Luigi1985 Drie uur lang met een eindbaas bezig en nog steeds het loodje leggen, uren lang een gebied afstruinen en geen uitweg vinden of proberen om die laatste trophy te halen. Het spelen van videogames is niet altijd even gemakkelijk.
Vroeger was er de Nintendo hotline die je kon bellen, maar tegenwoordig staat het internet vol met walkthroughs en videos. Voor de meeste situaties is de oplossing snel gevonden. De vraag is: maak je er gebruik van?
De stelling van de week luidt daarom: Gij zult geen guides gebruiken.
Wat vinden jullie?
Zelf ben ik geen completionist, op enkele hele toffe games na, ondanks dat m’n vriendin me soms een psycho vindt als ik bijvoorbeeld bij Zelda alle shrines wil halen.
Voor dat laatste heb ik dan ook wel walkthroughs gebruikt. Eerlijk is eerlijk zonder dit had ik ze ook nooit allemaal gevonden. Het is te groot om daadwerkelijk alle gebieden af te struinen en wat als je er een mist?
Voor Metroid heb ik m er op het eind ook bij gepakt.
Maar ik zal je ook bekennen dat ik bij sommige Elden Ring bosses (ook bij andere souls games) guides heb gebruikt om die vervelende eindbazen te kunnen verslaan. Ik heb er zelfs eentje gecheesed. Op dat moment was t het echt genoeg geweest. Dan wil ik verder met de game en anders was ie in de kast beland.
Sommige makers van de filmpjes zijn trouwens ontzettend leuk om naar te luisteren.
sorry, ik ben niet hip. wat houdt het in wanneer je een baas ‘hebt gecheesed’? dat betekent niet dat je m met een tube spuitkaas in de ogen raakt waardoor die niets ziet en je m kan verslaan vrees ik? das mijn beste gok 😀
Zo iets. Vooral bij de Souls Games zijn er mensen die manieren hebben gevonden om op een soort ‘laffe’ manier een baas weten te verslaan.
Vaak kan dat omdat er een bepaalde bug of iets wat daar op lijkt dat toestaat. Zo was er in Elden Ring een baas die je al van afstand zag lopen en die je met een pijl en boog kon afschieten zonder de arena te betreden (duurt wel een kwartier ofzo). Die heb ik overigens zelf wel gewoon verslagen.
Maar er was er ook een die je een afgrond in kon lokken.
Meestal worden die opties met patches wel verholpen, maar niet altijd. Ik heb dus een baas verslagen door steeds afstand te houden en met ranged weapons te werken.
Ah ik snap je! Ik moet gelijk denken aan de oude nes game van de turtles waar je een baas van bovenaf n stapel boxes met donatellos wapen kunt raken zonder zelf geraakt te worden.
Enfin ik doe deze dingen ook weleens bij spellen die niet puur gemaakt zijn om moelijk te zijn. Bij Fable zou ik dit wel doen, bij megaman weer niet omdat juist de challenge zo leuk is. Behalve als je niet verder zou komen inderdaad… Ik vind je keus logisch.
Confession time:
Hallo mijn naam is Kunst en ik ben een casual cheezer
Merci voor je uitleg, had er echt nooit v gehoord.
Een goed voorbeeld van cheesen is het gevecht met Shadow Link in Zelda II. Daar bij kun je bukkend in een hoek constant uit blijven halen tot-ie dood is.
zover ben ik zelf nooit gekomen, vervelende game vond ik dat 😀
maar ik snap je voorbeeld haha. merci!
Ik gebruik guides. Ik kan snel gefrustreerd raken als ik ergens vast zit dus als dat gebeurt pak ik google erbij en zoek ik het op. Met puzzel games probeer ik het wel te vermijden en tijdens een al wil ik ook nog geen trophy spoilers zien. Dus als ik een platinum wil halen dan kijk ik achteraf wel wat ik moet doen en of het de moeite waard is om te doen.
Zo super veel platinums heb ik niet maar veel die ik er heb zijn collectathons dus veel collectibles zoeken. En met normaal spelen vind je ze simpelweg niet altijd. Dus daarvoor gebruik ik vaak ook guides om de laatste paar te vinden.
