Screenshot Sunday #52

Welkom bij Screenshot Sunday, dé wekelijkse post waarin we games bespreken via prachtige, gekke of interessante screenshots. Misschien scoor je wel een nieuwe wallpaper. Meedoen? Plaats een screenshot in de comments of stuur hem in via deze Google Form.

Het was tof om te zien dat er vorige keer lekker veel was ingestuurd. Deze week is het niet anders en gaat er weer van alles voorbij komen. De positieve reacties motiveerden ook om lekker door te gaan. Dat gaat dan ook zeker gebeuren. Een dreigement heeft alleen een beetje roet in het eten gegooid. We hadden een leuk idee om net een beetje af te wijken van het voorgaande format, maar dat werd helaas meteen neergesabeld. Deze verachtelijke reactie kwam namelijk binnen op het hoofdkantoor: “Je hebt artistieke vrijheid behalve de screenshot sunday tekst als die volgende week niet weer in het midden staat ben je ontslagen.” Jullie snappen dat we behoorlijk geschrokken waren. Gelukkig heeft de dader per ongeluk zijn naam (bekend bij de Screenshot Sunday organisatie) achtergelaten en weet het team wie ze kunnen aanklagen. We houden jullie natuurlijk op de hoogte van de verdere ontwikkelingen van het aankomende proces en het eventuele live blog van de NOS.

Oké, over tot de orde van de dag!

Rainking

Ik ben serieus benieuwd of Elden Ring aan het eind van het jaar de award voor Game Of The Year gaat krijgen. Qua verhaal ben ik pas aan het eind van het tweede gebied, maar ik heb zoveel uren in het verkennen van de wereld zitten, met meerdere karakters zelfs. Soms denk ik dat ik een regio helemaal uitgekamd heb en dan blijf ik toch nog dingen tegenkomen die ik niet eerder gezien had. Ik ga niet hard, maar ik heb er al zo ontzettend veel plezier uitgehaald.

Oh shit, that’s a big one!

Ik lees hier en daar wel eens dat het spel er minder mooi uit zou zien. Als ik dit soort dingen zie, dan vraag ik me echt af waar ze dat vandaan halen.

Een vriend van me en ik sturen elkaar af en toe spellen. Soms fysiek, soms digitaal, soms voor een verjaardag en soms omdat we het gewoon leuk vinden. Vorig weekend mocht ik weer eens een pakketje ontvangen. Één van de spellen die daartussen zat was Road 96 voor de Xbox One en Series X. Het spel is nog maar pas uit, maar hij had het al uitgespeeld en dacht dat het wel iets voor mij zou kunnen zijn. Ik had de trailer al eens gezien en dat zag er best apart uit, maar hoo-boy, ik bleek totaal niet voorbereid op deze unieke ervaring. Het spel is niet superlang, maar ik MOEST ‘m gewoon in één dag uitspelen.

De simpelste manier om de gameplay uit te leggen is dat je als meerdere jongeren speelt die het land willen ontvluchten via Road 96. Het is first person en op je tocht kom je diverse karakters tegen, waar je tijdens de verschillende trips steeds meer over leert. Elke trip zou ook uniek zijn. Die vriend van me en ik hebben wel veel dezelfde scenes gezien, maar niet op dezelfde momenten of in dezelfde volgorde. Het speelt zich af in 1996 en in de aanloop naar nieuwe verkiezingen, waarbij het volk kan kiezen tussen de huidige leider Tyrak (die vaak ook Tyrant wordt genoemd) en senator Florres, die het heel anders wil aanpakken. Er is dus politiek mee gemoeid, maar dat vond ik hier gelukkig wel goed gedaan. Het is niet het mooiste spel ter wereld, maar dat heeft me eigenlijk niet tegen gestaan.

