Ondanks dat er een ‘2’ in de titel staat en dit dus een vervolg is op het eerste deel heeft het verhaal niet zo gek veel met elkaar te maken. Er is wederom een flinterdun verhaal waarmee het avontuur van start gaat. Nadat je in het eerste deel de wereld hebt gered van de Ever Peckish is er nu een nieuwe dreiging in Onion Kingdom. Je moet de honger stillen van The Walking Bread, dus is het tijd om opnieuw de keuken in te gaan en de buikjes te vullen.
Simpel, maar hard werken
Gelukkig is het werken in de keuken niet zo lastig als in een sterrenzaak. Je pakt een ingrediënt, bereidt dit en voegt het samen met andere ingrediënten om zo het gewenste gerecht te maken. Kook bijvoorbeeld rijst, snijd rauwe vis en rol dit in een norivel om sushi te maken. Of nog simpeler: gooi gesneden tomaat, sla en komkommer bij elkaar en je hebt een salade. Er zijn tal van ingrediënten en om de paar levels krijg je een nieuw recept voorgeschoteld. Deze ontdekkingstocht naar nieuwe gerechten werkt enorm verslavend, want je wil constant meer. Vegetariërs en glutenvrije eters opgelet, in het tweede deel zul je dit soort gerechten amper vinden, dus we hopen dat je digitale eetlust niet snel bederft.
In totaal zijn er meer dan 40 levels om te voltooien waarin jij alleen of met je vrienden op de meest gekke locaties gerechten zo goed mogelijk probeert te maken en elke bestelling zo snel mogelijk probeert af te ronden. Hoe sneller je dit doet, des te meer punten je krijgt en deze punten worden doorvertaald naar sterren. Eén ster halen is voldoende voor het volgende level, maar de echte Gordon Ramsay’s onder ons kunnen niet anders dan vol voor de drie sterren te gaan.
Elke keuken anders
De uitdaging tijdens het spelen zit hem niet alleen in het constant schakelen tussen de gerechten die je dient te maken. Ook iedereens lievelingsklus, de afwas, moet gebeuren. Daarnaast moet alles op het vuur ook goed in de gaten gehouden worden. Staat iets te lang te pruttelen, dan vliegt je keuken in brand waardoor jij rennend op zoek gaat naar de brandblusser om nog te redden wat er redden valt.
Om de levels net dat tandje moeilijker te maken wisselt de keuken per level. Van sushi restaurants tot magie-scholen en luchtballonnen. Elk van deze verschillende locaties heeft diverse hindernissen om het net dat beetje lastiger te maken en je teamwerk dwars te zitten. Denk aan teleporters, bewegende platformen of rijdende auto’s in de keuken. Veelal zijn de uitdagingen die voorgeschoteld worden goed te doen. Zo verdwijnt soms een trap naar de wastafel waardoor je niet kunt afwassen of verandert de richting van het bewegende platform, waardoor je een andere kant op moet gaan.
De levels in de luchtballon zijn iets minder vergevingsgezind. In deze keuken vliegen de vlammen letterlijk om je oren waardoor je niet bij ingrediënten en pannen kunt komen. Deze dien je eerst te blussen met de blusser. Dat is alleen wat lastig als zowel jij als je teamgenoot ineens worden vastgezet door het vuur, waardoor je niet weg kan. Gelukkig verdwijnt het vuur naar verloop van tijd vanzelf, maar dat neemt niets weg van de frustratie. Zeker als je heel dichtbij de drie sterren bent.
Samen is toch net iets leuker
De volledige score halen is als je alleen speelt erg lastig. De levels zijn gemaakt om met minstens twee chefs te spelen, waardoor jij in je eentje twee chefs tegelijk moet besturen. Dat is in de praktijk erg lastig, waardoor de game niet echt geschikt is als single player-game. Het grootste plezier zit hem in de samenwerking met vrienden. Samen verschillende keren het level doorlopen om te analyseren wat er nu verkeerd gaat waardoor je de maximale score niet bereikt. Zodoende werk je op het moment dat je de drie sterren haalt als een geoliede machine.
Waar je in het eerste deel alleen op de bank samen kon spelen, kun je in Overcooked 2 ook online met elkaar in de keuken staan. Dat neemt iets van het plezier weg omdat je elkaar niet meer face-to-face kunt uitschelden als er iets niet goed gaat, maar het is een stuk leuker dan in je eentje de levels proberen te voltooien. Daarnaast blijft het chaotische karakter zowel offline als online bestaan.
Niet met je eten spelen
Niet alleen online multiplayer is nieuw. Ook kun je nu ingrediënten gooien. Dat klinkt wellicht als een simpele toevoeging, maar biedt enorm veel nieuwe mogelijkheden tijdens het spelen. Enorm bevredigend om van grote afstand rijst in een pan te gooien zodat je teamgenoot verder kan met zijn werkzaamheden. Rob Geus zal naar alle waarschijnlijkheid niet tevreden zijn met deze manier van werken. Het hygiënische aspect nemen we dan maar voor lief. Het is in ieder geval hilarisch om te zien als jij met blote handen een stuk rauw vlees naar een chef gooit om vervolgens een mooi opgemaakt bord uit te serveren. Het maakt voor het spel niets uit en past goed bij de koddige uitstraling van Overcooked 2.
Buiten online multiplayer en het werpen van ingrediënten doet Overcooked 2 niets noemenswaardig wat het origineel niet al deed. Ja, er zijn andere levels, meer ingrediënten, ander keukengerei en nieuwe gerechten om op tafel te zetten, maar onder de streep is het gewoon meer Overcooked. En dat is helemaal niet erg, want je lievelingsgerecht kun je gewoonweg blijven eten. We kunnen dan ook niet wachten om opnieuw de keuken in te duiken en iedereen met volle buikjes naar huis te sturen.