Wat zijn jouw meest nostalgische games?

We hebben allemaal wel zo’n favoriete game waar we meerdere keren naar terug blijven keren, spelletjes die een speciale plek in ons hart verdienen en die we kunnen aanvinken op de lijst ‘bitterzoete nostalgie”. Omwille van de huidige situatie in de wereld is het alleen maar meer en meer logisch hoe makkelijk het wordt om de ultieme vorm van escapisme te ervaren, de controller vast te nemen en onze favoriete game te gebruiken als troost. Het leek me een fijne gedachte om mijn favoriete en meest nostalgische games op te sommen, door de generaties heen. Uiteraard ben ik heel benieuwd naar jullie antwoord en een eventuele toevoeging van jullie eigen “ultieme nostalgische games” lijstje. 

• Mario Kart Super Circuit – Game Boy Advance (2001)

De eerste game die ik “echt” voor mezelf had gekocht toen ik nog een kind was! Dolgelukkig met de mooie, rode Game Boy Advance SP in de aanslag, klaar voor een potje Mario Kart! Hoe vaak ik deze game heb gespeeld kan ik niet inschatten, maar het is ongetwijfeld een spelletje waar ik alles uitgehaald heb. Ik zal ook nooit vergeten hoe leuk de kartonnen doosjes waren. Pure nostalgie!

• The Lord of the Rings: the Return of the King – PlayStation 2 (2003)

Toen de films uitkwamen en we als “jonge snotters” nog dagelijks Plopkoeken aten, waren deze blockbusters dé films van het moment.

De videogames kwamen door het succes van de films ook al snel de meeste huiskamers in, met als gevolg dat we met onze schoolvrienden vochten voor wie er als Legolas mocht spelen (want iedereen weet dat Legolas het coolste is!!!). Deze spelletjes heb ik vooral bij vrienden gespeeld, aangezien ik toen geen PlayStation 2 had (erg sneu, ik weet ‘t), maar ik heb deze dan later op de PC opnieuw gespeeld, weliswaar wat jaartjes later.

De herinneringen die ik heb aan deze films en games blijven ongeëvenaard. Ergens durf ik hopen dat er op een dag de ultieme ‘Lord of the Rings”-rpg uitkomt, beschikbaar voor alle consoles en PC. Durven dromen kan geen kwaad!

• Grand Theft Auto: Vice City Stories – PSP (2006)

“Een draagbare PlayStation? “Ik hoor iedereen nog altijd vol verbazing spreken over de PlayStation Portable. De waslijst aan unieke games die we konden spelen op die console is ontzettend groot, maar Grand Theft Auto: Vice City Stories was voor mij dé PSP-game! Dit was de allereerste GTA-game die ik mijn eigen bezit had, dankzij een speciale bundel waarin zowel de console als de game zat. 

De setting, atmosfeer, kleur en het verhaal in deze game zal me altijd bijblijven. De warme, tropische Miami-setting die ons doet denken aan “Scarface” en heel wat andere bekende gangsterfilms was een mooie omgeving om in rond te rijden en vernieling aan te brengen. Maar wat de game voor mij ook deed was een romantiserend beeld scheppen van de Amerikaanse grootsteden. Ik heb talloze keren stilgestaan en gekeken naar de zonsopgang van Vice City, met op de achtergrond een jaren ’80 soundtrack.

Hopelijk kan Rockstar in de volgende GTA-game mijn nostalgie (en ongetwijfeld van een heleboel anderen) weer opwekken met een next-gen versie van Vice City. 

• God of War 3 – PlayStation 3 (2010)

Nog altijd de beste “God of War”- game in de reeks voor mij. Goden een koppie kleiner maken waar de duivel zelf van zou blozen, dat kan je alleen maar overlaten aan Kratos. Talloze keren heb ik de game weer bezocht en nooit moe gespeeld. De ideale klassieker die van een goede, hersenloze game houdt met een ijzersterke gameplay. Mijn hoop is dan ook groot voor het nieuwe franchise, in de hoop dat ze een soort gelijke game-ervaring kunnen bieden in de volgende delen van de “Noorse” saga.