En als ik vast hang op een baas zoek ik ook op of ik niet een tactiek gemist heb.
Het is absoluut geen schande als men guides gebruikt of als men dat niet doet. Iedereen is vrij om ze wel of niet te gebruiken.
dit doet me denken aan jambers vroeger:
Overdag was hij een rustige jongeman, die zelden boos zijn kan. echter, bij het vallen van de avond, verandert hij in een ware krijger die over lijken gaat….
je weet het allemaal zo goed te verbergen wanneer je hier typt, al die frustraties!!! 😉
Ja vaak is het ook iets heel knulligs waarbij je vast blijft zitten.
Bij Dark Souls 3 was ik bijvoorbeeld al op zo’n 3/4 vd game bij een eindbaas. Het was steeds dat ik na een stoot al bijna dood was en gelijk moest healen en het me steeds drie flasks kostte. Ik besloot toen uiteindelijk op YouTube een filmpje te kijken, toen zag ik dat die dude van t filmpje bij z’n flasks (dat is spul om te healen) +12 had staan ofzo. Dacht wtf is dat. Dus ik dat googelen, bleek dus dat je de flasks kon vergroten, zodat je per flask veel meer health kreeg. Ik had dus al iets van negen items waarmee die van mij kon upgraden. Daarna had ik de boss in een poging.
Dat is ergens wel een leuke manier om erachter te komen. Sowieso werken de Dark Souls spellen en Elden Ring zo. Demon’s Souls en Bloodborne hebben heal items die je moet verzamelen. Van Sekiro weet ik het zo gauw niet.
Erg leuke stelling! de leukste tot nu toe vind ik wel Luigi 🙂
Ik herken me in wat Luigi zelf antwoordt, ik ben ook geen completionist, maar wanneer een game klikt wil ik het wel altijd ‘uitspelen’. zeg maar tot aan de credits. dat is meestal mijn doel, en of dan alle collectables gehaald worden of niet… maakt me niet uit.
Maar net als Luigi, als het helpt om mijn spel niet in de kast te laten belanden terwijl ik er nog veel plezier uit denk te halen, das het moment dat ik weleens iets opzoek.
Bij puzzels (zoals in een rpg) betekent dat echter wel het punt dat ik het dan maar opgeef meestal. als ik het op die manier moet spelen zie ik het gewoon niet en heeft het spel mij verslagen. het plezier om dan verder te gaan is weg omdat het ‘oneerlijk’ voor me voelt.
het is geen principieel iets ofzo, maar omdat het plezier dan wegebt vermijd ik het zoveel ik kan. als ik een guide volg ben ik een uitvoerende, alsof ik een lego manual volg, ipv een gamer voor mijn gevoel.
Thanks. Meestal probeer ik ze actueel te houden, maar deze is wat algemener.
Ja ik wil ook vermijden dat ik een uitvoerende word, maar soms moet het wel even.
Bij mijn eerste playthrough van een spel doe ik normaal gezien alles zonder iets op te zoeken. Als ik daarna het spel nog wil completen wordt een guide wel vaak geopend. Dan is het risico op spoilers toch weg.
Ik maak er zo min mogelijk gebruik van. Dat is ook de reden dat ik Limbo nog steeds niet uitgespeeld heb. In de meeste gevallen weiger ik er gebruik van te maken. Tuurlijk ben zelfs ik niet zonder zwakke momenten.
Eerder dit jaar (of was het alweer vorig jaar?) wilde ik Dark Souls III nog eens proberen. Daar ben ik de afgelopen jaren al meerdere malen aan begonnen, maar de laatste keer werd ik genadeloos afgemaakt door de Abyss Watchers. Dus ik besloot maar weer eens een nieuw karakter aan te maken om te kijken of het me nu wel zou lukken. Al gauw zat ik weer vast, dus heb ik maar wat tips opgezocht. Dat hielp een klein beetje, maar de meeste vooruitgang moest uiteindelijk toch van mijzelf komen. Het is me gelukt, maar ik heb er alsnog erg veel moeite mee gehad. En dan te bedenken dat dit volgens die fora lang niet de moeilijkste baas was.
