Rainking Op het moment ben ik 44 jaar oud. Ik beloofde vorige week een rockmusical uit mijn geboortejaar. Dat is dus 1978, zoals ik bij het artikel over Laserdance al aangaf. Zonder de titel te verklappen, is er best kans dat je twee liedjes ervan kant, omdat je ze wel vaker op de radio gehoord hebt, ook al ken je de titels niet.
1898. De engelse schrijver H.G. Wells brengt het science-fiction verhaal The War Of The Worlds uit. Hierin landen gigantische cilinders, komend van Mars, op Aarde. De martianen beschikken over een soort lopende robots, ook wel tripods genoemd, die heatrays kunnen afvuren en alles op hun pad vernietigen. De technologie van eind 19e eeuw is niet vergevorderd genoeg om maar enige weerstand te bieden. Hoe gaat de mensheid dit overleven?
Herinner je je mijn neef nog? Diegene die me kennis heeft laten maken met Laserdance? Ook hier speelt hij weer een grote rol. Hij heeft me dit een keer laten horen en het begin is lekker mysterieus. Het vertelt hoe de martianen ons al een tijdje in de gaten houden en dat ze onderweg zijn. Erg gaaf, vond ik dat. En het werd nog beter, want mijn ouders bleken ook een exemplaar van Jeff Wayne’s The War Of The Worlds te hebben.
Die plaat van mijn ouders heb ik dan ook onmiddelijk geconfisqueerd. Sterker nog, ik heb ‘m nog steeds. Helaas slaat-ie tegenwoordig regelmatig over. Daarom heb ik een jaar of vijftien geleden de cd gekocht, zodat ik ‘m toch nog goed kan luisteren. Het eerste nummer, The Eve Of The War, is meteen hét nummer dat je zou kunnen kennen. Het komt nog wel eens op de radio voorbij, maar ik denk dat de meeste mensen geeneens weten dat het hiervan is. Sterker nog, er zullen best mensen zijn die dat nummer wel goed vinden, maar zo’n verhaal over buitenaardse wezens helemaal niet willen horen. Zelf hou ik wel van sci-fi en deze combinatie met jaren ’70 muziek was een match made in heaven, ook al luister ik verder niet veel uit die periode.
Jeff Wayne’s The War Of The Worlds – The Eve Of The War
Zoals bij meer nummers op dit album, komen er bij The Artilleryman And The Fighting Machine deuntjes uit eerdere nummers weer terug, wat het album doet overkomen als één geheel. De hoofdpersoon reist samen met the artilleryman, die vertelt over de tripods en hoe ze met gemak mensen om zeep helpen. Aan de ene kant is het niet superbijzonder, maar in het grote geheel luistert het wel erg lekker weg.
Jeff Wayne’s The War Of The Worlds – The Artilleryman And The Fighting Machine
Het andere nummer dat je zou kunnen kennen is Forever Autumn. Het komt niet zo vaak voorbij als The Eve Of The War, maar zo af en toe hoor ik ‘m wel eens. Zelf vind ik dit het betere nummer van de twee. De hoofdpersoon is op zoek naar zijn geliefde en het wordt dus wat persoonlijker. Let wel, de links die ik plaats zijn de albumversies en bevatten meer tekst van de narrator dan de liedjes die op single zijn uitgebracht. Zo komt hier ook weer het deuntje van The Eve Of The War terug. Op de radio hoor je dat allemaal niet.
Jeff Wayne’s The War Of The Worlds – Forever Autumn
De volgende nummers zullen, net als The Artilleryman And The Fighting Machine, waarschijnlijk minder tot niet bekend zijn. Thunder Child is een oorlogsschip dat het opneemt tegen een tripod, maar helaas het onderspit moet delven. In eerste instantie lijkt er hoop te zijn, maar als de marsmannetjes hun heatray uit de hoge hoed trekken, zorgen ze dat er weinig van het schip overblijft. Farewell, Thunder Child.
Jeff Wayne’s The War Of The Worlds – Thunder Child
En dan is er nog The Spirit Of Man, het verhaal van dominee Nataniel, die de buitenaardse wezens aanziet voor demonen. Zijn vrouw Beth probeert hem wakker te schudden en het nummer mondt uit in een geweldige dialoog met veel variatie, prachtige zang en geweldige klanken. Met gemak één van de beter liedjes van het album.
Jeff Wayne’s The War Of The Worlds – The Spirit Of Man
Wat ik ook een tof nummer vind is Brave New World. De hoofdpersoon komt een oude bekende tegen, die vindt dat hij een geweldig plan heeft. Ondergronds een nieuwe gemeenschap opbouwen. Op zich een logisch idee, want winnen kun je het toch niet. Het is eigenlijk gewoon vluchten, wat voor veel mensen de meest rationele reactie zou zijn. Hij droomt ervan om ooit een tripod te kunnen ambushen en de aliens met gelijke munt terug te kunnen betalen. Veel succes daarmee, man.
Jeff Wayne’s The War Of The Worlds – Brave New World
Hoe het afloopt zul je zelf maar moeten ervaren. Daar ga ik niks over spoilen, al zijn mensen nog wel eens teleurgesteld, maar onthoud wel dat dit verhaal ondertussen al meer dan 120 jaar oud is.
