Ik ben nooit een bug-type trainer geweest
Sinds de eerste uitzending op Fox Kids en later Pokémon Red zit Pokémon nu al 25 jaar in mijn hart en ziel. Ondanks die jeugdliefde voor de franchise, wordt mijn relatie met Pokémon de laatste jaren echt op de proef gesteld. Nu Pokémon Scarlet en Violet zijn verschenen moet ik echter met pijn in het hart realiseren dat ik deze Pokémon games moet overslaan. Door de issues die spelen in deze nieuwe generatie, heb ik gewoon geen zin om mijn jeugddroom op te pakken. Is dit het einde van onze relatie, na 25 jaar trouw Pokémon te hebben gespeeld?
Nerveuze verwachtingen
Het begon nog goed bij de eerste aankondigings-trailer van Pokémon Scarlet en Violet. Ik was helemaal in extase dat er weer een nieuwe Pokémon game ging uitkomen. De drie starters Quaxly, Fuecoco en Sprigatito, vond ik enig en dat het een openwereld-game ging worden, was natuurlijk de droom van iedere Pokémon-trainer. Maar het ging daarna al snel bergafwaarts met de verwachtingen, want toen kwamen de vragen, hoe zit het met de gameplay, kwaliteit en graphics van de game? Ik heb mij ondertussen wel al neergelegd bij het feit dat Pokémon games niet echt meegaan met de graphics van andere Nintendo Switch-games, zoals Xenoblade Chronicles, of Breath of the Wild. Pokémon Scarlet en Violet leken op zijn minst op een geoptimaliseerde 3DS-game. Zo was het eerder dit jaar ook met Pokémon Legends: Arceus. Deze scoorde goed qua gameplay, maar viel tekort qua graphics en het in-wereld natuurlijk schoon, maar was verder wel gewoon een prima Pokémon-ervaring volgens spelers.
Jarenlang de angst de baas
Het is verder ook niet de eerste keer dat ik twijfel over het verschijnen van nieuwe Pokémon games. Vanaf de derde generatie games (Pokémon Ruby en Sapphire) had ik steeds bij elke nieuwe Pokémon generatie de vraagtekens of we nog meer monsters nodig hadden om te vangen. Iedere keer werd ik weer overtuigd dat dit wel het geval was. Zo heb ik nog geen Pokémon game gehad waar ik geen plezier uit heb gehaald. Van Pokémon Red tot Shield waren de Pokémon games altijd weer leuk om te spelen. Natuurlijk was ik nou ook geen fan van ieder monsterlijk design en waren er altijd wel issues. Maar de games en gameplay hebben mij wel keer op keer weten te overtuigen om Pokémon te blijven spelen. En het was altijd ook écht leuk.
Nu ik ouder ben, nemen helaas bij het uitkomen van een nieuwe Pokémon generatie toch de meer technische issues en gameplay de overhand in mijn twijfels. Niet dat ik mij nu zo stoor aan een kleine zichtbare texture in een game zoals bij Pokémon Shield, die game loopt goed en werkt. Maar ik geniet niet van een game als het vol zit met bugs, zoals nu het geval is bij Pokémon Scarlet en Violet. Na de release van generatie 9 ben ik gaan kijken naar game-ervaringen van andere spelers en de verhalen die de ronde doen over de gamekwaliteit. Alles wat ik zie doet mij herinneren aan de gefaalde heruitgave van de GTA trilogie, die ook vol zat met glitches en bugs of de release van Fallout 96 die ook gewoon nog niet af was. Zo’n game is dan simpelweg voor mij gewoon niet leuk om te spelen, ook al kun je zeggen dat het speelbaar is of zelfs hilarisch door dit soort fouten. Ik wil geen bugs in mijn game. Zo’n Pokémon trainer ben ik nu eenmaal niet.
Ik annuleer mijn reis naar Paldea
Sinds vrijdag 18 november, de release van Pokémon Scarlet en Violet, is het voor mij een reeks aan tweets en korte clips geweest over alle zichtbare en vooral pijnlijke fouten in Pokémon Scarlet en Violet. Ik heb mijzelf verder niet laten spoilen qua verhaal of andere in-game details. Ook al ga ik Pokémon Scarlet en Violet dus waarschijnlijk niet spelen, dat is gewoonweg iets wat ik niet langer doe.
De ongelofelijke traagheid waarin personages zichtbaar worden die nog geen vijf meter van je af staan, of het vangen van een pokémon en hierna de Pokéball niet goed schaalt. Dat is pijnlijk. Pokémon die wegvallen in de grond of nog erger, en uiteraard de meest bekende, onzichtbare legendarische ride-pokémon? Dat alles bij elkaar doet mijn Pokémonhartje breken. Je kan zelfs uit de gamewereld vallen… Als ik de games zou gaan spelen, gaat mij dat heel erg tegenstaan. Dat maakt die droom van een in-game fantasie kapot en word ik uit mijn immersie gehaald en weer teruggebracht naar de realiteit. Dat wil ik niet bij een game, laat staan Pokémon. Dan ga je je toch afvragen of Game Freak het eindproduct wel heeft laten play-testen? Het is Game Freak dus wel gelukt om een open wereld Pokémon game te bouwen, waar je veel vrijheid kan ervaren, maar is het de manier zoals je Pokémon zou willen ervaren?
