Shadow of the Tomb Raider review – De essentie van Tomb Raider

Op het gebied van verhaal zet Shadow of the Tomb Raider kleine stappen. Lara Croft zet als gevolg van haar obsessie met Richard Crofts onvoltooide reizen een Maya-apocalyps in werking en wordt vervolgens met haar neus op de feiten gedrukt. De game brengt heftig in beeld hoe onschuldige mensen sterven door haar toedoen en Lara’s reactie op de rampen maakt het personage nog geloofwaardiger. Hier en daar duikt de game dieper in de kern van haar egoïsme als Lara haar fouten probeert goed te maken. Haar mentale en fysieke groei naar een sterke overlever is dan ook het speerpunt van het verhaal.

Helaas schiet de game wat zijpersonages en verhaalvertelling betreft net als voorgaande delen tekort. We rekenen de game niet af op toevalligheden die het verhaal voortstuwen, want dat past nu eenmaal bij de heerlijke avontuurlijke sfeer. Ook hebben we geen problemen met de organisatie Trinity, die Lara constant een stap voor is. Het probleem is dat de game aanvullende personages onvoldoende uitdiept waardoor ze lang niet zo interessant zijn als Lara zelf.

Neem bijvoorbeeld Jonah, Lara’s compagnon sinds het eerste deel. De getatoeëerde chef-kok beticht de jonge avonturier op vurige wijze ervan van enkel aan zichzelf te denken, maar gedurende de rest van de game kakt het personage in. Dialogen tussen de twee diepen Jonah’s vage traumatische familiegebeurtenissen niet verder uit, waarmee een échte band met Lara’s helpende hand na drie delen nog steeds ontbreekt. Zo zijn er nog meer personages die worden geïntroduceerd en eigenlijk weer verdwijnen voordat je ze leert kennen. Shadow of the Tomb Raider draait volledig om een charismatische Lara Croft, maar een aantal memorabele metgezellen had de game goed gedaan.

Los van het verhaal is de game met name op het gebied van structuur sterk verbeterd. Waar de eerste twee delen erg leunen op Uncharted-achtige scènes, ben je in Shadow of the Tomb Raider voornamelijk bezig met platformen en puzzelen in de wildernis en donkere tombes. De Challenge Tombs zijn wederom het hoogtepunt dankzij uitgebreide puzzels die draaien om zwaartekracht, water en, jawel, touwen. Dankzij de dynamische moeilijkheidsgraad kun je zonder vervelende hints rustig de gigantische verborgen gebieden ontdekken en een waardevolle vaardigheid verdienen. Deze tombes zijn dusdanig omvangrijk en slim ontworpen dat het eigenlijk een schande is dat ze losstaan van het hoofdverhaal en dat je ze zelf moet opsporen.

Gelukkig compenseert de game dit door Lara überhaupt heel wat af te laten klimmen, kruipen en zwemmen. Tombes zijn smeriger dan ooit en de game speelt op overtuigende wijze met een gevoel van claustrofobie. We voelen Lara’s spanning als ze door een tunnel vol lichaamsdelen en bloed kruipt of zich onder water wanhopig door een spleet wurmt. Bepaalde horrorelementen maken tombes verkennen daarnaast spannender dan ooit en we waren regelmatig dolblij om licht aan het einde van een tunnel te zien.

Net als in de vorige games krijgt Lara een aantal mogelijkheden om zich door de wereld voort te bewegen. De meest ingrijpende verandering is de introductie van prachtige onderwateromgevingen, die je al zoekende naar gevangen lucht kunt verkennen. Ook zijn Lara’s touwpijlen en ijsbijlen weer terug om te klauteren en kun je voor het eerst abseilen naar lagere gebieden. Platformen is daardoor iets dynamischer, evenals net zo leuk als altijd. Anderzijds had de boel verder opgeschud mogen worden met nieuwe vaardigheden, want het meeste is bekende kost.

Als Lara geen tombes verkent, zwemt tussen gevaarlijke roze vissen of aan bergwand hangt, schakelt ze al sluipende vijanden uit. Tot ons genoegen is het aantal intense vuurgevechten dat we hebben gevoerd op een hand te tellen en draait Shadow of the Tomb Raider om stealth. Veel omgevingen bieden geen objecten om dekking achter te zoeken, waardoor je gedwongen wordt Trinity-handlangers op brute wijze neer te steken met een geïmproviseerd mes. Lara kan zich nu ook insmeren met modder om ongezien te blijven in donkere struiken en vijanden van bovenaf zelfs ophangen met haar pijl en boog. Stealth in Shadow of the Tomb Raider is keihard en een met modder bedekte Lara op oorlogspad is meer beest dan mens.

Ongezien blijven en een hele groep soldaten verdrinken geeft ontzettend veel voldoening en is een leuke afwisseling op de frequente schietpartijen in de voorgaande delen. Niet dat knalactie ontbreekt, want zo nu en dan vraagt de game van je om je geweren, pistolen en dodelijke pijlen te gebruiken. Ouderwets spektakel is zorgvuldiger verspreid over de game, waardoor het extra genieten is wanneer de remmen worden losgelaten. Zo nu en dan vliegen de kogels in het rond en ontsnapt Lara ternauwernood aan instortende gebouwen, precies zoals we het graag zien.

De nadruk op platformen en stealth past perfect bij de setting van de game, want de sfeervolle jungle van Peru is rijkelijk begroeid en gevarieerd. Junglegeluiden lijken in de wildernis te zijn opgenomen en de wereld is druk bewoond door allerlei beesten. Er zijn kleurrijke vogels, brutale apen en vrolijke lama’s, maar ook gevaarlijke piranha’s en jaguars. De roofdieren vormen een verrassende bedreiging en de eerste keer dat Lara oog in oog staat met een jaguar maakt een diepe indruk. Los van de sfeer oogt de game simpelweg schitterend. Zo nu en moet je gewoon even stoppen om van het uitzicht te genieten en Lara’s gezicht en gespierdere lichaam zien er prachtig uit.

Overigens zit de jungle van Peru vol met talloze activiteiten. Zo fungeert de verborgen stad Paititi als centrale hub om spullen te kopen, artefacten te verzamelen, schatten te ontdekken en zijmissies te starten. Daarnaast gebruik je grondstoffen je met name om drankjes voor tijdelijke extra gezondheid, bescherming of verscherpte zintuigen te brouwen, wapens te verbeteren en outfits te maken. En wie in eerdere delen uren spendeerde aan alle verzamelobjecten vinden kan dat weer naar hartenlust doen.

Veel van dat soort typische Tomb Raider-aspecten zijn dan ook onveranderd gebleven. Shadow of the Tomb Raider richt zich verrassend veel op tombes doorkruisen en stealth, maar doet in de basis niets wereldschokkends nieuws. Dat is absoluut geen probleem, want ondanks de imperfecties is het een heerlijke avonturengame met Lara Croft als een volwaardige Tomb Raider.

Shadow of the Tomb Raider verschijnt op 14 september voor PlayStation 4, Xbox One en pc.