Welkom bij Screenshot Sunday, dé wekelijkse post waarin we games bespreken via prachtige, gekke of interessante screenshots. Misschien scoor je wel een nieuwe wallpaper. Meedoen? Plaats een screenshot in de comments of stuur hem in via deze Google Form.
Dit weekend ben ik terug in de tijd gegaan, maar het heeft verder niks met gamen te maken. Door een stukje dat ik vorig jaar heb geschreven over eerste game ervaringen, weet ik dat er hier een flink aantal halve bejaarden rondwaren. Dat is mooi, want dan hoef ik namelijk niets uit te leggen. Ik heb namelijk een platenspeler gekocht. Bij sommige jongeren zou je waarschijnlijk moeten uitleggen wat dat voor iets is, maar jullie hebben er vast zelf één gehad (of hebben er nog steeds één), of je weet op zijn minst wat het is. Mocht er nog een verdwaalde onwetende rondzwerven, een plaat is een soort blu-ray met muziek erop, maar dan een paar maten groter, bijvoorbeeld op pizza formaat.
Maar Rob, heb je er ook meteen een paar platen bij gekocht? Nope! Waarom niet? Omdat ik de afgelopen drie jaar langzaam maar zeker al een aantal lp’s heb binnen gehaald, zonder dat ik ze kon afspelen. Tot nu toe was het meer voor de heb, maar nu kan ik er ook echt iets mee. Het begon in 2019, toen ik tijdens mijn vakantie in Denemarken een dubbel lp vond met muziek van DC films en series. De afgelopen jaren heb ik nog een paar platen in huis gehaald, zoals de soundtracks van de Guardians Of The Galaxy films en een paar albums van mijn favoriete zangeres, KT Tunstall. Ik heb dit weekend dus lekker ouderwets plaatjes zitten draaien. Mocht ik ooit nog eens een gigantische collectie krijgen, dan zou ik ook nog Vinyl Vrijdag kunnen beginnen, hahaha. Ik bedenk me net trouwens dat bij de special edition van Bioshock 2 ook een lp zit. Die ga ik dalijk eens opzetten.
Sorry, wat kwamen we hier ook alweer doen? Oh ja, screenshots. Da’s waar! Oeps, ik schoot een beetje door. Excuses, we gaan meteen beginnen!
Rainking
Ik ben nog wat spellen aan het uitproberen van PS Plus Premium. Ik heb er al wat leuks tussen gevonden, maar er zitten niet alleen hits tussen. Zo zag ik dat Balan Wonderworld er ook tussen stond. Ik heb al zo enorm veel gehoord over hoe slecht dat spel is, dat MOEST ik zelf ervaren.
Ik vind het er niet slecht uitzien, maar ik snap het wel een beetje. Echt goed kwam het nou ook niet bepaald op me over.
Een indie game die me wel leuk leek, is Momodora: Reverie Under The Moonlight. Oldschool uiterlijk, niet al te makkelijk, zo af en toe heb ik daar wel eens zin in. Deze zie ik mezelf nog wel eens kopen.
Het mooie van indies vind ik ook dat ze daar regelmatig hele andere soort art stijlen gebruiken. Zo ook Bound. Hier had ik een paar jaar geleden al een demo van gespeeld, maar die is echt kort, dus ik vond het mooi dat ik deze eens wat langer uit kon proberen. Ook deze staat nu op mijn wenslijst. Prachtig om te zien.
Rpenning
“Deze week heb ik weer een paar uurtjes No Man’s Sky gespeeld. Ik heb de ruimte walvissen nog niet gevonden dus de zoektocht gaat door!” Ik heb zelf eerlijk gezegd geen interesse om het te spelen, maar ik vind het spel wel erg mooi om te zien, dus keep ‘m coming! Indien mogelijk ook met ruimte walvissen.
Dat was echter niet het enige dat hij gespeeld heeft. Zo heeft-ie ook rondgelopen in Dying Light 2: Stay Human. “Ik zit er net pas een paar uurtjes in maar het bevalt me erg goed. De openwereld is erg leuk om gewoon doorheen te rennen met mijn hardcore Parkour. En de dag en nacht is ook tof gedaan overdag zijn vele zombies binnen waardoor je rustig over straat kan lopen maar snachts komen ze allemaal naar buiten en is het een gekkenhuis.” Hahaha, klinkt bijna als een soort vampierzombies.
“Ik moet ook zeggen dat de game meer een horror game is dan ik had verwacht en ik heb een bloed hekel aan horror games ik word er altijd zo paranoia en zenuwachtig van en dat heb ik hier ook vooral snachts. Maar ik ben nu op een punt waar ik bijna alleen maar nacht missies heb dus ik moet er maar ff doorheen.” Dat klinkt wel lichtelijk bekend. Vroeger speelde ik veel horrorspellen, het liefst ‘s nachts, maar door de jaren heen ben ik een beetje een watje geworden ofzo. Ik geef de schuld aan een overmatig gebruik van jumpscares in films en games. Zo heb ik P.T. nog op mijn PS4 staan, maar ik heb ‘m nog nooit uitgespeeld. Na een paar gangen bekruipt me het gevoel dat er elk moments iets vervelends kan gebeuren en zet ik ‘m weer uit. Dus ik snap je wel een beetje.