Even kijken, wat staat er volgende week gepland? Wat!? Volgens de kalender gaan we volgende keer nederlandstalig. Maar daar ben ik helemaal niet zo’n fan van. Hoe ga je dát verklaren?
In 1938 werd er een hoorspel gebaseerd op het boek uitgezonden op de amerikaanse radio. Veel luisteraars hadden gemist dat het fictioneel was en namen het voor echt aan, waardoor er grote paniek ontstond in Amerika. Tegenwoordig heb je alle informatie binnen handbereik, maar toen was dat heel anders, natuurlijk.
The War Of The Worlds 1938 Radio Broadcast
Ik hoop al jaren op een goede verfilming en het liefst eentje die zich afspeelt in de tijd van het boek. Helaas wordt het steeds naar de huidige tijd gehaald. Zo was er in 2005 een film met Tom Cruise. Die vind ik niet echt slecht, maar ook verre van goed. Er is echter één scene die ik geweldig vind. Ergens halverwege de film komen ze bij een pont waar ze op willen, maar ze zijn niet de enige. Honderden mensen proberen er namelijk op te komen. Dan verschijnt er achter ze bovenop een heuvel een tripod en breekt de pleuris uit. Blinde paniek! Voor mij is dat het hoogtepunt van de film.
War Of The Worlds (2005) – Ferry Scene
Je hebt tegenwoordig ook een tv-serie, maar daar ben ik na een paar afleveringen mee gestopt. Die week me teveel af. Voor mij een gemiste kans.
Wat? Je dacht dat de Marvel films de mid- en after-credits scenes hadden uitgevonden? Echnie! Zelfs deze plaat heeft er eentje.
Jeff Wayne’s The War Of The Worlds – Epilogue Part 2: NASA
Als ik iets verschrikkelijk vind, zijn het musicals. Ik kan daar heel moeilijk naar kijken. Echter moet ik zeggen dat ik een aantal van deze nummers wel leuk vind om naar te luisteren. Doet me ook een beetje denken aan The Pick of Destiny van Tenacious D.
Het eerste liedje ken ik wel trouwens.
Leuke post weer.
Het is ook niet helemaal hetzelfde, aangezien het oorspronkelijk geen musical was die je kon bekijken. The Pick Of Destiny ken ik alleen van naam, eerlijk gezegd.
Het is ook eigenlijk niet echt een musical. Het is meer een luisterverhaal, afgewisseld met en ondersteund door muziek, muziekstukken en liederen. Live-uitvoeringen ervan zijn dan ook onvermijdelijk concertachtig en niet in de vorm van een musical.
God wat worden we oud, ons geboorte jaar al weer 44 jaar geleden hehe. Maar dit kennen we uiteraard wel. Ook dit is prima muziek voor op een werkdag als achtergrond muziek. Ben benieuwd wat er nog meer komt allemaal
War of the Worlds blijft toch een echte, tijdloze klassieker. Heb hier ook een dvd van The War of the Worlds Live op de plank staan, waarbij de ‘musical’ als concert wordt uitgevoerd, dus met een live orkest, een enorm grote tripod op het podium, videoclip-achtige beelden op de achterwand ter ondersteuning en het gezicht van Richard Burton die het verhaal vertelt. Enorm aan te raden als je fan bent.
Thuis werd het bij ons ook volop geluisterd en wel de Nederlandse versie. Jawel, we hadden op cassette een versie waarbij de verhalende delen in het Nederlands waren ingesproken, zodat wij als nog jonge kinderen het ook gemakkelijk konden volgen en fatsoenlijke nachtmerries erover konden krijgen. Goed, dat laatste viel wel mee natuurlijk, maar het verhaal was en is nog steeds fascinerend.
Ik kan je dan van harte de originele roman aanraden, waar ook een Nederlandse vertaling van te koop is. Die gaat veel uitgebreider in op hoe de martianen nu precies werken en leven, over hoe zij geëvolueerd zouden kunnen zijn en hoe zij op aarde huishouden en zich steeds verder uitbouwen, met vergelijkingen met onze eigen kolonisatiepraktijken.
Ook de aanvaring met Thunderchild wordt veel meer in context geplaatst, want dat schip was in die tijd het meest krachtige, grote oorlogsschip dat het Engelse leger had. De vernietiging daarvan was dus echt dé overwinning van de martianen. Het is te vergelijken met het uitschakelen of weerstaan van al onze nucleaire wapens, waar aliens in deze tijd uiteraard verplicht toe zijn.
De film met Tom Cruise is wellicht niet de beste vertaling van het verhaal, maar één ding heeft die film wel echt goed, namelijk de tripods zelf. Die zijn er niet alleen heel groot, maar bewegen heel vloeiend en soepel en maken mijns inziens het meest geloofwaardige ‘ulah’-geluid. In het boek zijn ze ook niet lomp en robotachtig, zoals in veel afbeeldingen, maar valt de organische vloeiendheid van hun bewegingen juist enorm op, in contrast met de machines van die tijd.
