Screenshot Sunday #113

Welkom bij Screenshot Sunday, dé wekelijkse post waarin we games bespreken via prachtige, gekke of interessante screenshots. Misschien scoor je wel een nieuwe wallpaper. Meedoen? Plaats een screenshot in de comments of stuur hem in via deze Google Form.

Langzaam slenter ik weer terug naar huis. Het enige dat ik even wilde doen was een vuilniszak in de ondergrondse container dumpen. Hoe kon ik weten dat het dit weekend 10.000 graden zou worden? Behalve door het nieuws te volgen… En het weerbericht… En de weer apps… En mensen om me heen te spreken… Maar het zal vast wel weer aan mij liggen. Terwijl het zweet van mijn voorhoofd druppelt, loop ik met een recordsnelheid van vijf meter per minuut richting mijn woning. Net als ik op het punt sta het op te geven, zie ik de voordeur in de verte. Plots had mijn leven weer een doel, een punt, een bestemming. De laatste loodjes bleken zwaar, maar de gedachte dat er video games op me lagen te wachten gaven me een kleine opleving, net lang genoeg om de voordeur te bereiken. Met mijn laatste krachten klim ik de trap op, loop ik de woonkamer in en… shit, da’s waar. Er stond nóg een zak…

Rainking

Tegen beter weten in heb ik vorig weekend The Lord Of The Rings: Gollum aangeschaft. Voordat de reviews uitkwamen had ik hier al wel een lichte interesse in. Het zou best een vermakelijk spel kunnen worden. Misschien geen hoogvlieger, maar gewoon even leuk voor tussendoor, ofzo. Maar nadat het spel universeel werd afgebrand (vul hier je eigen ‘cast it into the fire’ grap in) werd ik ergens alleen maar nieuwsgieriger. So I’m taking one for the team.

Op het moment heb ik alleen het eerste hoofdstuk nog maar gespeeld en heb ik nog niets meegemaakt dat het spel verpest, maar ik snap al wel een beetje waarom het zo wordt afgebrand. De besturing tijdens het klimmen komt niet in de buurt van bijvoorbeeld de Uncharted spellen. Dat verschil is goed te merken. Later in het spel zal ik ongetwijfeld de echte problemen mogen ervaren. Ik kijk er nu al naar uit.

Dat was erg raadselachtig.

Metal Gear Solid 3, this is not.

Oh jee. Hier heeft-ie net de reviews gelezen.

Wie had gedacht dat de Moerdijk zo dichtbij zou liggen.

Deze mededeling staat nog steeds in beeld, terwijl het al een paar minuten niet meer relevant is.

A tale of souls and swords, eternally retold! Op de PlayStation was ik helemaal leip van Soul Blade, de voorganger van de Soul Calibur reeks. Ik vond, en vind het nog steeds, leuker dan Tekken. Alles ervan spreekt me meer aan. De setting, de karakters, het feit dat je met wapens vecht. Met name Soul Blade en Soul Calibur II (oh, wat was ik salty dat Soul Calibur alleen op de Dreamcast uitkwam) heb ik heel erg veel gespeeld. Alle daaropvolgende delen heb ik toch wat minder tijd in gestoken, ook al vond ik het nog steeds een leuke serie. Soul Calibur VI is eerlijk gezegd hetzelfde lot beschoren, maar af en toe denk ik er eens aan en dan heb ik weer even zin om de wapens uit het vet te halen. Welcome back to the stage of history!

Begone, thot!

Soms heb ik een behoorlijke plaat voor m’n kop.

Incomiiiiiiiiiiiiing!

Eeeeeehhhh… Oeps?

Die trampoline festivals zijn altijd erg leuk.

Ik had ook nog een beginnetje gemaakt aan Unbound: Worlds Apart, een puzzel platformer, waarin je gedeeltelijk tussen werelden switcht en zo puzzels probeert op te lossen. Deze had ik al een tijdje op het oog, maar nu had ik ‘m toch maar eens gekocht. Voorlopig is het erg leuk, al zit er wel wat trial and error in.

Er zal eens geen dorpje in brand staan.

Runbound!

Dat lieveheersbeestje ziet er in de andere wereld iets angstaanjagender uit.

Misschien? Who’s asking?

Kunstschilder1987

We beginnen natuurlijk met het betere sprite werk.

