in , , , ,

Review: Mark of the Ninja: Remastered: Onopvallend goed

In het holst van de nacht sluip ik via het riool een gebouw binnen. Een bewaker loopt zijn vaste rondje door de kamer, maar als ik achter een plantenbak ga zitten merkt hij me vast niet op. Verderop zie ik bewegende lasers, maar helaas heb ik mijn rookbommen in het vorige gebouw al opgemaakt. De bewaker moet uitgeschakeld worden, want als ik hem langs de lasers meesleep, zal het alarm niet geactiveerd worden. Even mijn adem inhouden tot hij me gepasseerd is en dan sla ik toe. Ik grijp hem van achter en snijd stilletjes zijn keel door met mijn zwaard. Niemand heeft het gehoord, dus ik kan weer verder sluipen als een echte ninja. 

In mijn zoektocht naar een leuke game voor even tussendoor, stuitte ik bij toeval op Mark of the Ninja: Remastered. Het bleek een heruitgave te zijn van een in 2012 uitgebrachte game, met wat leuke extra’s. In de trailer werd verwezen naar de lovende kritieken van bepaalde media en een Metascore van 8.9, zij het slechts gebaseerd op zes reviews, liegt er ook niet om. Wie wil er nu niet een keer een ninja zijn? Ik besloot deze game uit 2018, die me nooit eerder is opgevallen, aan te schaffen en in deze review lees je het oordeel.

(Dit spel is gespeeld op de Nintendo Switch, maar is ook op andere platformen verkrijgbaar)

Ongezien punten verzamelen

Het belangrijkste in Mark of the Ninja: Remastered is onopgemerkt te blijven, want zodra je opgemerkt wordt, zul je snel moeten vluchten en verstoppen. Doe je dat niet, dan is het negen van de tien keer einde verhaal. Als Ninja ben je met diverse wapens en foefjes uitgerust, maar meestal leggen die het af tegen een automatisch geweer. Vijanden stilletjes omleggen en ze verstoppen of er simpelweg langs sluipen werkt het best. 

De missies die je uitvoert zijn redelijk rechttoe rechtaan: volg Pietje, saboteer deze machine, bereik de ingang van gebouw x: je kent het allemaal wel. Je kan deze missies vaak op meerdere manieren uitspelen. Je krijgt immers punten voor de handelingen die je uitvoert, maar ook aftrek voor de fouten die je maakt. Als je iemand stilletjes van achter een deur naar binnentrekt en zijn keel doorsnijdt, zonder geluid, dan krijg je meer punten dan wanneer je de kill niet perfect uitvoert. Als je ervoor kiest om deze bewaker vervolgens te verstoppen, ontvang je nog wat extra punten. Wordt je ergens gezien, dan gaat er een flinke smak van de punten af. Eigenlijk staat overal wel een aantal punten voor, waardoor je kan kiezen wat in jouw optiek de beste mogelijkheid is om verder te komen. Kies je ervoor wat extra moeite te doen, dan kan je leuke extra’s vinden tijdens de missie. Achteraf wordt het vinden van deze extra’s nogmaals beloond. De beloningen gebruik je om het arsenaal aan vaardigheden, wapens en gadgets te vergroten. 

Strakke gameplay

Mark of the Ninja: Remastered speelt als een tierelier. Je kan je ontzettend snel door de tweedimensionale omgeving bewegen, je kan bijna overal tegenaan klimmen en met de grijphaak kan je je gemakkelijk naar hoger gelegen punten begeven. Tijdens de game gebruik je diverse afleidingsmanoeuvres, zoals rook en geluid en kan je lampen uitschakelen met je werpmessen. Hiermee kan je gemakkelijk vijanden het bos in sturen, of zelfs in een van je zelf gelegde dodelijke vallen. Verderop in de game leer je steeds meer moves en die geven je zeker als je ze pas hebt veel voldoening. Wat is er nu leuker dan als een spin aan een touw naar beneden te dalen, je vijand van het leven te beroven en hem vervolgens daar op te hangen?

Verderop krijg je ook de kans om je speelstijl te kiezen. Zo kan je er bijvoorbeeld voor kiezen om geen afleidingsgadgets te gebruiken en in ruil daarvoor schrikken bewakers sneller. Stel je voor dat de omgevingen vooral donker zijn.. een gewapende bewaker in het nauw maakt rare sprongen. 

