Q-N-A: Wat is je game van het jaar?

The Last of Us Part II is voor mij de game van het afgelopen jaar. Niet de game die ik het meest heb gespeeld, of het meeste lol mee heb gehad, maar wel de game die dingen met me deed. Binnen drie kwartier, drie verschillende emoties voelen, dat deed The Last of Us Part II met me. Me compleet onderdompelen in een andere wereld, dat deed The Last of Us Part II met me. Me twee weken na het uitspelen van de game, nog steeds aan de titel denken, dat is wat The Last of Us Part II met me deed en daarom de videogame van het jaar voor mij.

Astro’s Playroom is mijn Game of the Year. Noem het een techdemo zoveel je wil, maar het is een verdraaid goede platformer die ontzettend goed in elkaar zit. En dan bedoel ik niet alleen het platformen zelf, maar ook de presentatie van collectibles en de talloze easter eggs zijn briljant. Ik wilde echt alles ontdekken in die game. Iedere verwijzing zien, elk puzzelstukje verzamelen en zelfs elke Trophy verdienen, terwijl ik normaal dus echt geen zak geef om trophies. De tweede plek is voor The Last of Us II om precies wat Martin al zegt. Brons gaat naar Ghost of Tsushima. Samurais zijn dope.

Dit jaar bestaat voor mij uit vele toppers. Misschien komt het omdat ik meer dan ooit tijd voor games had in verband met de pandemie, of misschien zijn er dit jaar wel gewoon erg veel goede games uitgekomen. Zowel The Last of Us: Part 2 als Astro’s Playroom zijn voor mij grote winnaars, maar aangezien andere redactieleden die al hebben genoemd, ga ik voor Animal Crossing: New Horizons. Geen haar op mijn hoofd die er aan denkt om de game nu nog op te starten, maar deze lente heeft dat spel mij door de eerste lockdown gesleept. Ik heb zo’n 260 uur op de teller staan, dat gebeurt mij echt zelden bij een game.

Mijn favoriete game van dit jaar is Spelunky 2. Geen ander spel van 2020 speel ik nog dagelijks en met zoveel plezier. Dat komt natuurlijk vooral omdat Spelunky verschrikkelijk moeilijk is. Ik geef eerlijk toe: ik heb alleen nog maar het eerste einde gehaald en ik probeer met alle macht ooit nog een keer Hundun te bereiken. Dat gaat mij in 2021 vast lukken! Mijn andere favoriet van dit jaar heb ik al ‘uitgespeeld’, maar ik mis Hades enorm. Misschien doe ik vandaag nog een paar runs, gewoon omdat het zo verschrikkelijk leuk blijft.

Het wordt echt de tiende keer dat ik ga vertellen waarom The Last of Us: Part 2 mijn game van het jaar is, maar toch doe ik het met liefde. Dit jaar heeft Naughty Dog me laten zien hoe uniek games zijn, specifiek in het tonen van meerdere perspectieven in een heel triest en gruwelijk verhaal. De manier waarop The Last of Us: Part 2 dat doet heeft bij mij een innerlijk conflict gecreëerd en een rollercoaster aan emoties opwekte is ongekend – naar mijn mening nog beter dan het eerste deel. Het verhaal spookt nog steeds door m’n hoofd en zodra er een PS5-update verschijnt ga ik het gewoon voor de derde keer beleven.