Vr op de Switch: Dit Labo-pakket kun je beter links laten liggen

Net als bij de andere Labo-pakketten is het onmogelijk om de kartonnen speeltjes, de Toy-Cons, van de vr-kit in elkaar te zetten zonder een enorme glimlach op je gezicht – dat is een wezenlijk onderdeel van het plezier dat de sets bieden. ‘Past dit echt in elkaar? Moet dit deel daar in? Hoe dan!? Dat kan toch nooit!’ uitroepen, om even later vol verbazing en bewondering voor de makers te constateren dat het wel degelijk kan en ook echt stevige speeltjes oplevert. Net als bij de andere pakketten neemt de software op de cartridge je bij de hand op een manier die jong en oud zal aanspreken, door de teksten vol grapjes en de vrolijke deuntjes en geluidjes.

Steeds wanneer je een kartonnen Toy-Con afmaakt, kun je de bijbehorende spelletjes spelen. Die zijn simpel van opzet, maar erg leuk. Er zijn veel kleine en een paar iets grotere spelletjes, die allemaal geschikt zijn voor korte sessies. Nintendo heeft heel goed gekeken naar wat er allemaal mogelijk is in vr, rekening houdend met de rekenkracht van de Switch. Het resultaat is verrassend goed. Hoewel de resolutie uiteraard niet heel hoog is (je blijft immers gebonden aan het scherm van de Switch), speelt alles heel soepel.

Wanneer je door de pixelige beelden heen kunt prikken, is de diepte-ervaring best goed. De framerate is bijzonder stabiel en het beeld draait heel soepel mee met hoofdbewegingen. Van misselijkheid heb ik niks gemerkt tijdens het spelen, net zomin als de anderen die de Toy-Cons hebben uitgeprobeerd. In alle eerlijkheid: ondergetekende dacht niet dat de Switch deze ervaring kon bieden.

Daarbij is er voor iedereen wel iets te vinden: van duiken in de zee om het zeeleven op de foto te zetten, tot hoog in de lucht vliegen om kleine vogeltjes te voorzien van eten, en van alles daar tussenin. Een hoogtepunt is het spelletje waarbij je met de grote gun op buitenaardse wezens moet schieten, waar zelfs een paar kleine eindbaasgevechten in zitten. Maar simpelweg wat gooien met boemerangs is ook erg vermakelijk.

Mijn dochter heeft de vr-spelletjes nog niet geprobeerd, en dat heeft verschillende redenen. Bovenal om de vr zelf. Aanbieders van vr, zoals Samsung, Sony en Oculus, zetten de minimumleeftijd voor vr op minstens twaalf jaar. De negatieve effecten van vr op jonge ogen staan niet vast en sommige experts wijzen juist op de positieve kanten van vr, maar ik vind het lastig om de nog jonge en ontwikkelende ogen van mijn dochter bloot te stellen aan vr. Zeker omdat ik uit eigen ervaring weet dat vr best vermoeiend is voor je ogen. Ik ben dan ook benieuwd waarom Nintendo de leeftijd van zeven plus op de doos heeft gezet. Ik wil niet zeggen dat het niet klopt, maar ik ben benieuwd naar de verantwoording.

Daarnaast is het ontbreken van een hoofdband of iets dergelijks een minpunt. Wanneer mijn vriendin fanatiek vr-vissen op de kiek zet met de camera, vrees ik niet voor mijn Switch; zij houdt ‘m stevig vast. Maar bij jonge kinderen is dat toch een ander verhaal. Uit eigen ervaring kan ik zeggen dat kinderen nogal vaak dingen uit hun handen laten glippen, zeker wanneer ze enthousiast zijn. Bij de andere Labo-pakketten zit je switch in het dock, of in een stevig speeltje dat je op een tafel zet.

Dat je de Switch continu tegen je gezicht aan moet houden, is ook niet echt prettig. Met de geknutselde camera, vogel of geweer is dat niet zo’n probleem: die liggen goed in de hand en verdelen het gewicht. Maar bij sommige spelletjes moet je de Switch met één hand vasthouden, en dat is soms niet alleen lastig qua besturing, maar ook best vermoeiend voor je armen en schouders.

Enfin, Miyamoto heeft gelijk wanneer hij zegt dat vr niet zo’n sociaal gebeuren is. Labo staat in mijn ogen voor het ultieme plezier van samenwerken en samen spelen. Eerst ga je samen een onderdeel in elkaar flansen en daarna gezamenlijk ontdekken wat het kan. Dit pakket biedt een flinke hoeveelheid kleine en geinige spelletjes voor wie vooral solo wil spelen. Tel daar bij op dat de Switch zelf best zwaar is om de hele tijd vast te houden en gemakkelijk uit een stel kinderhanden op de grond kan vallen. Dan kom je tot de conclusie dat, hoewel het wederom een feest om de kartonnen onderdelen in elkaar te zetten, dit vr-pakket niet aanvoelt zoals de andere Labo-pakketten.

Daarmee wil ik niet zeggen dat dit pakket de plank volledig misslaat, maar dat wanneer je een pakket zoekt om lekker met je kinderen mee te fröbelen en samen te spelen, je veel meer hebt aan eerdere Labo-pakketten, en met name de derde, de Vehicle Kit. Daarmee kun je niet alleen samen knutselen, maar ook echt samen spelen.