Bijna alle gamerecensies spreken door deze bugs en mindere gamekwaliteit, over een net aan goede game. Maar dit is niet de standaard voor mijn Pokémon ervaring, want het is net alsof ik een bèta-versie zou spelen. De games zijn overduidelijk nog niet af. Dus na 25 jaar moet ik toegeven aan mijn twijfels. Ik ga deze nieuwe Pokémon game niet spelen.
Afreizen naar het verleden
Het is voor mij een enorme teleurstelling, want ik had er echt zin in. Tegelijkertijd is het ergens ook wel prima, want natuurlijk is het aan het eind van de dag maar een game. Sterker nog, ik heb tal aan Pokémon games die ik jaarlijks blijf spelen. Zodoende begon ik na te denken over Pokémon Legends: Arceus. Toegegeven, ik had deze nog niet gespeeld. Dit was doordat het meer een spin-off game was – deze kies ik zorgvuldig uit op gameplay – en omdat ik dacht dat het teveel zou lijken op Pokémon Let’s Go Pikachu & Eevee. Dit blijkt dus niet het geval te zijn en ik heb Pokémon Legends: Arceus dan ook tweedehands weten te kopen. Nu Pokémon Scarlet en Violet dus voorlopig niet meer te redden zijn, kan ik toch nog genieten van een nieuwe Pokémon-ervaring dit jaar. Laat ik mij maar eens meevoeren door een andere frisse wind. Een game die gewoon werkt en ook nog eens leuk is om te spelen. Ondanks de imperfectie in natuurlijk schoon.
Welkom in het historische Hisui
Ruim 9 maanden na release start ik dan Pokémon Legends: Arceus op. Geen idee waar ik qua gameverhaal en gameplay aan toe was. Ik had er sinds februari en maart bijna niks meer over gehoord. Wat ik niet had verwacht, is uiteindelijk wel gelukt: ik geniet van Pokémon Legends: Arceus! Ik speel het nu een paar weken en het is inderdaad die verfrissing waar iedereen het over heeft. Ik onderzoek de Hisui regio heel langzaam om de eerste Pokédex te vullen. Op deze manier voelt het al alsof ik de halve game al heb gespeeld, terwijl ik het merendeel van de game nog niet eens heb gezien. Heerlijk om zo te genieten van een onbekende Pokémon regio. Ja, ik zie de fouten en het is zeker geen beeldschone gamewereld, maar het is niet zo erg dat er pokémon in de grond wegzakken. De gameplay werkt en de mindere graphics accepteer ik ook nog, zolang ik de game in handheld speel. Al is die trage Gyarados of Staraptor in de lucht inderdaad wel weer pijnlijk om te zien.
Maar goed, de open wereld van Pokémon Legends: Arceus werkt verder heel goed. En het lijkt alsof Game Freak voor deze game ook meer tijd heeft gehad. Ik ben blij verrast, sterker nog de gebreken storen me niet tijdens het spelen. Daarbij is het ontdekken van de wereld fantastisch en rustgevend. Hierdoor krijg ik ook weer zin om The Legend of Zelda: Breath of the Wild verder te spelen en uit te kijken naar het vervolg, Tears of the Kingdom. Voor het eerst in mijn leven komt er dus geen nieuwe Pokémon generatie in mijn huis, maar wel een zonnetje in mijn hart met Pokémon Legends: Arceus. Daarnaast ben ik ook erg benieuwd naar wat ze gaan doen met generatie 9 in de anime. Zo blijft mijn relatie met Pokémon toch nog in stand en moeten we maar gewoon wachten tot Game Freak de volgende generatie uitbrengt die hopelijk wel naar mijn standaard is. Of ga ik stiekem hopen op die derde versie van generatie 9 die dan wel lekker draait?
Mooi stukje. Altijd jammer als een geliefde franchise je teleurstelt. Ik weet nog goed toen een onwetende Rainking thuis kwam met de laatste nieuwe Final Fantasy. Helaas voor hem was het Final Fantasy XIII en zou het spel ervoor zorgen dat hij lange tijd geen nieuw deel meer op dag één zou kopen.
En ondanks die teleurstellingen, blijven we toch altijd hoop houden voor de volgende installment in de series, nietwaar? 😉
Ja, dat klopt wel. Je hoopt dat ze ervan leren, maar het resultaat is dat ik Final Fantasy XV nog altijd niet gekocht heb en er mogelijk nevernooitniet zal komen. En dat terwijl ik toch meerdere versies van Final Fantasy I, II en met name IV heb.
Mooi stukje. Ik heb niet zoveel met Pokemon maar zaken waar je liefde voor hebt kunnen niet blijven verzaken. Op een gegeven moment is het klaar.
Het ziet er overigens ook echt niet uit die game.
Pokémon Legends: Arceus is ook niet de mooiste game, maar dat speelt wel gewoon lekker. Dus een lelijke game kan ook nog waarde hebben, maar ja dan moet die wel te spelen zijn.
