Dokter Caspari Net als dit voor velen geldt, is het verschijnen van een nieuwe grote Zelda-game ook voor mij een speciale aangelegenheid. Deze krent is praktisch nooit bereid om de volle pond voor een game te betalen, maar voor Zelda maakt Eben(ezer)jaminben graag een uitzondering. Toch voel ik mij tot op heden nog niet geprikkeld om Tears of the Kingdom in huis te halen, een jammere constatering. Ik ben gewoon nog niet zo enthousiast, hier heb ik zo mijn persoonlijke redenen voor die ik graag even met jullie wil delen.
- Hyrule… letterlijk nog een keer.
Nu heb ik met mijn blik op Majora’s Mask altijd wat moeite met het feit dat Zelda zich altijd in Hyrule af moet spelen. De Triforce en het eeuwige redden van Zelda van keer op keer hetzelfde kwaad… Ik weet het, het hoort bij Zelda maar wat mij betreft hadden ze de richting van MM verder door mogen zetten. Zelda had van mij een fabelachtige franchise mogen worden, die link wat vaker een uitstapjes zou laten maken naar een nieuwe werelddelen met een eigen cultuur en een uniek probleem. Niet alleen geeft dit de ontwikkelaar meer de ruimte om wat creatiever om te gaan met het uitbouwen van het universum waarin de franchise zich afspeelt, ook voor ons als speler is de verrassing ‘waar deze nieuwe Zelda in godensnaam over zal gaan’ een stuk groter. Met keer op keer Hyrule als spelwereld zijn veel vraagtekens al gemakkelijker in te vullen, dit vind ik jammer.
Tears of the Kingdom speelt zich niet alleen af in Hyrule, het speelt zich af in hetzelfde Hyrule als Breath of the Wild. Ondanks dat ik donders goed weet dat Nintendo de gehele map waarschijnlijk op zijn kop gooit, ben ik bang dat de ervaring in het exploreren van Hyrule wel erg vetrouwd aan gaat voelen. Niet dat dit perse erg is, maar dit heb ik al eens gedaan… en hoe. Er zijn weinig spelwerelden van deze grootte die ik zo uitgeplozen heb als die van BotW (dit kwam eigenlijk vooral omdat ik die laatste shrine maar niet kon vinden en het vertikte om het internet raad te plegen), en om zo’n bekende plek nu weer opnieuw te gaan onderzoeken… ik merk dat ik gewoon liever iets totaal nieuws had gehad.
2. De open-wereld.
Misschien ben ik hier alleen in, maar ik ben dit genre een klein beetje beu. Een grote lege map gevuld met icoontjes wist mij ten tijde van Skyrim nog enorm te enthousiasmeren, maar inmiddels merk ik dat ik eigenlijk niet zoveel behoefte meer heb aan het uitpluizen van een gigantische lap digitale grond. Misschien heb ik minder tijd dan vroeger of is voor mijn gevoel dit genre te veel uitgemolken, maar ik merk dat ik behoefte heb aan de wat kleinere games.
Juist Zelda trekt mij daarom altijd zo. In deze games unlock je normaliter namelijk beetje bij beetje de spelwereld en valt er meer dan voldoende te exploreren. Deze spelwerelden voelen vaak weids, gevarieerd en gevuld aan, maar zijn in verhouding met recente open-wereldgames relatief kleinschalig en behapbaar qua opzet. Iets wat ik eigenlijk best wel toejuich. Daarbij heb ik ook de angst dat Zelda het open-wereld format wellicht als nieuwe standaard aan gaat meten.
Nog even een laatste puntje over de open-wereld en dan hou ik op. Als één van de weinigen ben ik namelijk van mening dat ik de wereld van BotW niet altijd een even fantastisch gevuld is. Begrijp mij niet verkeerd ; de landschappen zijn prachtig en gevarieerd, de dorpjes en andere nederzettingen een lust om doorheen te lopen en ook zijn er genoeg interessante en unieke locaties te bezoeken. Toch was ook een groot deel van de spelwereld gevuld met standaard Goblin-towers en Skulls, duffe verstopte koroks, copy-paste paardenstallen, wederkerige mini-bossfights en events zoals de sheikah moordenaars. Dit punt van kritiek valt waarschijnlijk over veel sandbox-games te zeggen, maar een Witcher 3 heeft mij bijvoorbeeld het gevoel van ‘vullen om het vullen’ nooit echt gegeven. Als die game het gevoel van copy-paste kon elimineren, dan zou Zelda dit in principe ook voor elkaar moeten kunnen krijgen.
