Screenshot Sunday #28

In deze wekelijke post delen en bespreken we games via prachtige, geinige, of simpele screenshots. Wil je ook wat opsturen? Dat mag in de comments of via deze Google Form.

Afgelopen week heb ik Screenshot: The Game gespeeld. Een toepasselijke naam want je kan geen slechte screenshots maken in deze game. Ontwikkelaar Ember Labs is geen vreemde van animaties en hun eerste game laat dat blijken. De Pixar-waardige cutscenes worden aangevuld met de prachtige wereld van Kena: Bridge of Spirits. Hoewel die wereld soms een beetje eentonig overkomt, is het in ieder geval een mooie wereld. Vooral als je een corrupt gebied bevrijdt komt de pracht van de natuur goed naar voren.

Toegegeven: ik vond de photomode pas na drie uur spelen. Ik was eerst stomverbaasd dat de game geen dergelijke modus had, maar gelukkig had ‘ie het wel. Daardoor zijn mijn eerste tien screenshots gewoon in-game screenshots. Kena is een fijne maar simpele game. Begrijp me niet verkeerd: het is zeker pittig soms, maar het is niet diepgaand. De combat is niet veel meer dan een heavy attack, een light attack en een block/parry. Goed, je hebt er wel wat abilities naast, maar die zijn ook behoorlijk standaard. Het spelen van Kena voelt een beetje alsof je een PS2-game speelt met PS5-graphics.

Maar dat simplistische is niet per sé erg. Het maakt voor een relaxte ervaring. Een keer niet naar honderden woorden staren in je inventory maar gewoon genieten van de omgevingen. De geinige Rots blijven altijd even schattig en hilarisch om te zien. Wél had ik het fijn gevonden als je ze uit kon zetten in photo mode. De foto hierboven was dan een stukje toffer geweest. Die photo mode is verder prima en heeft fijne controls. Zo probeerde ik een cutscene-achtige shot te maken van exact dezelfde pose in de foto hierboven. Door de zwarte balken toe te voegen, flink in te zoomen en de lens scherp te stellen, krijg je makkelijk een dergelijk resultaat. De foto hieronder is dus uit dezelfde photo mode-pauzering als die van hierboven. In-game, geen cutscene.

Wie ook bezig was met Kena was natuurlijk Erik07. “Wat een game! Al helemaal als je je bedenkt dat het zo’n kleine studio is. Er zitten wel wat bugs in, ik bleef bijv in slowmotion hangen en kon daardoor niet verder. Één dag later en er was al een update. Mooi om te zien dat ze daar dus ook bovenop zitten.” De simpliciteit van de game wordt door mij ook vergeven gezien het zo’n kleine en beginnende studio is. Petje af voor het werk dat ze geleverd hebben!

Weg van uitstekend gebruik maken van de pose-functie in photo mode heeft Erik ook een leuke screenshot gemaakt van een Rot. Had ik al verteld dat ik Rots echt geweldig vind? De kleine beestjes volgen je tijdens je avontuur en zijn ook meteen een vorm van collectibles. Zo begin je met slechts 1 Rot, maar na een beetje zoeken en spelen zit je al gauw boven de 20. Zij kunnen abilities voor je doen in combat en helpen met puzzels in de open wereld. En als extra zijn ze gewoon hilarisch en aandoenlijk.

Tot slot was Erik begonnen aan de Director’s Cut van Death Stranding. Zoals jullie weten ben ik groot fan van de game en kan ik dit alleen maar aanmoedigen. “Ook had ik enorm veel zin om een beginnetje te maken in Death Stranding DC. De eerste keer dat ik de game uitspeelde heb ik hem eigenlijk meteen weggelegd. Dit keer gaat de platinum er wél komen.” Ik denk dat de ervaring heel anders is als je voor de plat gaat bij deze game. Er is een groot verschil tussen de game willen uitspelen, en alle bezorgingen zo goed en snel mogelijk te doen. Vergeet niet premium deliveries op hard te doen! Tijdrovende trophy ;).