Ergens snap ik het, maar het blijft een mening, ga ervan uit dat het opgelost wordt de bugs.
Verder zijn er genoeg mensen die enorm genieten van de nieuwe game.
Het is absoluut een persoonlijke mening, ik zie ook genoeg mensen die er plezier uithalen, maar ik zou dat op deze manier niet ervaren. Ik hoop ook echt dat het merendeel nog opgelost kan worden. Zou anders zonde zijn, want het is een fantastische stap voor de Pokémon games.
Altijd jammer om te horen dat iets wat je passie is zo teleur stelt.
Een keer een bug hier en daar kan ik meestal nog hebben. Het is tegenwoordig bijna een feature als je een open wereld hebt. De games worden soms zo groot en complex dat het lastig is om alle kleine foutjes eruit te slopen. En als het nou 1 of 2 bugs zijn die je in een game van pak em beet 50 uur tegen komt is dat helemaal prima. Echter komen sommige games uit in een vorm dat je je soms afvraagt hoe het met de QA zit. Het lijkt wel alsof er meer druk zit op de game bedrijven en ze daardoor iets sneller de producten de markt op gooien onder het motto “bugs lossen we na de release wel op”. Daardoor krijg ik ook steeds minder zin om een game op release te kopen,
Dus ik snap zeker als dan je geliefde franchise een release heeft met zoveel bugs en glitches dit extra pijn doet. Ik denk dat ik hetzelfde zal voelen als Like a Dragon Ishin bij release vol met bugs zit.
Mooi stuk man!
Zelf als kind ook groot Pokémon liefhebber geweest, maar ergens na Pokémon Sapphire op de GBA afgehaakt haha. Het werden simpelweg te veel nieuwe monsters. De Kanto en Johto regio zitten in mijn herinnering maar alles daarna dus niet. Desondanks houd ik de nieuwe games in de gaten, maar ik koop ze nooit. Weet dat ik ze toch niet lang blijf spelen.
erg herkenbaar en mooi stuk! Ik ben bang dat we nooit de Pokémon-game gaan krijgen waar iedereen op hoopt. En dit komt gek genoeg eigelijk ook door ‘ons’. Er zijn 10 miljoen exemplaren verkocht. 10 miljoen. Van een game die niet goed oogt, beroerd draait en zich nog in beta-fase lijkt te bevinden. Zolang dit gebeurt, gaan GF en de PC geen veranderingen doorvoeren. Er gaat geen Pokémon Breath of The Wild komen zolang de consument alles maar slikt. Wij zijn de schuld dat de Pokémon-game waar wij van dromen er nooit gaat komen. Boycotten die hap is de enige oplossing. Wel grappig dat CDPR-Red en Bethesda neergemaaid worden voor het uitbrengen van een game dit kut loopt bij launch. En GameFreak er gewoon mee wegkomt. Erg bijzonder.
Lekker stukje. Ik kan me er heel erg in vinden. Altijd Pokémon-games gekocht. Een van de voornaamste beweegredenen voor mij om een Nintendo-apparaat te halen. Het is waarom ik eerder dit jaar een 2DS XL heb gekocht om die Pokémon-games te kunnen spelen.
Maar deze… ik heb ‘m nog niet. En ik weet ook niet of ik ‘m nog wel ga kopen. Het geeft een behoorlijk zure nasmaak. Ik hoop op een stel updates die de boel verbeteren, maar het verleden leert ons dat we dat beter niet kunnen verwachten. Jammer, is het dan toch onkunde van Gamefreak?
Dankje! Pokémon blijft voor mij ook altijd nog de reden om een nieuwe Nintendo handheld/console in huis te halen. Laatst zelfs nog een GBA met backlight gekocht om Pokémon Crystal en Emerald nog kleurrijker te maken. Heerlijk!
GameFreak kan dit soort openwereld-games dus wel maken. Kijk maar naar Pokémon Legends: Arceus. Heerlijke gameplay, nu alleen nog die missende kwaliteit. Scarlet en Violet is hetzelfde verhaal, alleen dan erger en ik betwijfel of updates het nog goed kunnen maken. Dat is wel het voordeel aan de eerdere Pokémon-games, ze blijven leuk om nog een keer te spelen.
En één ding is zeker, ik krijg door deze games wel hoop met wat GameFreak kan doen voor de volgende generatie of mogelijke spin-offs. Zolang ze er tijd in blijven steken haha.
Ik kan je van harte TemTem aanraden. Alleen ik merk dat veel mensen het lastig vinden om in een “kloon” te duiken omdat “het geen Pokémon is en geen Pokémon heeft”. Wat opzich een fair argument is, maar als je daar doorheen weet te kijken heb je toch wel echt een robuuste game!
Ik heb er een jaar terug wat over geschreven: https://inside.gamer.nl/is-temtem-beter-dan-pokemon/
Dat zou een paar jaar geleden inderdaad ook mijn argument zijn, maar hey Digimon was vroeger ook een soortgelijke kloon in de anime en dat was ook tof. Dus wellicht Temtem ook een leuke kloon om een keer in te duiken. Goede aanrader!