Ik weet nog dat ik jaren geleden vast zat met een puzzel in een JRPG op de PS1. Ik weet niet meer 100% welke game het was. Ik zit te denken aan Wild Arms, maar het zou ook een andere geweest kunnen zijn. De reden dat ik de oplossing toen heb opgezocht was dat het me te lang begon te duren. Je moest zowel bovenaan als onderaan een aantal trappen iets aanpassen en tussendoor had je een hele zooi gevechten. En als het niet klopte, dan moest je weer heeeeeeeelemaal terug. Ik werd het eigenlijk een beetje zat, so I caved.
Voor een paar spellen heb ik ook collectibles opgezocht. Ik denk dat voornamelijk Assassin’s Creed II daarvoor in aanmerking komt. Daarvan wilde ik de platinum halen, al is dat uiteindelijk nooit gelukt.
Natuurlijk moet ik de summon Knights Of The Round van Final Fantasy VII hier ook noemen. Hoe anders had ik de juiste chocobo kunnen produceren?
Wat ik wat minder erg vind is het opzoeken van hoe je bepaalde bazen moet verslaan in World Of Warcraft. In dat spel is het een group effort, dus je wil het niet verzieken voor de rest van de groep. Met name bij raid bosses, waar er meer bij op het spel staat en je ook langer mee bezig bent.
Een geval waar ik zelf dan wel weer lichtelijk trots op ben is het feit dat ik nooit wat heb opgezocht voor Alundra. Oh, dat is niet helemaal waar, bedenk ik me nu, maar daar kom ik zo even op terug. Alundra komt wel vaker voorbij in lijstjes met moeilijkste PS1 games en ik vind het dan altijd wel tof dat ik die toch uit heb weten te spelen. In dat spel zit een puzzel met vijf geesten, waar veel mensen van ellende de oplossing online op hebben moeten zoeken. Daarom ben ik er altijd wel lichtelijk trots op dat ik die zonder op te zoeken op heb weten te lossen. Wat heb ik dan wel op moeten zoeken? In het spel kun je gilded falcons vinden. Als ik me niet vergis zijn dat er vijftig. Als je ze allemaal hebt, krijg je een speciaal wapen, of je kan ‘m ergens kopen, ook mogelijk. Ergens in de wereld is een casino met drie spellen en elke kan een gilded falcon opleveren. De eerste twee zijn goed te winnen, maar de laatste is behoorlijk van RNG afhankelijk. Ik heb toen opgezocht of daar tips voor waren, maar dat is al zo lang geleden dat daar nog geen antwoorden op waren. Die heb ik helaas opgegeven. Desondanks blijft dat spel een aanrader.
Grappig genoeg heb ik wel een zooi van die strategy guides van Brady, Prima en Piggyback, maar die heb ik, buiten die van World Of Warcraft, nooit gebruikt. Die vond ik meestal meer leuk om door te bladeren.
Kort verhaal lang; liever niet, tenzij ik het een uitzondering waard vind.
Ik maak er heel veel gebruik van en ben enorm dankbaar dat ze er zijn. Ik game voor mijn plezier en niet om uren ergens vast te zitten. Alle korok seeds in Breath of The Wild vinden zou voor mij nu een hel zijn zonder xD
Met gids is dat ook al een hel. Geloof dat er in TOTK 999 zitten. Mij niet gezien hoor.
Ik bedacht me vanmorgen iets. Er is een game waar ik echt een hele hoop van heb opgezocht. Het aparte is dan ook dat het een spel waar ik m’n muil niet over kan houden. Je weet vast wel welk spel dat is. Juist, Bloodborne. Ik heb daar van alles over opgezocht en nóg heb ik het idee dat ik er niets vanaf weet. Waarom meldde ik het niet in mijn vorige reactie? Ik denk dat ik er toen geen actieve herinnering aan had. Whoops!