Gourami heeft ook veel gespeeld. Staxel was daar een van. Nu zie je het plaatje en de naam en hoor je het zeer waarschijnlijk voor het eerst. “Dit weekend ben ik lekker bezig geweest met Staxel een heerlijke relaxte game die veel overeenkomsten heeft als een mix tussen Minecraft en Harvest Moon. De game is overigens van Nederlandse grond en verkrijgbaar op pc en Switch. Dit is de Switch versie.” Een gouden combinatie als je het mij vraagt. In Minecraft vond ik het stiekem ook altijd leuk om een heuze farm te bouwen. “Daarnaast na lang wachten is het dan eindelijk zover Diablo 2 Resurrected die ik wederom voor de Switch heb.” Altijd fijn als games op handheld te spelen zijn. Helaas heb ik niet veel met dat sentiment gezien ik amper handheld speel.

Maar Gourami speelde nóg een game. Want Switch kreeg er nog een port bij. “En als laatste eindelijk gereleased Dragon Ball Z Kakarot wou de game zo graag handheld spelen via de Switch en dat is nu dan eindelijk mogelijk.” Hoewel de Switch heerlijk is voor handheld spelen, heb ik bij dit soort games altijd liever dat ik het in 4k 60fps op mijn tv speel. Daarom wil ik ook zo graag een Switch Pro, als die ooit nog komt.

Coola ging rustig verder met zijn playthrough door de gehele AC-franchise. Vorige keer zat hij in Revelations, dus logischerwijs is hij nu aangekomen in AC III. AC III blijft voor mij altijd een vreemde eend in de bijt. Ik wilde heel graag dat ie tof werd maar dat bleek achteraf niet het geval te zijn. AC III heeft een interessant plot maar faalt in gameplay. De steden lenen niet goed aan parkour-gameplay en de combat was te makkelijk; wapens kopen was haast niet nodig. Ook waren de armors verdwenen en begon AC III een nieuw tijdperk van outfits in plaats van pantserstukken. 

Het blijft wel een mooie game. Een tijdje terug heb ik nog de geremasterde versie van de game gespeeld op PC. Ik was toen toch nog wel weggeblazen met hoe goed het eruit zag. Vooral de Frontier – het natuurgebied waarin je kan klimmen in bomen – zag er ontzettend goed uit. Maar ook de remaster ontkwam niet aan de problemen die de game heeft. Zo reed je in de Frontier uiteindelijk ook alleen maar op een paard, omdat er te weinig te freerunnen was en het gebied te groot was. Begrijpelijk, maar in AC wil je het liefst gewoon van A naar B zonder de grond te raken. Coola stuurde in plaats van een screenshot ook nog een kleine gif van een double kill die hij maakte in de game. Wanneer gaan we Videoclip Vrijdag inluiden? 

Tot slot hebben we Aprotodon met No Man’s Sky! “In No Man’s Sky werd ik afgelopen week bijna geraakt door de bliksem en besloot mijn freighter middenin een asteroïde te spawnen, waardoor ik vast kwam te zitten tussen de muren van de freighter (en belandde ik half in de ruimte). De eerste keer dat ik deze glitch ervaarde, maar het leverde wel een mooi screenshot op!” Mijn freighter zat ook eens op een rare plek. Toen besloot de vloer te verdwijnen en zakte ik oneindigd de ruimte in. Door stomverbaasd daar mijn scherm te staren heb ik daar helaas geen foto van gemaakt. Dat je geraakt bent door bliksem én er een foto van gemaakt hebt is wel de kers op de taart. Misschien moet je een Staatslot overwegen!

“Daarnaast heb ik Horizon: Zero Dawn weer opgepakt. Ik heb de game al lang en breed uitgespeeld, maar deze vijand verbergt zich hier erg goed.” Ook ik heb een tijdje terug Zero Dawn opnieuw gespeeld, om de platinum trophy te halen. Dit was nog voor de 60fps-patch, dus ik moest het helaas met 30 doen. De uitbreiding had ik nog nooit gespeeld maar tegen de tijd dat ik klaar was met de platinum had ik eigenlijk geen zin meer. Deze mooie screenshot lijkt uit die uitbreiding te komen, al heeft de base game natuurlijk ook besneeuwde gebieden. 

En dat was Screenshot Sunday #28! Iedereen bedankt voor het sturen en bespreken van games en screenshots. Een prettige zondag nog (of maandag als je dit dan leest) en tot de volgende!