Waarom ik nog steeds blij wordt van remasters

Waarom wordt ik nog altijd blij als er een remaster of nog beter een remake wordt aangekondigd van een game die ik voorheen heel graag speelde. De aankodiging van Baten Kaitos als beste voorbeeld. Dat inspireert me om dit stuk te plaatsen.

Want de wereld van games begint langzamerhand wel moe te worden van al die remasters, remakes en nog erger: heruitgaven waar helemaal geen moeite op gedaan wordt. Dit is niet helemaal gek, want geef toe deze en het einde van de vorige generatie consoles lijken vrijwel puur te draaien  om remasters.

Met Nintendo als vlaggendrager voorop. De komst van de Switch en daar bij het succes kwam voor Nintendo ook de kans om hun Wii-U games opnieuw te verkopen, nu zelfs aan een veel groter publiek. En ik weet je bent niet verplicht het te kopen, maar Nintendo had dan wel hun beste troef ingezet, console gamen op een handheld machine, dus ongeacht of je wel of geen Wii-U had, verreweg de beste manier om die games te spelen was op Nintendo’s nieuwe paradepaardje.

Dus kortom: remasters bieden nieuwe gamers de kans een game op te pikken die ze voorheen of niet konden spelen, of ze hadden de juiste console niet. Vaak in de beste versie mogelijk op dat moment.

Niet alles is perfect.

Helaas is niet alles in deze nieuwe manier van games maken geweldig. Als beste en redelijk recente voorbeeld het debacle omtrend de release van GTA: The trilogy – The definitive collection. (overigens wat een draak van een naam zeg). Ik kan deze game nu niet beoordelen omdat ik weinig open wereld games speel en als ik het wel speel dan graag in een fantasie setting, maar deze game set werd geplaagd door bugs, ellende, veel gamers die de originele mooier vonden en tig van andere klachten. Veel zullen nu wel verholpen zijn maar het rees wel de vraag of niet een normale re-release al voldoende was, of dat deze games niet beter in de geschiedenis hadden moeten blijven

Met deze game in het achterhoofd, waarom kijk ik dan toch uit naar een remaster, of een remake van een game?

Het kan dus wel.

De reden op die vraag is onder anderen weer te danken aan Nintendo, hun remaster gekte heeft ook veel goed gedaan, als voorbeeld pak ik Metroid Prime remastered. Daar hebben ze zelfs de grens van wat we nog een remaster noemen en geen remake opgezocht, en voor mij de reden dat het een echte remaster is is omdat de game niet volledig opnieuw is gemaakt, maar ze gewoon doodleuk alle ingame objecten hebben vervangen. En het resultaat is simpelweg mind blowing wat een remaster kan zijn

Gamers zijn soms wel klagers, wat willen we nu eigenlijk?

Ik bedoel dat veel gamers vinden dat het jammer is dat sommige games nagenoeg niet te vinden zijn, en dat voor sommige dan woekerprijzen wordt gevraagd om ze origineel te kopen. Toch zodra er van die game een remaster wordt aangekondigd staan we ineens op onze achterpoten want oeioei dat willen we niet. de vraag is dan: wat willen we eigenlijk wel?

Nieuwe games in bestaande series? ja goed idee, maar vaak weet niemand in de huidige studios iets van de kwaliteit van de originelen, dus dat is nogal een gok. Dus waarom die studio niet een wat minder ambitieus project meegeven en ze een oudere game laten remasteren om zo ervaring op te doen, of ze de games laten remaken. Dan hoeven ze niet het wiel opnieuw uit te vinden, kunnen liften op de originele en toch deze games in de beste versie brengen. 

Voorbeelden genoeg; Final Fantasy 7 Remake, de Resident Evil remakes, Dead Space. Waarbij vooral die laatste gemaakt is zonder belangrijke mensen uit het originele team dus zo kon men toch proeven hoe een geweldige Dead Space is zonder heel veel risico  Toch zijn dit allemaal sterke games die het origineel naar een nieuw niveau konden tillen. 

En natuurlijk je kunt ze minder vinden, vooral FF7R heeft die groep maar niemand kan zeggen dat het geen hoge productie waarde heeft, al deze remakes zijn met veel passie en met veel aandacht gemaakt. 

Toekomst.

Wat de toekomst zal brengen heb ik geen idee van, het zal vooral een mix van oude games opnieuw uitbrengen blijven, al dan niet opgepoetst of opnieuw gemaakt, en nieuwe games. Hopelijk is dit remaster decennium ook inspiratie om in deze series weer nieuwe delen te gaan maken, of de opgedane kennis voor totaal nieuwe ip’s te gaan gebruiken.

tot die tijd kijk ik toch uit naar de Baten Kaitos remasters, en ook wel een beetje in spanning in welke van bovengenoemde situaties deze terecht gaat komen.  Ik hoop in het rijtje Metroid Prime remaster en dergelijke.

Maar ik zal al blij zijn als het geen GTA achtige zwakke remaster zal zijn.