Ventouxfietser Hunkerend naar meer Burnout stuit ik op zaterdag 19 oktober op iets wat me geheel ontgaan is. In de Emmense variant van Gamemania, de Play-It, valt mijn oog op een “nieuw” racespelletje, Dangerous Driving, sinds april op de markt. Voor sommigen misschien reeds bekend maar door drukte check ik niet altijd meer het laatste gamenieuws. Voor mij een complete verrassing. Vluchtig lees ik op mijn telefoontje een recensie, je geeft immers niet zomaar €30 uit voor misschien wel een miskleun van de bovenste plank. Ik lijk een spin-off van Burnout in mijn handen te hebben. Mijn interesse is gelijk gewekt.
De recensie die ik lees spreekt over een game die technisch wat steken laat vallen maar verder wel vermakelijk is. Ik schaf de game aan en ga er thuis zelf mee aan de slag. En mijn eerste indruk is meer dan positief. Een puike arcaderacer die aanvoelt als een klassieke Burnout game uit het jaar 2001, het begin van de Burnout franchise. Visueel niet supergeweldig maar dat zijn mijn 2 ex’en ook niet. Een XboxOne in 2019 is tot meer in staat maar voor mij geldt nog steeds dat gameplay boven graphics gaat. Het moet er natuurlijk niet heel beroerd uitzien.
Wat ik echter op mijn tv zie ziet er ook niet heel slecht uit. De framerate kakt soms een beetje in maar echt storend wordt het nooit. In sommige tracks reflecteert het zonlicht als een malle en door de onrealistisch hoge arcade snelheid is het soms lastig inschatten of de bocht naat links of naar rechts loopt. Races verlopen hierdoor soms lichtelijk chaotisch. Verder ontbreekt een pompende soundtrack die de arcade actie accentueert. Dat is wel een gemiste kans.
Bij het opstarten krijg je een simpel menu’tje die aanvoelt als een oude Burnout game. Verder is de gameplay heerlijk old-skool. In meerdere klassen werk je verschillende typen races af, standaard, achtervolging, eliminatie en time-trial bijvoorbeeld. Het combineert de beste elementen van Burnout en Need for Speed. Het betere smijt en beukwerk dus, compleet met takedowns, op het nippertje ontsnappen aan crashes en arcade boosts waar je bang van wordt. De AI is redelijk in orde en je wagen heelhuids naar de streep brengen is een uitdaging.
Het is niet dat je alles met 2 vingers in de neus voltooit. Al met al voorziet deze low-budget game toch wel in mijn hunkering naar meer Burnout en is mijn ogen een waardig opvolger van een game als Need for Speed Hot Pursuit uit 2010 en een oude Burnout game. Het is zeker geen perfecte game, het had allemaal nog veel strakker gekund maar de gameplay staat als een huis en daar is waar ik een game voor koop. Om vermaakt te worden en Dangerous Driving is meer dan vermakelijk.