3. Een mechanisch sprookje.
Rond de periode van de N64 was Zelda voor mij echt een sprookje, een organisch fabeltje dat zich afspeelde in een fantasierijk land vol natuur, weelde en magie. Hoewel Zelda altijd een link (haha) met techniek heeft gehad (camera’s, water tempel in MM en de tingle-tuner in Wind Waker), slaan de Zelda’s op de Switch wat mij betreft veel te ver door. Want alles lijkt inmiddels mechanisch te worden of in relatie te staan met onze moderne wereld. Zo is er de Slate dat eigenlijk gewoon een tablet is, zijn veel wapens behoorlijk mechanisch, krijg je de mogelijkheid om op een motor te rijden, bestaan veel tegenstanders uit robotten, hebben alle ‘dungeons’ en shrines een hele neon-mechanische feel en voelen de krachten die je gebruikt gek genoeg ook als technische snufjes.
Het TotK lijkt hier alleen nog maar verder op door te gaan. Want we kunnen nu net als in Nuts and Bolts aan de slag met het maken van onze eigen voortuigen. Nuts and Bolts vond ik fantastisch, maar in Zelda vind ik het gewoon niet op zijn plek (net als dat die motor mij eigenlijk ook al een doorn in het oog was). Het bestaan van al deze mechanische zaken wordt onderbouwd zodat het past binnen Zelda’s lore en wereld, maar de franchise verliest naar mijn mening hierdoor wel een beetje de fabelachtige feel die het voor mij altijd gehad heeft. Ik zou graag zien dat Zelda weer wat meer het magische en het organische opzocht, laat een semi mechanische wereld maar over aan Horizon. Maar goed, wellicht ben ik de enige die hier over struikelt.
5. Kleine nitpicks :
- Wapens zijn opnieuw breekbaar: erg jammer, want voor mij maakte dit wapens in BotW totaal oninteressant. Want wat je ook vond, je kon de wapens niet houden. Ik snap het idee erachter wel, maar soms wil ik gewoon blijven vechten met hetzelfde type wapen. Geef me die kans. Liever zag ik de oude vertrouwde RPG wijze als het gaat om wapens wisselen, dit doe je namelijk doordat je betere en sterkere wapens vindt. Dit trekt mij meer.
- Ik zie liever nieuwe voorwerpen verschijnen in plaats van nieuwe krachten op je Sheikah-slate / monster arm. Helemaal tof wanneer je voorwerpen zou kunnen vinden op locaties die je niet via de hoofdverhaallijn bezoekt. Dit maakt het exploreren extra tof.
- Goede hoop heb ik op de terugkeer van tempels, of in ieder geval shrines die qua uitstraling en inhoud iets meer variëren. Iets minder clean mag van mij wel.
- Ik miste het onderwater zwemmen in BotW, ik had dit erg graag toegevoegd zien worden. Want onderwaterwerelden blijven gewoon enorm tof. Helaas ben ik bang dat we enkel kunnen genieten van het luchtruim.
Hoewel enkelen van jullie dit artikel waarschijnlijk al gelezen hadden, was dit nog niet de bedoeling. Het opslaan van artikelen resulteert kennelijk direct in publiceren, dit was nieuw voor mij. Het lijkt wellicht nu net of ik niet uitkijk naar deze nieuwe Zelda, en dit is deels waar. Ik heb gewoon wat twijfels, maar ben alsnog wel erg nieuwsgierig of deze gerechtvaardigd zijn. Hoe staan jullie tegenover dit nieuwe deel?
De hype is bij mij ook nog niet aanwezig. Enerzijds omdat ik nog niet veel van t spel heb gezien en anderzijds omdat het zo vertrouwd voelt.
Ik heb er totaal geen problemen mee dat ze de spelwereld hergebruiken en ook de wapens maken me niets uit. Ik weet ook wel zeker dat ik enorm ga genieten van het spel, maar ik heb er simpelweg nog maar weinig mee bezig. Heb er wel zin in, maar het is niet zoals bij sommige andere games dat ik echt niet kan wachten.
Komt misschien ook wel omdat ik vlak na release een aantal weken op vakantie ga dus halverwege juni zal ik pas echt aan de slag kunnen met t spel.
Overigens ben ik ook een voorstander van niet openwereldgames, maar juist botw en ook Elden ring waren een positieve uitzondering.