Final Fantasy VII, het spel waar ik destijds speciaal een PlayStation voor heb gekocht, ook al betekende het dat ik mijn geliefde Super Nintendo ervoor moest verkopen van mijn ouders. De remake, of in ieder geval het eerste deel ervan, vond ik geweldig, maar ik wilde al jaren het origineel weer eens spelen. De laatste keer zal al gauw zo’n twintig jaar geleden zijn. Ik was er al vaker aan begonnen, maar heb het nooit afgemaakt. Het is de bedoeling dat dat nu eindelijk weer eens gebeurt. Ik ben ondertussen alweer negentien uur onderweg, dus het gaat lekker. Meestal doe ik er ergens tussen de veertig en vijftig uur over, maar ik zal vast nog wat extra’s willen doen, for old times’ sake. Ik speel de nieuwere versie op de PS4 met wat quality of life updates. Voor de post heb ik de zwarte randen even verwijderd.

Ik heb dit altijd een prachtig dorp gevonden. Als ik niet in een dorpje tussen de bergen zou gaan wonen, dan wordt het in zoiets. Het is hier zo lekker kalm.

Ik merkte dat ze de tekst ook hier en daar hebben aangepast, want in het origineel stond hier “This guy are sick.” In deze versie heet ze net als vroeger Aeris, maar omdat Aerith tegenwoordig standaard is, heb ik het maar veranderd. Je zou denken dat ze dat ook meteen aangepast zouden hebben.

Erik07

Hij was er lekker snel bij met een paar screenshots. “Ik ben de afgelopen tijd bijna alleen maar bezig geweest met Elden Ring. Inmiddels ben ik aan new game plus 4 begonnen en ik krijg er nog steeds geen genoeg van. Tijd voor Old Hunters-achtige DLC zou ik zeggen.” Wat!? New game plus 4 al!? Wow, dat is toch wel een prestatie. Het is dan ook wel een erg tof spel.

“Mede dankzij de screenshots van Leegblikjewater van een tijdje geleden heb ik ook Riders Republic gekocht. Mountainbiken en snowboarden in first person is tof!” Als je het er niet bij had gezegd, dan had Riders Republic eerlijk gezegd niet het eerste geweest dat bij me opkwam bij het zien van deze foto.

“Kleine dingetjes zoals het wapperen van je jas geeft echt het gevoel dat je keihard de berg gaat. I love it!” Kijk, dit is meer het idee dat ik erbij had. Zoiets lijkt me ook wel gaaf in VR. Als het daarvoor nog geen ondersteuning heeft, dan zouden ze daar eens aan moeten denken.

A Plague Tale: Innocence is een spel dat we al vaker voorbij hebben zien komen en wat mij betreft is dat meer dan terecht. “Ohja, ook nog een stukje Plague Tale gespeeld. Ik ben benieuwd of de volgende game een open wereld game wordt. Het leek er toch wel een beetje op in de trailer.” Die moet ik dan nog eens bekijken, want dat kan ik me zo gauw niet meer herinneren. Wel mooi dat dit spel een vervolg krijgt, want zoals je in deze foto ziet heeft een toffe setting.

Rpenning

Overduidelijk nog niet door de voorraad screenshots heen en ik hoop dat er nog vele mogen volgen. Deze week wordt er onder andere gesneaked in Assassin’s Creed Origins. Gesneakt? Geen idee, belangrijker is wat Rpenning even kwijt wil. “Ik had een manier gevonden hoe je de grind kon vermijden. En nee geen exp boosters of timesavers zoals Ubisoft dat altijd mooi zegt. Door een dlc te beginnen krijg je een character die al geleveld is en met die save kan je dan ng+ doen en kan je de grind skippen. Dus ik ben nu alleen maar het verhaallijn aan het doen en die is best wel goed! De eerste keer dat ik die game speelde kreeg ik door de grind zo weinig mee van het verhaal dat ik de helft van de tijd echt geen idee had wat er nou gebeurde. En ondanks dat dit deel wat ouder is ziet hij er nog prachtig uit!”