Uitdagingen

Zoals eerder aangegeven zijn er veel punten te verdienen in het spel en bepaalt het aantal punten de mate waarin je beloond wordt aan het eind van een level. Aan ieder level is een aantal uitdagingen toegevoegd die wat variatie geven op de gameplay (en eveneens punten). In bepaalde levels moet je proberen geen bewakers te vermoorden, in andere levels krijg je extra punten als je geen lichten uitschakelt. Het zorgt er in zekere mate voor dat je andere dingen gaat proberen en dat je in het begin soms een level gaat herspelen als je een uitdaging of een bepaald puntenaantal niet haalt. 

Repetitief 

Ik zeg bewust in het begin, omdat de herhaling halverwege wel een beetje komt opzetten. Ondanks het feit dat je iets meer moves hebt en er af en toe een nieuwe dimensie aan een level wordt toegevoegd, wordt het verderop in de game wat meer een klusje dat je moet klaren. Zeker als je erachter komt dat niet alle upgrades de moeite waard zijn, is de motivatie om zoveel mogelijk punten te halen na een tijdje wel weg. 

Hetzelfde geldt eigenlijk voor de vijanden, die gedurende de game weinig variatie kennen. De muziek en de geluidseffecten worden na een tijdje ietwat vervelend. Vooral de geschrokken bewakers met hun geschreeuw werden enorm irritant. Mark of the Ninja ziet er voor een cell shaded game aardig uit en de tussenfilmpjes doen een beetje denken aan oude Cartoon Network tekenfilms, maar de levels zelf weten na een tijdje weinig meer te verassen. Ze zijn allemaal donker en kennen veelal terugkerende objecten. Ze zijn echter wel goed ingedeeld, waardoor er meestal meerdere intuïtieve wegen zijn die naar Rome leiden. 

Conclusie

Mark of the Ninja: Remastered is een game die ontzettend lekker wegspeelt en je op sommige momenten een enorm voldaan gevoel geeft. Je waant je een ware Ninja als je je onopvallend door de levels heen beweegt. Helaas gaat het spel na verloop van de tijd wel wat repetitief aanvoelen, dankzij de weinig verassende levels en het selecte aantal verschillende vijanden. De upgrades die je gaandeweg het spel verkrijgt verhelpen dit repetitieve gevoel slechts deels. Als je echt van stealth- en/of ninja-games houdt, dan zul je je hier gaan buil aan vallen. Houd je er niet van, dan is het spel vooral leuk voor af en toe een level. 

Plus

  • Vlotte gameplay 
  • Meerdere speelstijlen
  • Toffe upgrades en gadgets

Min

  • Ietwat repetitief
  • Weinig verassingen

Eindcijfer 7.0

Leuke post? Drop een hartje

Score: 4.7/5 volgens 3 gamers

Nog geen hartjes. First!

Abonneer
Laat het weten als er
4 Reacties
Meest gestemd
Nieuwste Oudste
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties
SamuraiPizzaCat
1 jaar geleden

Leuke review, heb de game jaartje geleden gespeeld. Vond hem best geinig! En hij is niet duur, als je goed shopt. Zeker aanrader om lekker op je Switch weg te spelen.

RuanMoleman
1 jaar geleden

Klinkt eigenlijk wel als een leuk tussendoortje. Mooie stijl ook. Ik denk dat ik deze wel ga checken. Thanks voor de fijne review!

Kunstschilder1987
3 maanden geleden

zo, ik was eens aan het kijken of ik een review kon vinden voor deze game, en kwam gewoon op de review van luigi the one and only uit via google!
ik zag dat deze op mijn shortlist in de sale kwam voor de xb1. het is een goede review want ik krijg een heel goed beeld ervan, namelijk dat het niet voor mij is. ik hoopte op een meer actiegevulde ipv stealth game. Anders gezegd scheelt deze review mij weer centjes. merci voor een goed geschreven, Luigi (from the past!) 😉

Welke GBA-game wil je op Switch spelen?

Screenshot Sunday continued? -> Post hier je screenshots voor #51