Dat zou goed kunnen inderdaad, maar normaal leef ik erg naar nieuwe Zelda’s toe. Ik voel hem nu gewoon nog niet. BotW was ook tof qua open-wereld, maar dit vervolg had van mij weer iets traditioneler mogen zijn. De semi open-wereld die het normaal al biedt is voor mij perfect en behapbaar.
We moeten ook niet vergeten dat Tears of The Kingdom oorspronkelijk DLC voor Breath of The Wild was. Meer van hetzelfde was dus te verwachten en daar vind ik in dit geval niks mis mee! Het concept zit zo goed in elkaar dat één keer bijna volledig hergebruiken mij allesbehalve stoort.
De volgende Zelda pakken ze waarschijnlijk weer helemaal anders aan.
Nee klopt, maar dit is het niet langer. Het is een nieuw deel. Was dit DLC dan had ik dit artikel niet geschreven, het is echter een nieuw deel dat voor mijn gevoel in herhaling valt. Kijk ik naar TWW en TP die beiden voor de Cube uitkwamen maar totaal verschillende games waren, dan is dat een situatie die mijn voorkeur heeft.
Wel fijn dat het jou niet stoort, spelwereld in Zelda zijn voor mij alleen de nr.1 reden om de games te kopen. De puzzels en dungeons neem ik voor lief. En als mijn nr. 1 reden vervolgens een rehash van de vorige game blijkt te zijn (lees een spelwereld waarvan ik iedere zandkorrel ken), dan maakt mij dit gewoon minder enthousiast. Hopelijk maakt Ninty hem onherkenbaar 😉
Ik moet bekennendat ik Breath Of The Wild nog steeds niet gespeeld heb. Ik heb de Wii U versie, maar die loopt niet geheel vlekkeloos. Daarom wil ik de Switch versie ooit nog eens een keer aanschaffen, maar dat is er nog niet van gekomen.
Een kritische blik kan nooit kwaad, natuurlijk. Dat shirt aan het begin is wel grappig.
Als je dit soort games kunt waarderen dan is BotW wel echt een aanrader. Ik gok ook dat je dat deel ook wel gespeeld moet hebben om alles in TotK goed te vatten. Wie weet kom je er ooit nog aan toe, de consoles en games lopen niet weg 😉
Ik wil ‘m sowieso nog wel een keer spelen. Wat ik er van op de Wii U heb gezien zag er wel tof uit. Ik ben alleen nooit van dat begin plateau gekomen.
Ik heb denk ik als 1 van de weinige mensen hier echt helemaal niets met Zelda en zal totk ook zeker niet spelen. Maar vond het wel interessant om te lezen. Het lastige is altijd als je fan bent van iets, of dat nou een game, film, serie of band is ineens een andere kant op te zien gaan dan jij wil. Wat dat betreft is het al game designer best lastig. Je hebt natuurlijk je oude die hard fans en de nieuwere fans. Je merkt toch wel een verschil wat de oudere gamers leuk vonden en wat de modernere gamers leuk vinden. Dat zorgt vaak voor een moeilijke balans te vinden om beide groepen tevreden te houden.
Ik hoop in ieder geval dat je er alsnog veel van kan genieten en het toch een memorabele game wordt ondanks alle kritiek punten.
Ik hoop van harte dat ik het totaal mis heb, en dat ik met volle teugen ga genieten van deze game. Wat vernieuwing betreft ben ik helemaal voor hoor, het is alleen dit ik het gevoel heb dat BotW grotendeels hergebruikt gaat worden ( alleen flink aangepast en getweaked). Dit vind ik gewoon jammer, ik had graag iets totaal nieuws gezien. Ze hadden de art-style, deze link en Zelda en de manier van spelen grotendeels mee mogen nemen, maar dan in een nieuw werelddeel met een totaal eigen mini universum. Net als MM dit eigenlijk deed, de game jatte grote delen van OOT maar voelde enorm uniek. Is naar mijn mening de meest magische Zelda.
TotK komt zeker in huis hoor, ik mis geen enkele Zelda (al had ik SS wel willen missen, die game volgde de Zelda-formule een beetje te strak , tis ook nooit goed he :P) dus deze ook niet. Ik ga er vast plezier mee beleven, maar of ik het ook een goede Zelda ga vinden is even afwachten.