Bedankt voor je uitgebreide reactie. Was erg leuk om te lezen. Ik heb er ook meteen wat van geleerd, want ik heb dus nooit geweten dat er een nederlandse vertaling van bestond, dus dat vond ik wel tof om te zien.
Het boek heb ik ooit gelezen, al is dat al gauw 25 jaar geleden. Ik weet ook niet meer of ik die in het nederlands of in het engels heb gelezen. Ik twijfel of ik eigenlijk wel een exemplaar in huis heb, anders zou ik daar eens achteraan moeten gaan, want in principe is het wel een must have.
De dvd van de live show heb ik al zó vaak mee in mijn handen gestaan, maar van een aankoop is het nog nooit gekomen. Misschien toch maar eens doen dan.
Dat van die vloeiende bewegingen in de Tom Cruise film ben ik zeker met je eens. In de film uit de jaren ’60 waren het natuurlijk zwevende apparaten, dus dat kwam al helemaal niet in de buurt.
Er is echter ook een concertversie genaamd War of the World: the New Generation, uit 2012, wat een moderne bewerking is en wisselend ontvangen wordt. Als je de originele versie dus wil, is het even uitkijken wat er precies op de dvd staat. En ja, ik kan je die wel echt aanraden, alleen al vanwege die tripod. Goed, die tripod is dan niet geheel accuraat, maar wel echt spectaculair.
Een Nederlandse vertaling van het boek kon ik nog hier vinden, dus op Bol.com. Misschien dat je daar iets aan hebt?
Dat van die zwevende apparaten kan ik wel begrijpen, daar het zeker in die tijd natuurlijk heel lastig was om geloofwaardige tripods te vervaardigen. Maar het klopt natuurlijk niet.
Wat ik echter meer jammer vind is dat in vrijwel alle versies de Black Smoke achterwege wordt gelaten, die de martianen gebruikten om na de eerste aanvallen met de hittestraal de laatste overlevenden te doden. Alleen het hoorspel noemt het volgens mij een keer, zonder uitleg. Terwijl die rook nu juist zo angstaanjagend was: in stilte verspreidde het zich als een dikke, vette walm en doodde alles en iedereen die het aanraakte of inademde.
Zelf zou ik wel eens een echt goede verfilming willen zien in het originele tijdperk, desnoods als flashback van een overlevende in deze tijd, omdat de aanval dan niet verder reikte dan Groot-Brittannië (wat een bekende theorie is) en Engeland het zo snel mogelijk probeerde te vergeten en weg te moffelen als een old shame.
Of als het dan in deze moderne tijd moet, dan in elk geval met geloofwaardig opererende martianen en zonder dwaas, irritant gillend kind…
“Zelf zou ik wel eens een echt goede verfilming willen zien in het originele tijdperk…” Zoiets scheef ik ook in mijn stukje, dus ik ben overduidelijk niet de enige. Zou tof zijn als ze dat ooit weten te verwezelijken.
Bedankt voor de tip, maar ik ben er zo eentje die dan meteen een engels exemplaar wil hebben, afhankelijk van de cover, want die zijn ook niet altijd even mooi.
Als ik eerlijk ben, kan ik me de black smoke niet herinneren. Dat van die New Generation is wel handig om te weten, anders haal je mogelijk de verkeerde in huis. Bedankt!
De Engelse versie is op Bol.com in elk geval volop te verkrijgen, zelfs in verschillende covers. En vast ook in andere al dan niet digitale boekhandels. Het lijkt dus geen zeldzaam boek te zijn; zeker net nadat de Tom Cruise-versie uitkwam werd het boek weer uitgegeven om op dat filmsucces mee te liften.
De black smoke, of gewoon de zwarte rook, is ook een typisch wapen uit het boek. De tripod gooit na zijn eerste aanvallen met de hittestraal een soort granaat met een bazooka-achtig wapen op een hoger gelegen stuk grond, die een dikke zwarte hoopvormige wolk om zich heen ontwikkelt. Vervolgens verspreidt die wolk zich als een mistbank langzaam alle kanten uit, en doodt dus alles wat het tegenkomt.
Als het na enige tijd helemaal verspreid is, blijft er een soort zwarte poeder achter, die de tripod vervolgens met een soort ‘stoomreiniger’ weer opruimt.
Sowieso kom je in het boek meerdere unieke martiaanse machines (en ook een tweede martiaans ras, doch alreeds overleden in de cilinders) tegen die je in geen enkele andere bewerking tegenkomt, zoals een soort aluminiumfabriek en zelfs een enkele vliegende machine.
Kortom, het boek is erg aan te raden als je veel meer van de martianen en hun werk- en leefwijzen wil weten. 🙂
Thanks, nu heb ik dat liedje de hele tijd in mijn hoofd! 😉
Leuke post weer, en The Eve of War is een enorm lekker nummer, vooral de combi van rock, klassiek en synthesizers. Ik kende het van de live-versie/video op YouTube en uiteraard de Top 2000.
Graag gedaan. Daar doe ik het voor, hahaha. En dank je wel.