Star Wars Jedi: Fallen Order review!

Okay. Ik heb ongelofelijk genoten van de laatste Battlefront games. Ik speel deeltje twee dan ook nog tot op de dag van vandaag erg fanatiek. Natuurlijk zat daar ook een campaign in, maar om die heel spectaculair te noemen, dat is een overstatement if I ever heard one. Maar nu hebben we Jedi: Fallen Order! Een game gemaakt door de developers van Respawn Entertainment. Die je waarschijnlijk kent van de Titanfall games en recentelijk nog, Apex Legends. Klein dingetje. Dit zijn beide First Person games, en JFO is toch echt een game waarin je naar de rug van je personage kijkt terwijl hij met zijn Lightsaber wappert.

Je speelt in dit spel als Cal Kestis. Een jonge padawan die Order 66 (Het plan van Emperor Palpatine/Darth Sidious om de Jedi uit te roeien, wat hij overigens nog best efficiënt doet.) heeft overleeft. Hij werkt als een scrapper op de planeet Bracca om te overleven en zich verborgen houdt voor de overheersende Empire. Na een paar gebeurtenissen wordt hij daarentegen ontmaskerd en moet hij vluchten. Je ontmoet een crew en je avontuur start!

Hoewel je geen menselijke compagnons meeneemt op je reizen, is dit toch echt een Star Wars-game. En bij Star Wars horen droids! Dit keer neem je BD-1 mee. Een superschattige puppy die je kan helpen door je STIM-canisters te geven, die je weer kunnen healen. Ook kan hij bepaalde deuren openen en als je vastzit bij een puzzel kun je hem altijd om hulp vragen!

Je hebt ook een klein hub in deze game. Je vliegt namelijk door de Galaxy in een schip genaamd “The Stinger Mantis”. Hier kun je je volgende bestemming kiezen, een gesprekje houden met je Crew en je lightsaber aanpassen. Hier vind ook de meeste uitleg uit qua verhaal. Het verhaal zelf is niet heel speciaal maar het is wel boeiend genoeg om je lekker door de game heen te laten slaan.

Je hebt misschien al van een paar mensen gehoord dat deze game lekker leent van games als Tomb Raider, God of War en Dark Souls. Eerlijk gezegd heb ik nog geen enkele van die games gespeeld. Wat ik wel kan zeggen is dat deze game heel lekker wegspeelt! Je moet met combat heel erg goed nadenken over je volgende stap. Het is zeker niet zo onvergeeflijk als Dark Souls, maar een verkeerde beweging kan je toch een hoop HP afnemen.

De Tomb Raider vergelijking lijkt hem vooral te zitten in de exploratie en de puzzels. Nee het is geen open wereld maar het is ook weer niet zo lineair als Uncharted. Een semi-open-world? Meh, wat uitmaakt, is dat je na het uitspelen echt nog wel even bezig bent om alle planeten volledig te doorgronden.

Jedi staan natuurlijk bekend om die gloeistok waar ze mee zwaaien, maar het gebruiken van de Force is bijna net zo belangrijk! Je kunt de Force gebruiken om vijanden van hellingen af te gooien met Force Push, vijanden naar je toe trekken met Force Pull en nog heel wat andere dingetjes! Je kunt al deze abilities, lightsaber-vaardigheden en nog meer ook beter maken in de Skill-tree. Door gevechten en exploratie krijg je XP. Als je genoeg XP hebt krijg je een Skill point, die je dan bij een Meditation point kan uitgeven voor bijvoorbeeld de vaardigheid meerdere enemies om te gooien. Als je rest bij zo’n point, krijg je al je levens en STIM-canisters terug maar dan komen wel gelijk alle enemies terug.

Ik speelde de game op de standaard PS4. Dat ging over het algemeen nog wel heel lekker maar af en toe een frame-drop, of nog vervelender, dat je game gewoon letterlijk stilstaat. Op zich niet het allerergst aangezien het niks te maken heeft met de gameplay of het verhaal, maar het kan je wel snel uit de immersie halen. Over het algemeen zijn laadschermen wel lekker weggewerkt.

Andere klacht die denk ik vooral persoonlijk klinkt, (mensen op Reddit gingen namelijk naar me schreeuwen) maar het einde viel een beetje tegen. Zonder het te spoilen voelde het een beetje als een: “Wij weten even niet hoe we dit moeten afronden, dus dat doen we even niet! Tot over 3 jaar!”