Shit, deze mocht nog niet online eigenlijk. Had alleen op ‘opslaan’ geklikt, mocht nog niet gepubliceerd worden 😉 pas em nog aan, vandaar de beroerde vormgeving 😛
Je bent niet de enige die het open wereld genre een beetje beu is. Ik heb hetzelfde. Ook dat de wereld erg leeg was in Breath of the wild was echt een minder punt. Komt ook wel door de kracht van de Switch die ontbreekt. Verder de trailer de laatste heeft mij iets enthousiaster gemaakt. Oh ja was jij echt te spreken over Nuts and Bolts? Het was voor mij de vernietiging van Banjo kazooie.
Het feit dat BoTW wat leeg voelde droeg juist bij aan de omvang en weidsheid van de wereld voor mij. Het is alleen dat er veel copy paste werk in zat.
Vond ik Nuts and Bolts een goede Banjo-game? Nee zeer zeker niet, het is niet eens een Banjo-game als je het mij vraagt. Had ik liever Three-ie gezien dan Nuts and Bolts? Absoluut. Had Nuts en Bolts een tof sfeertje, unieke en leuke gameplay en heb ik mij er mee vermaakt? Zeker weten, heb genoten van de muziek, spelwerelden en verschillende missies. En het was tof om weer even met deze twee gedumpte helden te spelen, aldanniet in de vorm waarin ik hen graag zie.
Ik ben het best wel eens. Ik verwacht overigens wel dat alle twijfel nog wel weggenomen worden en ik uiteindelijk toch weer 200 uur ga besteden in deze Hyrule. Maar waar ik met de eerste gewoon een Switch had gereserveerd, inclusief zelda. En die ook op day one had heb ik nu helemaal nog geen preorder staan.
Toen had ik een preorder staan van nagenoeg 450 euro of meer en nu nog niet eens deze game.
Ik ben ook bang voor deze dingen.
Zelda is voor mij ook organisch, en magisch beetje lord of the rings technologie en niet meer.
Maar geen steampunk achtige dingen.
Dus dat staat me wel tegen. De wapens die breken vind ik schandalig. De rest vertrouw ik nog wel op dat Nintendo leerde van wat er toch beetje mis ging in de vorige.
Ik kijk wel uit om weer 200 uur te gaan onderzoeken in een mooie wereld maar ik ben wel bang dat deze game uiteindelijk ook niks meer wordt dan enkel dat.
Puur een soort van wandel vakantie waarbij je zelf een land ontdekt en verder niks te doen is
En ik hoop dat ik het fout heb. En ik verwacht dat ook.
Maar er is nog geen Zelda geweest waar ik zo over twijfelde.
Ik denk uiteindelijk ook dat ik de game enorm waarderen ga, alleen ben ik bang dat het niet als een Zelda-game waarderen ga. Het wordt een toffe game, maar of het een toffe Zelda wordt is nog de vraag. Het lijkt net als Nuts and Bolts te ver van de bron te wandeleen. We gaan het meemaken!
Ja inderdaad. Of het een echte zelda wordt vraag ik me af. Dat vind ik bij BotW eigenlijk al niet. Een van de beste games die ik ken, kwa sfeer en wereld maar het bevatte geen zelda gevoel behalve de personages.
Ik snap de keuze van Nintendo maar van mij hadden ze hier ook best een nieuwe ip van mogen maken.
Ik verwacht een zelfde soort ervaring als bij Super Mario Galaxy 2. Een voortborduursel van het eerste spel waarbij de basis flink wordt uitgebreid en verbeterd. Minder revolutionair dan het eerste deel, maar daardoor heus geen slechtere game. Met een nieuw luchtruim en een ondergrondse wereld is er vast weer genoeg te ontdekken. Het zou mij niks verbazen als er een stuk zee met een complete onderwaterwereld aan de map wordt toegevoegd. Met de nieuwe mechanics kun je prima boten maken.
Ik verwacht ook geen slechte game, ben alleen bang voor een toffe game maar een mindere Zelda. Ik ga geheid genieten van dit spelletje, maar wellicht was een nieuwe IP voor deze game geschikter geweest. Nintendo had prima een open-wereld adventure met dit soort mechanics kunnen maken. Het is alleen dat Zelda enorm goed verkoopt, het is een hele bekende naam. Maar als ik zo kijk naar TotK, dan lijkt het mijlenver af te dwalen van wat Zelda eigenlijk is. We gaan het meemaken, hopelijk heb ik het mis.