En dat was ‘m voor nummer 61. Op het moment van schrijven heb ik nog steeds geen Stranger Things gekeken, dus daar ga ik zo maar eens aan beginnen. Erg benieuwd hoe het afloopt. Wat kun je het druk hebben in een weekendje. Mocht jij het niet druk hebben en je spot wat leuks tijdens het gamen, maak er een screenshot van en stuur ‘m deze kant op met een digitale postduif. Tot de volgende!
Wist je dat…?
De trailer van het onlangs aangekondigde Goat Simulator 3 een parodie is op de trailer van Dead Island 2 (die nog steeds niet uit is)?
Dead Island 2 trailer (uit 2014!!!)
Goat Simulator 3 trailer
En weer een week voorbij!
Dit weekend ‘What Remains of Edith Finch’ gespeeld, aparte ervaring qua verhaal en gameplay, maar was vergeten een paar mooie screens te maken. Ook dit was weer een voorbeeld van waar muziek een echte meerwaarde geeft aan het spelgevoel.
Veel plezier met je platenspeler! Ja, ook ik ben ruim van de generatie die bekend is met het begrip LP, mijn vader had vroeger een enorme kast vol en draaide regelmatig voornamelijk PinkFloyd albums en dan weet je wel waar je mee besmet bent! 🙂
Fijne week allemaal en tot de volgende!
Daar heb ik het begin ooit eens van gespeeld. Zag er wel goed uit.
Ik heb hier ook een paar platen liggen die van mijn ouders zijn geweest, waaronder Jeff Wayne’s The War Of The Worlds en The Wall van, jawel!, Pink Floyd, dus die zal ik vast ook wel een keer opzetten.
Het is een mooi maar wel bizar verhaal. Moest er even flink inkomen maar na een tijdje vond ik sfeer wel erg mooi en origineel en ook hier draagt de muziek weer enorm bij aan de sfeer en beleving.
Ja, The Wall, daar ben ik echt mee opgegroeid, blijft een mooi album (zowel de muziek als die enorm gave LP Hoes!!)
Wat blijft No man’s sky toch een indrukwekkende game.
Ik zal morgen of overmorgen een paar screenshots van cyberpunk 2077 posten
Cool! Ik ben benieuwd.
Oké dan! Ik ben er weer met (je verwacht het niet) Sea of Thieves plaatjes. Nou oké, bijna alleen maar SoT-plaatjes. Ik begin met gewoon een “mooie” (lees: ik kon een moment pakken om een foto te maken). Dit was aan het einde van een Tall Tale, een verhalende missie. In het specifiek eentje rondom Pirates of the Caribbean.
Dit was eigenlijk in een fancy laadschermpje terwijl je uit de Tall Tale wordt geladen, terug naar de open wereld. Ik vond het mistige wel cool samen met de schepen.
Dan is het weer tijd voor wat uitleg, want sommige foto’s laten niet goed zien wat er gebeurt, waarom het gebeurt of waarom het “leuk” is.
Allereerst deze foto. We speelden met 7 man, waarvoor je ouderwets tegelijk op server zoeken moet klikken. Na een uurtje hadden we elkaar eindelijk gevonden en konden we spelen.
Het probleem met een alliantie is: de andere crew krijgt niet de missies te zien die jouw crew krijgt. Ze kunnen je helpen in elke vorm mogelijk, maar ze weten niet waar ze naartoe moeten, hebben niet de desbetreffende schatkaarten of boekjes met uitleg.
De oplossing? Je kan eigenlijk alles “aanbieden” in de game. Of beter uitgelegd: je arm uitstrekken. Een crewmate kan het dan pakken, zoals een stukje fruit. Bij schatkaarten en boeken geef je de kaart niet weg, maar keer je hem om en laat je het aan de persoon voor je zien.
Gezien de andere crew van je alliantie de boekjes niet zien in hun inventory, is het laten zien van deze boekjes de enige manier om hen op de hoogte te brengen. Soms kunnen de kleine letters lastig te lezen zijn, dus pakt men vaak de verrekijker erbij. Dat leverde deze geinige screenshot op.
In een sessie kwamen we een ander schip tegen met vriendelijke spelers uit Zweden. We vormden een alliantie met ze en na het refrein van See You Again met ze gezongen te hebben, gingen we weer onze eigen weg vervolgen.
Niet veel later kwamen we ze weer tegen en ze zaten in de penarie. We hadden ze geholpen met vechten en vervolgens hadden ze wat loot wat op het schip moest. Onderdeel van de loot waren drie gunpowder barrels; explosieve tonnen die met de kleinste schok of impact exploderen.
Als veiligheidsmaatregel is het verstandig om die in het kraaiennest te zetten. Mochten ze exploderen, dan gaat hooguit je mast kapot. 2 maten van me en iemand van de andere crew brachten de barrels naarboven. Ik vond het een leuk gezicht, drie kerels die met wat tonnen naar boven klauteren.
Speel ik dan écht alleen maar Sea of Thieves? Natuurlijk niet! Ik zou niet durven als redacteur. De games die ik ook speel leg ik amper vast. Soms omdat er geen goede fotomodus is, soms omdat ik het vergeet. Ik ben toevallig laatst opnieuw begonnen aan AC Origins. Ik heb de game ooit 1x uitgespeeld en zag hem ergens in de budgetbak voor een tientje. Waarom niet, lekker rondlopen in Egypte is zo gek nog niet.
Ziet er weer goed uit. Met weer lekker veel achtergrondinformatie.