Er zijn naast de vele dikke games ook veel games die teleurstellend waren. Als we dit van te voren al verwachten of bij de reviews horen, kopen we de game misschien wel helemaal niet. Toch zijn er games waar we erg hyped voor waren maar pas bij het spelen anders in de smaak viel.
Voor mij was het niet bijvoorbeeld No Man’s Sky. Ondanks mijn enthousiasme voorafgaand aan de release heb ik de game niet op lancering gehaald. Pas na de grote updates ben ik erin gedoken en ik vond het geweldig. Ook Cyberpunk 2077 heb ik nog niet aangeraakt en zou ik dus ook nog geen teleurstelling kunnen noemen. Ik doel hier op een teleurstelling toen je de game werkelijk ging spelen, waar je niet op rekende.
Als fan van de Assassin’s Creed-games was mijn grootste teleurstelling dan ook Assassin’s Creed Rogue.
Het idee van de kant van de Templars ervaren, middels een ex-assassin, vond ik erg interessant en goed voor een frisse spin-off in de franchise. Echter tijdens het spelen werd het meer en meer een simpele een game waarin alleen de main enemies écht assassins zijn.
De rest van de game zit je alleen maar red/blue en… orange(?) coats te bevechten. Er is genoeg onduidelijk wie de oranje lui nou zijn. Je zou zeggen dat het assasins zijn. Er hangen oranje banners bij kampen met doodleuk het logo van de creed erop.
Anderen suggereren dat het bandits zijn die gewoon samenwerken met de assassins. Hoe dan ook is het onlogisch. Assassins dragen niet deze kleren en vooral niet zo oranje. Waarom oranje? Of het nou bandits zijn of templar-looking assasins, het geeft je geen gevoel dat je tegen assassins vecht.
We prijzen Spider-Man (PS4) aan omdat je je echt als Spider-Man voelt in de game. Assassin’s Creed Rogue is een game die je een Templar wilt laten zijn en heeft daar wat mij betreft in gefaald. Daarom is het voor mij de meest teleurstellende game. Al kan ik er nog wel genoeg opnoemen, ik wil het nu van jullie horen!
Wat is jouw meest teleurstellende game?
Allereerst moet ik zeggen, ik kan mij niet vinden jouw kritiek over AC:R.
Om nu de vraag te beantwoorden. Sinds een jaar of 14 ben ik heel erg selectief over de games die ik koop en speel, als ik twijfel over een game koop ik de game gewoon niet je kan dat zien als niet uit je comfort zone stappen en dat is misschien ook wel zo maar voorals nog heb ik niet het gevoel dat ik daardoor pareltjes heb misgelopen. Dat gezegd hebbende heb ik ondanks mijn selectiefheid, toch een aantal missers zoals bijvoorbeeld.
Soldier of fortune: payback
De eerste twee games vind ik echt geweldig ( en de beste fps games ooit gemaakt 10x beter dan half life) het verhaal was entertaining, de blood & gore ( zeker met mods waarmee je de gore kon verdubbelen) waren de selling point voor mij. En ondanks soldier of fortune: payback ook blood & gore heeft ontbreekt er iets. Overigens ook de eerste en enige game die ik heb omgeruild voor een andere game.
Assassin’s Creed Chronicles serie.
Begrijp mij niet verkeerd, ik vind het verhaal van ACC echt geweldig en het verijkt de al erg rijke lore van AC. En het feit dat het mij een prince of persia: the shadow and the flame vibe gaf ( vooral ACC : India gaf mij die vibe) is een pluspunt, maar de gameplay van ACC is voor de rest zo frustrerend dat ik Assassin’s Creed Chronicles vooral haat. En ik ben dan ook blij dat ik sinds kort de manga Assassin’s Creed: Blade of shau Jun heb en ik het verhaal van ACC: China zonder de halsslagader poppende gameplay kan volgen.
Oh man, ik heb SOF2 helemaal kapot gespeeld online. Wat een game was dat!
Zo dank voor deze herrinering. Soldier of Fortune wat een heerlijke game was dat.
Graag gedaan.
Een remake van de eerste twee delen zie ik wel zitten. Maar zal jammer genoeg nooit gebeuren.
Sorry dat ik het zeg maar, hoe serieus kan je iemand nemen die meerdere keren per jaar hetzelfde deel van AC uitspeelt van begin af aan.