“Ik was op mijn gekraakte PSVita het spel Devious Dungeon aan het spelen. Heerlijke game waarbij je naast levelen van je character ook geld moet minen om je wapens en armor te upgraden. uiteindelijk moet je klaar zijn voor de kwade draak die het koninkrijk teistert te verslaan, en ja, dat is deze superheld op vita sokken andermaal gelukt! Hulde voor mijn persoontje, hip hip hooray! De game is een leuke pick up and play titel waar je zowel af en toe even tussendoor een leveltje van pakt, maar ook al gauw een uurtje ofzo in verzeild kunt geraken. Enfin, toch wel heel erg genoten van deze mooie titel. Er is een deel 2 uit, die vermoedelijk meer van hetzelfde inhoudt, maar die heb ik nog niet gespeeld. wellicht over een tijdje eens doen!”

Kijk, dat is het makkelijkste gedeelte.

Dat is de eerste slager die echt varkenspootjes heeft.

Als ik zoiets tegenover me zou hebben, dan ging ik er ook bij liggen.

W00t! Zeggen de kids nog w00t tegenwoordig?

Daarnaast speelde hij ook nog Mafia: Definitive Edition. Wat een prachtige setting is dat toch. Ik kan de jazz en bigband muziek er gewoon bij horen.

Die carcyclopedia klinkt wel interessant.

Dit bedoel ik dus. Prachtige setting.

Waarschijnlijk opgezet door Pitbull.

Als laatste had hij nog screenshots van de remake van Destroy All Humans!, een grappig spel waarin je speelt als een typisch uitziend marsmannetje met een geweldige stem, die de mensheid moet uitroeien. Erg komisch.

Beter zo dan andersom.

Puttin’ the moo in moohaha.

Toen hadden ze ook al problemen met illegal aliens.

Als-ie liedjes uit Saturday Night Fever gaat zingen, dan haak ik af.

Lavalera

Zoals (bijna) altijd is hij lekker aan de JRPG’s, te beginnen met Persona 3 Portable.

“De mix van de sociale sim en dungeon crawler blijft een gouden combinatie bewijst ook p3p. Overdag ga je naar school,. Werk je aan je vriendschappen en algemene state of verdien je geld voor wapens en potions ed. Snachts ga je Tartarus in en vecht je tegen de monsters. In tegenstelling tot bijv 4 en 5 is er nu 1 mega dungeon ipv meerdere losse. Maar de vloeren en tegenstanders zijn random. Waardoor elke keer de vloer anders is als je het speelt.”

Het blijft er altijd apart uitzien. Part socialising simulator, part vage shit fever dream.

Wie heeft er ook opeens zin om Katamari games te spelen?

Ik denk dat we de camera maar even weg moeten draaien.

Yup, it’s a japanese game, alright!

Natuurlijk is hij ook verder gegaan met Final Fantasy XVI.

“Flashy action combat, ijzersterk verhaal en misschien wel de beste baas gevechten die ik in een game heb gezien. Wat een heerlijk spel is dit. Preview wat ik zoek in een actie avonturen spel. Zo af en toe wat relaxte zij questjes. Dan een paar bazen jagen met de Hunts en verder met het epische games of thrones achtige verhaal. Met name de baas gevechten zijn echt geweldig. Ze kunnen zo met filmpjes en al een dik kwartier duren. En na dat gevecht komt er echt een wow gevoel uit. Echt een aanrader voor liefhebbers van actie avonturen spellen.”

Heb je even? Want het zijn er weer lekker veel.

Ik weet dat de reeks draait om kristallen, maar dit is wel erg veel van het goede.

Praise the sun!

Nee, dat staat even on hold.

Is dat die baas uit Death’s Door?

Oeh, die sla ik even over. Ik wil niet gecanceld worden.

De nieuwe Prince Of Persia ziet er verrassend goed uit.

Handig als mensen om een vuurtje vragen.

Take a good, hard look…

I like my surroundings like my humour.

Vive la résistance!

En dat was ‘m voor nummer 113. Ga lekker door met smelten en mocht je in de tussentijd wat screenshots voor volgende week willen maken en deze kant op willen sturen, dan wordt dat zeer gewaardeerd. Tot dan!

Wist je dat…?

Wist je dat Ralph Ineson, de engelse voice actor van Cid in Final Fantasy XVI, ook de stem doet van Lorath in Diablo 4, waardoor deze man maar liefst twee grote rollen heeft in twee major releases die dit jaar in juni zijn uitgekomen?