Dit lijkt wel een Coola momentje.

Deze laatste twee vind ik er echt prachtig uitzien. Ik moet dit spel toch eens een keer opstarten om het zelf te kunnen beleven.

Daar bleef het niet bij, want er kwamen ook nog een paar foto’s van No Man’s Sky voorbij. Jeweetwel, dat spel dat op release verre van compleet was en behoorlijk werd afgebrand, maar nadien zo goed werd ondersteund dat het juist weer een succesverhaal werd. “Dit is echt zo’n spel waar je helemaal chill van wordt. Een beetje planeten bekijken en rustig dingen verzamelen zodat je weer verder kan ontdekken. En helemaal te spelen in Coop met een paar vrienden. En die game is al uit sinds 2016 maar die updates blijven maar komen!” Dat van die coop wist ik niet, maar wat ik wel weet is dat deze screenshots er prachtig otherworldly uitzien. Letterlijk.

Aprotodon

Vorige week beloofde hij wat in te sturen en hij heeft woord gehouden. “Afgelopen week ben ik bezig geweest met twee games. De eerste was de remake van Ratchet & Clank op de PS4. Toen ik jonger was speelde ik bij een maat veel Ratchet & Clank Gladiator, maar ik heb het origineel nooit gespeeld. Een erg vermakelijke game waarvan ik nu ook eindelijk begrijp hoe Ratchet een superheld is geworden en hoe Clank eigenlijk aan z’n naam komt.” Zeker een leuk spel, al hebben ze wel het één en ander veranderd ten opzichte van het origineel. Het was ook gelinkt aan de animatiefilm en als ik het goed heb, hebben ze enkele of meerdere dezelfde cutscenes.

“Yoohoo, Mr. Zurkon is coming to kill you.”

“Hiernaast heb ik Chronos: Before The Ashes van mijn vriendin voor de Switch gekregen. Ik had nog nooit van deze game gehoord, na wat research kwam ik erachter dat ‘t om een prequel op Remnant: From The Ashes gaat (ook nooit gespeeld, wel van gehoord). In het kort verdient de game alles behalve de schoonheidsprijs en is het een mini variant / spin off van Dark Souls. Verschil is wel dat de bosses nogal traag zijn, waardoor het achterhalen van de juiste tactiek (tot nu toe) niet al te moeilijk is. Dat neemt niet weg dat ik al een aantal keer flink te grazen ben genomen.” Het feit dat Chronos en Remnant onderdeel van dezelfde wereld zijn, zorgt er bij mij altijd voor dat ik nooit weet waar ik ze in de kast moet plaatsen, aangezien bij mij alles op alfabetische volgorde staat. Bij de ‘R’, bij de ‘C’, of bij de ‘A’, ik kom er nooit uit.

“Verder hanteert deze game dezelfde mechanic als in Sifu: elke keer wanneer je doodgaat wordt je ouder. Je begint op een leeftijd van 18 en kan uiteindelijk 80 worden. Ook zijn er skills zoals vitality en strength te upgraden, maar naarmate je te oud wordt (wanneer weet ik niet, mijn personage is momenteel 34) is je agility level op een gegeven moment ‘locked’ i.v.m. je leeftijd. Op dat moment moet je het dus doen met level dat je agility op dat moment heeft. Het geeft een soort extra dynamiek en dat kan ik wel waarderen.” Ja, dat is zeker een apart systeem. Gecombineerd met een soulslike is dat natuurlijk wel een leuke uitdaging.

En dat was ‘m voor nummertje 52. Bedankt voor jullie input. Er zat weer een hoop moois tussen. Zie je iets moois of leuks tijdens het spelen, maak er even een screenshotje van en deel ‘m in de comments of via het Google Form. Tot de volgende!

Wist je dat…?

Squaresoft Final Fantasy eigenlijk Fighting Fantasy wilde noemen?