Wat is daar zo erg aan dan ? Overigens is he één keer per jaar. Niet meerdere keren
Final Fantasy VIII en dragon quest XI speel ik ook ieder jaar opnieuw. Wat is daar fout aan.
Je moet gewoon doen wat je leuk vindt.
Je kent mij langer dan vandaag. Ik laat mij echt niet uit het veld slaan door zo’n opmerking als die van CertifiedLoverBoy. Daar ben ik veelste koppig voor 😉
Ik heb er meerdere, maar deze was voor mij de grootste (Zelda SS volgt op de voet, maar daar heb ik mijn woordje al over gedaan) :
Harvest Moon : A Wonderfull LIFE
Hoop:
Vetste en grootste HM ooit met een toffe omgeving en veel nieuwe mogelijkheden.
Wat was het voor mij:
De meest saaie, lege en sfeerloze HM die ik ooit gespeeld heb. Geld verdienen was op een gegeven moment niet meer interessant, je kon het nergens meer aan uitgeven. Bomvol potentie, weinig van benut.
Als kleine kiddo was ik enorm teleurgesteld door Pokémon Snap. Ik vond het best kut dat je vaak dezelfde levels moest doorspelen en daarnaast had ik de game in een weekend al uitgespeeld. Dus toen ging ik maar terug naar de Intertoys om hem te ruilen voor ….. 007 The World Is Not Enough. Best veel plezier van gehad!
Meest recentelijke teleurstelling moet wel RAGE 2 zijn. Zo veel leuke potentie, die uiteindelijk gewoon neerkwam op een DOOM-kloon in een slordige sandbox, met amper creativiteit qua verhaal of missies.
Op zichzelf is het spelletje nog wel een voldoende waard (‘t schiet toch best lekker weg), maar voor mij is RAGE 2 dé game met het grootste contrast tussen marketingmateriaal en het daadwerkelijke product.
De teasers en trailers riepen voortdurend “buitenaardse Mad Max-shit in een knotsgekke woestijn, F*CK YEAH!”, maar de game zelf had qua adrenaline meer het niveau van een ongeïnspireerde fetch quest. Zelden zo weinig interessants gezien op zo veel vierkante meter aan sandbox.
Ik was na Origins en Odyssey wel weer toe aan zo’n ouderwetse AC. Rogue vond ik juist daarom ook erg tof denk ik.
Oh en de meest teleurstellende game voor mij is denk ik Mass Effect Andromeda
Net een stuk op deze website geschreven waarin ik aangaf enorm teleurgesteld te zijn over Metal Gear Solid V.
Voor de rest zijn er gewoon veel games waarvan ik aanvoelde dat het flops zouden worden, zoals Anthem en No Mans Sky.
Ik vond Rogue eigenlijk best wel tof.
Zelf vond ik zoals vaker gezegd No Man’s Sky niks. Maar de grootste teleurstelling was Monster Hunter World. Gekke is dat ik nu best wel een drang voel om terug te gaan. Toen ik het eerst speelde was de moeilijkheidsgraad en het aantal menu’s vrij overweldigend, ik wilde gewoon een paar monsters op hun kaken rammen. Al bleek uiteindelijk wel dat ik een vrij lastig starters weapon had gekozen (die springstok) maar dat vond ik eigenlijk het leukste.
Zoals ik al zei, eigenlijk ben ik er nu wel weer nieuwsgierig naar. Ik denk dat ik de diepere systemen nu wel wat beter zal kunnen waarderen.
Zonder enige twijfel is dat voor mij Championship Manager 4. Ik was destijds ernstig verslaafd aan CM (CM 01/02 is en blijft een van de beste spellen ooit) en was hyped voor CM4. Had er zelfs speciaal een gloednieuwe computer voor aangeschaft met specs waar een paard de hik van kreeg zodat ik lekker veel competities simultaan kon draaien. En toen bleek het ZO’N schurftgame te zijn dat ik volgens mij zelfs nooit een enkel seizoen heb afgemaakt… Gelukkig kwamen er daarna nog vele delen van Football Manager en die waren wél om te smullen. De pc is dus niet voor niets gekocht.
Overigens ben ik inmiddels officieel genezen van mijn FM verslaving. Speel die spellen al jaren niet meer. Veel te complex geworden. Het leek op een gegeven moment meer op een baan dan op een spel. En traaaaaaaaag dat het ging, joh. Nee, niets voor mij. Ik doe het met de herinnering aan eenvoudigere, snellere en leukere tijden 🙂
Voor mij was een van de grootste teleurstellingen Simcity 4 van EA. Ik had mij daar jaren op verheugd dat er eindelijk weer een nieuwe simcity uit zo komen. De graphics waren helemaal mijn ding en had hem dan al snel aangeschaft om kapot te spelen.