• The Elder Scrolls V: Skyrim – PlayStation 3 (2011)

Iedereen heeft op dit punt in z’n leven sowieso gehoord over “The Elder Scrolls V: Skyrim”, mogelijk soms wat té veel zelfs omwille van uitgemolken marketingstrategieën (wat ik ten zeerste betreur). 

Bethesda heeft de game ondertussen al op meerdere generaties en platformen uitgebracht, en mogelijk ook met een reden. Voor iemand die een grote bewonderaar is van “The Lord of the Rings” en “The Hobbit” (je raad ‘t al aan m’n accountnaam) is deze fantasy-setting het Walhalla om je uren in te verliezen. “Skyrim” is mogelijk op zich een beetje als de boeken van Tolkien: ze zijn uitgebreid en hebben een levende geschiedenis vol diversiteit aan interessante verhalen. 

Ondanks ik de game grijs gespeeld heb op de PlayStation 3, vind ik de Nintendo Switch-versie tot nu toe leuker. Het idee om deze game op broekzakformaat te hebben is fantastisch, laat staan dat de laadtijden ook veel sneller zijn.

Ik moet schuldig bekennen dat ik de wereld van “Skyrim” jaarlijks nog terug opzoek. Dat is geen schande, want na al die uren die ik er gespendeerd heb, valt er altijd nog wel iets nieuws te ontdekken. Een pijl in je knie, bijvoorbeeld.

• Bioshock Infinite – PlayStation 3 (2013)

Het is ergens normaal dat deze game speciaal blijft voor veel mensen. Het verhaal en de stad Columbia, hoog in de lucht, met je “grapple hook” tussen de gebouwen scheuren,… De steampunk-setting lijkt op het eerste zicht gezellig, vrolijk en licht, maar vaak komt die typische “Bioshock”-toets weer naar boven die ons er aan doet denken dat we nog steeds een horrorgame spelen. 

De herinneringen aan deze game zijn voor mij alvast bitterzoet. Mijn eerste partner heeft me deze cadeau gegeven toen het uitkwam. Ik koppel deze game daarom ook altijd aan verliefd zijn in de warme zomer van 2013. 

• The Last of Us – PlayStation 3 (2013)

Het jaar 2013 was een ijzersterk gamejaar en als knal op de vuurpijl kwam Naughty Dog kwam op de proppen met een geheel nieuwe game, “the Last of Us”.

Bikkelhard en gedurfd, ijzingwekkend spannend en een mooie weergave van het menselijk gedrag in tijden van nood zorgden er voor dat deze zeker niet op m’n lijstje mocht ontbreken. Hoe vaak ik de game opnieuw heb gespeel weet ik niet, maar ik blijf het een geweldige game vinden. 

• Assassin’s Creed: Origins – PlayStation 4 (2017)

Een verassing, een zoveelste “Assassin’s Creed”-game waar ik eigenlijk zelfs niet zo veel van verwacht had, die me uiteindelijk meteen had gewonnen. 

De woestijn is een ideale locatie voor een AC-titel, doorspekt met rijke cultuur en een degelijk verhaal. Vooral de spelwereld is hier de grote troef. Zandstormen, fata morgana’s, de ongekende mysteries van de piramiden, Alexandrië in haar volle glorie… Fantastische sfeer!

• The Last of Us: Part II – Playstation 4 (2020)

Het is inderdaad een recente game, maar desalniettemin komt deze op m’n lijstje als “nostalgisch”. Kort verwoord heeft dit spel me door een erg moeilijke periode geholpen. Dat neemt niet weg dat ik het ook een fantastisch gedurfd project vond, waarbij Naughty Dog de “ballen” had om ons een suikerzoete Hollywood-plot te ontnemen en de wereld te tonen zoals die is: divers en gevarieerd, alles er op en eraan en zonder blad voor de mond. 

Voor velen mogelijk een emotioneel te zware game, te duister, te hard,… maar voor mij een pareltje van jewelste. Verdiende GOTY en zeker eentje waar ik graag een geremasterde versie van zou willen zien verschijnen. 

Zo, dit was mijn nostalgische lijst vol jeugdsentiment en recente favorietjes. Alvast bedankt voor jullie tijd om m’n artikel te lezen, het is best wat langer geworden dan ik had gedacht. Hopelijk zie ik bij jullie ook wat games verschijnen, daar ben ik alleszins erg benieuwd naar!