moet er wel weer een keer een goede FIFA uitkomen.