Waarom ik dit seizoen PES 2020 speel en geen Fifa 20 – Column

Honkvast ben ik niet als het gaat om voetbalgames. De afgelopen jaren heb ik veel gewisseld tussen Fifa en PES. Omdat Konami veel moeite had om de vorige generatie spelcomputers onder de knie te krijgen, heb ik na Pro Evolution Soccer 2008 bijna zeven jaar op rij Fifa gespeeld. Alleen in 2010/2011 speelde ik PES, al weet ik ook eigenlijk niet meer waarom. De jaren erop speelde ik een beetje om en om. In het seizoen van 2016/2017 ben ik zelfs halverwege het seizoen overgestapt van PES naar Fifa. Beide hadden altijd wel wat. Vorig seizoen speelde ik echter bijna uitsluitend PES en dat zal komend seizoen niet anders zijn.

Waarmee ik overigens niet wil zeggen dat PES onomstotelijk ‘beter’ is dan Fifa. Dat ik PES in de review een hoger cijfer geef is daar ook nog niet meteen een indicatie van. Ze doen allebei namelijk iets anders: waar PES realisme nastreeft, gaat Fifa steeds meer de kant van sensatie op. Het is daarom appels met peren vergelijken. Een onmogelijke vergelijking enerzijds, anderzijds vind ik appels gewoon lekkerder.

In Fifa ligt de nadruk op snelheid. Spelers rennen sneller en tikken de bal makkelijker rond, waardoor het spel zich vooral rondom de zestien afspeelt. Omdat keepers vervolgens ook vaak slechts een figurantenrol vervullen, eindigen potjes Fifa regelmatig in doelpuntenfestijnen. Van alle kanten vliegen ballen erin. En met alleen maar hoogtepunten, is er geen echt hoogtepunt meer. Niets is meer uniek.

IG-bezoeker Schuckles merkte onder de review van Fifa 20 terecht op dat keepers ook niet onpasseerbaar moeten zijn. Het ‘probleem’ bij Fifa 20 zit volgens mij echter dieper, meer fundamenteel. Fifa speelt zich zoveel af rondom de beide doelen, dat het gedrag van keepers onder een vergrootglas komt te liggen. Als ze veel doorlaten, voelt het oneerlijk. Als ze alles tegenhouden, is het frustrerend. Maar verdeel het spel meer over de hele grasmat, laat iedere linie een obstakel zijn en je keepers hebben ineens ook een dankbaardere taak. En dat is wat in PES het geval is.

In PES tik ik de bal gedisciplineerd rond, zoek ik naar ruimtes, en speel ik de bal soms zelfs achteruit als het moet. Het is schuiven, zoeken, puzzelen en schaken. Flamboyante trucjes bieden weinig soelaas; voetballen is heel simpel, maar het moeilijkste wat er is, is simpel voetballen. Kansen krijg je daarom niet zomaar. Ja, als je tegen een veel slechter team speelt misschien, maar tegen gelijkwaardige ploegen moet je werken voor je kansen. Als je dan twee of drie keer weet te scoren voelt dat bevredigend. Scoor je maar één keer? Dan voelt het júist bevrijdend, al is het een lelijk frommelgoaltje. En die ene beslissende pass met de buitenkant van je schoen of dat geweldige schot van afstand? Die is juist zo mooi omdat het de enige in de wedstrijd was, of zelfs het toernooi. Net als die pass van Blind en die kopbal van Van Persie.

Wat dat betreft zijn we weer helemaal terug bij het PlayStation 2-tijdperk, toen Fifa simpelweg stond voor arcade voetbal en PES voor realisme. Daar is op zich niks mis mee. Fifa-fans hoeven zich met deze column ook echt niet aangevallen te voelen; PES is niet beter omdat het realistischer is. PES sluit daardoor wél meer aan bij wat ik persoonlijk zoek in een voetbalgame: een simulator, waarin ik mijn visie op het spelletje kan projecteren. We weten het immers altijd allemaal beter en in PES kan ik dat bewijzen. Ik kan de successen van mijn favoriete club evenaren – of het juist wel goed doen mocht dat ‘succes’ dit seizoen vies tegenvallen. Ik moet in PES keihard werken om de Champions League te winnen. Of nou ja, het European Club Championship dan.

Want PES is ook niet perfect hoor. Het is en blijft zonde dat veel licenties missen, zoals de Duitse Bundesliga en de Champions League, zelfs al kun je dat met een Option File wel enigszins goedmaken. Ook het spel zelf kent wat grilligheden en ligt qua presentatie nou eenmaal lichtjaren achter op Fifa. Persoonlijk kan ik het hysterische commentaar van El Sierd in Fifa 20 ook wel waarderen, wat de stap terug naar het stroeve Engelse commentaar in PES extra groot maakt. En hoewel PES juist uitblinkt in zijn precieze besturing en dribbelen in kleine ruimtes, mis ik equivalenten van de bal afschermen en de eerste aanname uit Fifa. Dus nee, PES is ook niet perfect. Maar PES doet me wel denken aan 13 juni 2014. Een heerlijke herinnering.

eFootball PES 2020 kreeg een 8,5 in onze review. Fifa 20 kreeg een 7.