Maar helaas viel dit erg tegen. Wat ik mij kan herrineren ja ik word oud. De game was niet af, Veel problemen en je moest online zijn wat voor mij op dat moment soms lastig was terwijl het al snel bekend was dat dit helemaal niet nodig was om het spel te spelen.
Maar het was voor mij zon deceptie dat ik sindsdien tot de dag van vandaag geen EA spel meer heb gekocht. Ik verwacht een goed werkende game zonder major bugs, geen gezeik. Natuurlijk kan er een foutje in zitten. Helaas zie je dit deze tijd vaker dat er games worden uitgebracht die gewoon echt nog niet af zijn. Ik ben van mening dat je hiervoor keihard aangepakt zou moeten worden. Maja dat is een hele andere discussie. De game is later volgens mij helemaal opgepoetst en nu ik dit schrijf bedenk ik mij dat het nu misschien tijd word om het weer eens te proberen.
Ik ben zwaar teleurgesteld in Cold War. Voor zo een grote game zitten er gewoon teveel fouten in. Helaas had ik de game al bij release dus deden alle cutscenes van de campaign het niet. De menu’s zijn verschrikkelijk traag en alleen al in multiplayer komen duurt 3 minuten. In de multiplayer zelf worden nog steeds afbeeldingen van unlocks en rewards niet getoond na het afronden van een potje.
En verder heeft de game me nergens echt verrast met uitzondering van Zombies. Maar nadat ik afgelopen weekend Die Machine Co-Op split-screen heb gespeeld was ik weer heel erg teleurgesteld. De frame-rate was zo slecht dat het op moment onspeelbaar was. Oh, en je kan alleen split-screen als je maat ook een Xbox account heeft. Je kunt hem dus niet meer als Guest toevoegen (dit hebben meerdere games maar hier snap ik niets van).
De vriend waarmee ik speelde was overigens geïnteresseerd in Cold War maar denk niet dat die nu nog interesse heeft…
Helemaal mee eens, vooral het splitscreen stuk… kan nieteens 2v2 gunfight spelen in splitscreen zonder dat de framerate stottert. Ik snap niet dat een spel dat na MW kwam (die erg goed te doen was in splitscreen) zo’n grote stap achteruit heeft gedaan op dezelfde engine.
Cyberpunk 2077 ligt misschien wat voor de hand maar mijn hemel had ik mij verheugd op die game en wat een teleurstelling. Ik heb het kort gespeeld en toen in de kast gezet. Ik ga het pas weer aanzwengelen als de laatste PS5 patch een feit is en geen dag eerder. Of dat de game dan nog steeds een vieze nasmaak geeft kan ik echter niet uitsluiten, zo jammer…
Kan me 100% vinden in dit bericht
Hmm… echte grote teleurstellingen weet ik zo niet. Ik ben ook wel redelijk selectief wat games betreft en koop meestal iets waarvan ik al weet dat het een goede game is.
Eerder plaatste ik regelmatig pre-orders, maar dan ook eigenlijk alleen van games waarvan je eigenlijk wel wist dat je veilig zat: zoals een Mario Kart, Zelda etc.
In de tijd dat ik reviews schreef, heb ik wel echt wat schijtgames mogen reviewen, maar eigenlijk had ik daar van te voren nooit verwachtingen van.
Door de jaren heen natuurlijk wel wat lichte tegenvallers gehad: Luigi’s Mansion 3 en Links Awakening vond ik toch iets minder dan ik hoopte, maar dat is meer dat je op een 9 hoopt en een 7,5/8 krijgt.
Ik heb daarnaast ook wel eens hoog aangeschreven games geprobeerd die achteraf toch niet echt mijn ding bleken te zijn. Bijvoorbeeld Bayonetta en recentelijk Hades. Maar dat was echt een kwestie van smaak.
Pff… zoveel teleurstellingen, en dan iets kiezen 😀 Ik was erg teleurgesteld in Gran Turismo Sport destijds. MGS5 vond ik ook niet zo boeiend terwijl ik wel MGS-fan ben. Death Stranding ook wel teleurgesteld. Ik had gehoopt dat het een ander soort game zou worden dan de uiteindelijke game.