Een dagje eerder dan normaal vanwege tijdgebrek in de komende dagen, presenteer ik jullie nu alvast de stelling van de week.
Fans van Assassin’s Creed hebben de afgelopen jaren niet alleen veel games uit de franchise kunnen spelen, maar ook de duur van de spellen nam aanzienlijk toe. Daarnaast is de reeks door de jaren heen ook ontzettend veranderd.
Deze week komt de nieuwste telg uit de serie in de schappen te liggen: Assassin’s Creed Mirage. De game belooft je terug te brengen naar de roots van Assassin’s Creed en legt de nadruk veel meer op stealth dan op de open wereld RPG-elementen.
De stelling van deze week luidt dan ook:
Het is een zegen dat Assassin’s Creed terug naar de roots gaat.
Zelf heb ik ontzettend weinig met deze serie. Ik heb ooit het eerste deel gespeeld en kwam er toen niet lekker in. Daarna heb ik het eigenlijk altijd links laten liggen en wat ik van de laatste games gezien en gelezen heb, trekt het mij totaal niet aan. Ik moet eerlijk bekennen dat ik de beelden van Mirage wel goed vindt ogen. De ietwat ‘normalere’ speelduur spreekt me ook wel aan. Ubisoft kennende zal ie binnen no time twee tientjes kosten en op dat moment sluit ik niet uit dat ik m een keer een kans ga geven. Tenzij de meningen over de game erg slecht blijken te zijn uiteraard.
Het grappige is dat ik bijna alle Assassin’s Creed spellen in huis heb (met uitzondering van Valhalla), maar geen mening op deze stelling kan brengen. Mijn plan was altijd om de spellen in chronologische volgorde te spelen, maar ik ben blijven steken bij Revelations. Tot dat moment had ik er behoorlijk wat plezier van. Assassin’s Creed vond ik leuk. Assassin’s Creed II blijf ik geweldig vinden. Brotherhood zat er een beetje tussenin voor me, dus nog steeds erg goed. Revelations voegde echter een soort tower defense-achtig element toe wat me niet boeide en daardoor ben ik daar een beetje gestrand. Jammer, want daardoor heb ik Black Flag nooit gespeeld, wat toch één van de betere delen van de reeks schijnt te zijn. En zoals je zelf al aangeeft, na een tijdje zijn ze voor twintig euro te koop en zo heb ik dus ook bijna de hele reeks compleet. Twee van de drie nieuwere spellen heb ik dus wel, maar nooit gespeeld.Terug gaan naar vroeger klonk dan weer wel interessant, dus ik heb Mirage toch maar besteld en die zal donderdag dus in de brievenbus liggen. Redelijke kans dat er zondag screenshots van te bezichtigen zijn.
toen ik als tiener de ps3 kocht kreeg ik er het eerste deel bij. en gelijk kwam ikerachter, ik heb daar geen geduld voor man! haha.
Ik ben iemand van metal slug, contra etc, ik moet er verdorie op af kunnen vlammeren!
het zag er, zeker voor die tijd, prachtig uit enzo, maar het was gewoonweg niet voor mij 🙂 open world is vrijwel nooit wat mijn hartje sneller doet kloppen. dus je stelling zelf kan ik geen mening over hebben… vind het allemaal niet mijn ding 🙂
Denk dat de meesten het hier wel mee eens zijn, of i.i.g. wel weer eens toe zijn aan een compactere, stealthier AC.
Ik heb zelf maar liefst 12 games uit de reeks gespeeld (met 100% completion)…dus vind me wel een kenner 🙂
Vond de nieuwe engine/opzet/gameplay vanaf Origins wel tof en verfrissend, maar moet zeggen dat Odyssey echt way too much was. Die game bleef maar doorgaan…denk dat mijn AC-burnout pas over 2 jr. voorbij is en dan pik ik tegen die tijd Valhalla en Mirage wel een keertje op.
Ik zal waarschijnlijk 1 van de weinigen zijn die het er niet mee eens is. De oudere AC games hebben me nooit zo getrokken. Ben niet een super fan van sneaky stealth gameplay en daardoor heb ik de AC games altijd links laten liggen. Totdat AC Valhalla uit kwam. Vikingen in een grote wereld action/adventure/RPG game? Eehm doe mij die maar!
Ik vind het heerlijk om op een paardje door uitgestrekte werelden te rijden. En die wereld kan nooit groot genoeg zijn. Door de verandering naar action/adventure gameplay kon je veel meer als een echte viking brute raids uitvoeren op de engelse stadjes en net doen alsof je een echte viking was. Ik voelde me als Ragnar Lothbrok die Anglia wou veroveren als ik het spel speelde en de stukken die ik soms als stealth probeerde ging al vaak over naar brute hack en slash omdat het zoooooooo traaaaaaaaaag was om mensen op een sneaky manier te doden. Daar ben ik ook te ongeduldig voor. Precies hetzelfde gevoel had ik met Odyssey ook, alleen dan als Kassandra. En Griekenland voelde als Griekenland. Tussen het hoofdland en de eilanden varen per boot, intussen ship combat doen en uitgebreide lange questen. Zowel in Valhalla en Odyssey heb ik meer dan 100 uur zitten en die games konden me niet lang genoeg duren. Ik hou juist van ontzettend grote werelden, ben het ook wel gewend als iemand die voorheen veel MMORPG speelde (en nu soms nog steeds).
Origins vond ik dan weer wat minder. Dat was veel meer stealth dan action/adventure/rpg gameplay en daar heb ik verschillende pogingen mee moeten doen om het spel uberhaupt uit te spelen. Wat ik begrijp lijkt die game nog wel het meeste op de oude ac spellen. Dus toen ik hoorde dat Mirage weer terug ging naar de oude gameplay werd ik daar absoluut niet blij van. Ze hebben nu juist een serie voor mensen die houden van grote open wereld spellen, en dan gaan ze weer terug naar de oude gameplay. En geloof me als fan van open wereld spellen, er zijn er al niet te veel. Veel mensen roepen altijd “ik ben open wereld moe er zijn te veel spellen”, terwijl als je gaat kijken hoeveel van dat soort grote open wereld spellen per jaar worden uitgebracht je tot een handjevol komt, tegenover honderden lineaire spellen.
Dus ik hoop dat niet alleen Ubisoft, maar ook de andere bedrijven de fans van de grote open wereld spellen niet in de kou laten staan en ook voor hun spellen uit blijven brengen. Gelukkig lijkt Avatar een beetje een mix te worden van de Odyssey/Valhalla gameplay met een groot vleugje Far Cry te worden. Dus heb ik in ieder geval nog 1 grote Ubisoft game om naar uit te kijken.
Fijn voor de mensen die fan zijn van de oude stijl dat ze terug gaan naar die stijl en ik hoop voor ze dat ze ervan kunnen genieten. Maar ik laat het voorlopig links liggen. Ik sla deze over of probeer het een keer uit de budget bak. En ik hoop stiekem dat AC Red (die in Japan) wel weer de grote action/adventure game is die ik graag speel.