Review: Hollow Knight

Diep onder de grond in een gigantisch gevallen koninkrijk, slechts uitgerust met een klein zwaard, loop ik in een complex gangenstelsel. Niet wetende wat ik moet doen en waar ik naar toe moet, loop ik maar een kant op. Enkele minuten later kan ik niet verder, omdat ik simpelweg niet de vaardigheden heb om het gebied te passeren. Ik zal een andere route moeten vinden, maar het is donker en overal ligt het gevaar op de loer. Welkom in Hallownest, het toneel waarop Hollow Knight zich afspeelt.

Ik speelde het spel op de Switch, maar het spel is ook voor PC, Xbox One en PlayStation 4 verschenen.

Hollow Knight is een game die je weinig meegeeft enje binnen de grenzen van je vaardigheden laat doen wat je wilt. Steeds kom je voor een onoverbrugbaar obstakel te staan en zal je op zoek moeten gaan naar de vaardigheid die je dit helpt te overbruggen. Ja, als je die dubbele sprong direct al had gehad, dan was het leven een stuk gemakkelijker… Het verkrijgen en gebruiken van deze vaardigheden zorgen ervoor dat je regelmatig naar eerdere plekken zal moeten terugkeren.

Heb je eenmaal iets nieuws ontdekt of een nieuwe vaardigheid ontwikkeld, dan herinner je je vaak al wat plekjes waar dat wel van pas zou kunnen komen. Het geeft je dan ook een voldaan gevoel dat je weer verder kan. Vergelijk het met een sudoku, maar dan beter: minuten lang zoek je om het volgende nummer in te vullen, maar als je het uiteindelijk hebt, kan je ineens veel meer vakjes invullen. Het is een heerlijk gevoel om de voorheen steeds ontoegankelijke gebieden eindelijk te verkennen.

Hetzelfde gevoel krijg je wanneer je één van de vele, vaak pittige eindbazen hebt verslagen. De ontwikkelaars hebben het voor elkaar gekregen om van iedere eindbaas een flinke uitdaging te maken en bovendien voelen ze vrijwel allemaal uniek aan. Of het nu om een drietal bidsprinkhanen gaat of een gigantisch monster dat vliegende larven uitspuwt, je zal regelmatig opnieuw moeten beginnen. Wanneer je het loodje hebt gelegd, moet je vanaf je laatste save terug naar je sterfplek om je ziel te verslaan, anders verlies je je zuur verzamelde geld.

Af en toe kom je tijdens zo’n boss fight tot de conclusie dat je misschien niet sterk genoeg bent in je huidige vorm, waardoor je beter eerst een ander pad kan kiezen. Een andere optie is om je uit te rusten met andere ‘charms’, die je gaandeweg je ondergrondse reis zal vinden. Hiermee verkrijg je nieuwe eigenschappen, zoals bijvoorbeeld een langer zwaard, de mogelijkheid om sneller achter elkaar te slaan of extra health. Echter kan je er maar een aantal tegelijkertijd gebruiken, dus kan je zelf beslissen waar je op dat moment het meest aan hebt. Mede hierdoor en door alle andere vaardigheden die je tijdens het spel ontwikkelt, word je uiteindelijk een steeds completere ridder.

Zoals ik eerder al meldde, verlies je je geld wanneer je sterft, maar kan je het weer terugkrijgen als je je ziel verslaat. Ga je voor die tijd nog een keer dood, heb je pech. Het geld in Hollow Knight heb je echter hard nodig, zeker in het begin. Je wilt kaarten van het gigantische stelsel bemachtigen, meer charms, een sterker wapen en andere accessoires om de tocht dragelijker te maken, maar je zal moeten sparen om het te kopen en tegelijkertijd moeten blijven overleven, zodat je het geld niet verliest.

Dat is niet altijd even simpel, want regelmatig, wanneer je al bijna dood bent,word je overvallen door een nieuwe omgeving met nieuwe vijanden die als een bezetene op je afvliegen en je met de grond gelijk maken voor je er erg in hebt. Oké, je hebt de mogelijkheid je gezondheid aan te vullen, maar omdat het tijd kost, moet je ook hiervoor het meest geschikte moment kiezen, omdat je enorm kwetsbaar bent. Zeker in de eerdergenoemde boss fights is dit essentieel voor je kansen. Hollow Knight is wat dat betreft onvergeeflijk.

Aangezien alles zich onder de grond afspeelt, voert duisternis de boventoon in Hollow Knight. Ondanks het feit dat het overal behoorlijk donker is, is er toch een enorme diversiteit in de omgevingen. Er is een gebied waar het krioelt van de spinnen en waar je bijna geen hand voor ogen ziet, maar verderop in de mijnen oogt het allemaal wat kleurrijker door de paarse kristallen die overal verspreid liggen. Het is extra mooi omdat de game geheel in tekenfilmstijl is vormgegeven.

Alle gebieden kennen een eigen thema en zijn op een slimme manier met elkaar verbonden. Technisch zit het sowieso ontzettend goed in elkaar. Steeds vind je weer nieuwe paden die het éne gebied met het andere verbinden of leiden naar gebieden waar iets te halen valt. Vaak verraadt de moeilijkheid van het pad al dat het om iets bijzonders gaat. De shortcuts in het spel zijn welkom, evenals de verschillende fast-travel-opties, omdat je op het eind wel een klein beetje beu wordt om terug te keren naar eerdere gebieden.

Als je aan het ronddwalen bent, zal er op vele momenten fijne muziek afgespeeld worden, maar zo nu en dan valt er ook een doodse stiltedie je er aan herinnert dat je diep onder de grond in een gevallen koninkrijk bent. De stilte wordt soms onderbroken door gezang of gepraat van een ander personage dat in de buurt is. Het echoënde en steeds dichterbij komende geluid van deze stemmen is echt een van de hoogtepunten op audiovisueel vlak in Hollow Knight.