Luigi1985 Omdat Poetin het nodig vond om Oekraïne binnen te vallen, besloot Nintendo vorig jaar om Advance Wars 1+2: Re-Boot Camp voor onbepaalde tijd uit te stellen. Logisch, want als heel de wereld in rep en roer is en mensen uit hun land moeten vluchten, kan het nogal gevoelig liggen wanneer je een game uitbrengt waar het inpikken van landen, of het voorkomen ervan, centraal staat. Na ruim een jaar besloot Nintendo de game toch uit te brengen en dat is geweldig nieuws voor alle Switch-bezitters.
Noot: Deze review is gebaseerd op mijn ervaringen met deze editie. De oorspronkelijke delen op de Gameboy Advance heb ik nooit gespeeld.
Speelgoed
Deze remaster van de eerste twee delen uit de Advance Wars-serie, die oorspronkelijk op de Gameboy Advance verschenen, is typisch Nintendo. Daar waar de meeste oorlogsgames geweldadig en bloederig zijn, heeft Nintendo het in een veel vriendelijker jasje verpakt. De commandanten in het spel zijn getekende personages met looks die variëren van die van de vader van Wicky de Viking tot nerdy Japanse jongedames. Zelfs kinderen passeren de revue om jouw leger leiding te geven. De units die je tot je beschikking hebt, zien eruit als speelgoed en alles vindt plaats op een soort kartonnen bord waar een raster overheen is gelegd. In de animaties van de veldslagen zie geen ontploffingen of bebloede soldaten, maar lijkt het alsof je de pins van de bowlingbaan afgooit wanneer je met jouw unit de unit van je tegenstander schade toebrengt.
Strategie
Voor de mensen die niet bekend zijn met de serie is het belangrijk om te weten dat Advance Wars een turn based strategy game is. Iedere partij krijgt een beurt per dag en kan in die dag alle units een keer verplaatsen en een actie uitvoeren. Dit alles binnen de limieten van je unit. Soldaten kunnen gebouwen innemen die je kan gebruiken om nieuwe eenheden te bouwen, of om geld in het laatje te brengen. Echter beschik je ook over tal van voertuigen die ieder hun eigenschappen hebben. Tanks kunnen alleen directe aanvallen uitvoeren, maar er zijn ook voertuigen die raketten van afstand kunnen afvuren en verkenningsvoertuigen die bij mist een groter gedeelte van de kaart zichtbaar kunnen maken.
Naast landvoertuigen zijn er ook lucht- en watervoertuigen die ook allemaal weer hun specifieke eigenschappen hebben, waardoor je continu moet afwegen of het verstandig is om de move die je in gedachte hebt ook daadwerkelijk uit te voeren. Het landschap heeft ook invloed op jouw acties. Zo ben je als aanvallende partij in je voordeel tegen gelijkwaardige units als je op dezelfde ondergrond staat, maar op een berg of in een bos of stad heb je nog meer voordeel.
Doordrukken
In beide games neem je het met een aantal facties op tegen de ‘Black Hole Army’. Aan de hand van wat cliché dialogen ontvouwt zich een verhaal, maar uiteindelijk komt het er gewoon op neer dat je het vijandige leger een halt toe moet roepen. Dat gebeurt in een campagne die bestaat uit losse missies, waarin je of de basis van de tegenstander moet veroveren of alle units van je tegenstander moet verslaan. In het eerste deel zijn er slechts enkele missies waarbij het doel daarvan afwijkt. Een voorbeeld is om een x aantal dagen een voertuig met luchtafweergeschut in bescherming te nemen. In het tweede, iets sterkere deel, zit er iets meer afwisseling in de missies en worden er ook nieuwe elementen geïntroduceerd om het nog interessanter te houden. Klein minpuntje is dat het vereist is dat je het eerste deel uitspeelt, alvorens je aan het tweede deel beginnen kan.
Ondanks het feit dat het doel van de missies vaak hetzelfde is, zijn de missies vanwege de verschillende kaarten en de verschillende units die je bij de missies tot je beschikking kan hebben voldoende afwisselend en baan je je zo een weg door de landkaart totdat elk gebied onder jouw macht valt. Tijdens die reis worden alle spelmechanieken op speelse wijze aan je uitgelegd en leer je alle commanders kennen. Dat is handig, omdat iedere commander eigen specialiteiten heeft en je vaak kan kiezen met welke je wil starten. Zo kan de één voor een habbekrats units bouwen en is de ander gespecialiseerd in gevechten over lange afstand. Er is zelfs een power meter die, wanneer ie gevuld is, zorgt voor een tijdelijke special power.
De tijd vliegt voorbij
Als je eenmaal bezig bent met Advance Wars, vliegt de tijd voorbij. Soms denk je dat je er bijna bent, maar duurt het toch nog behoorlijk lang tot je je overhand daadwerkelijk in een overwinning omgezet hebt. Als je er dan lekker in zit, ga je vaak nog even een missie door en ben je snel weer een half uur verder. De campagne van het eerste deel duurt een uurtje of vijftien. Die van het tweede deel nog wat langer. Het tweede deel begint helaas wel weer met dezelfde opbouw als deel een, dus net nadat je alles tot je beschikking hebt, ga je weer terug naar de basis. Gelukkig kan de uitleg, die over het algemeen duidelijk en kort is, gewoon overslaan en wordt er slechts op speelse wijze soms een hint gegeven.
Naast de campagne is er nog genoeg te doen in Re-Boot Camp. Je kan diverse uitdagingen aangaan in de War Room en je kan je zuurverdiende centen uit de missies spenderen aan nieuwe kaarten. Als je daar genoeg van hebt kan je zelf nog maps maken of verder oorlog gaan voeren in de (online) multiplayer.
Conclusie
Advance Wars 1+2: Re-Boot Camp oogt vriendelijk en simpel, maar onder deze laag schuilt een stragische turn based oorlogsgame met erg veel diepgang. Of liever gezegd twee games. Het is een klein beetje jammer dat je niet kan kiezen met welk deel als eerste begint, maar dat mag de pret niet drukken. Als je ook maar een beetje van RTS-games houdt, dan is dit je game.
Cijfer: 86
