Yoshi in het zonnetje – Van rijdier tot grootheid

Yoshi, voluit T. Yoshisaur Munchakoopas, werd in 1990 bekend toen Super Mario World voor de SNES verscheen. Al lang voor die tijd had Shigeru Miyamoto het idee om Mario in Super Mario Bros. te laten rijden op een paard, maar het concept was te ambitieus voor de technische capaciteiten van de NES. Miyamoto had goede hoop voor Super Mario Bros. 3 en maakte zelfs al de eerste schetsen, maar ook toen mocht het niet baten. Ontwerper Takashi Tezuka ontwierp een kikkerpak voor Mario als goedmaker, terwijl hij werkte aan het uiteindelijke ontwerp van Yoshi. Tezuka haalde inspiratie uit Miyamoto’s obscure NES-game Devil World, een Pacman-achtige titel waarin spelers als een dinosaurus objecten verzamelen en vechten tegen de duivel.

De introductie van Yoshi gaf een wending aan de gameplay van Super Mario World. Vier verschillende kleuren Yoshi’s kunnen met een schattig piepgeluid uit eieren verschijnen en hun lange tongen bieden een extra wapen in de strijd tegen Koopa’s (op wie Yoshi deels is gebaseerd), Big Boo’s en andere vijanden. Er was een jarenlange discussie gaande rondom de animatie wanneer Yoshi z’n tong uitsteekt. Het lijkt erop dat Mario Yoshi tegen het achterhoofd slaat waardoor zijn tong eruit schiet, wat vorig jaar pas werd bevestigd door de ontwikkelaars. Oorspronkelijk bevatte de game zelfs een ‘bop’-geluid wanneer Yoshi wordt geraakt, maar later werd dat omgevormd tot Mario die “go!” roept. De stem van Yoshi zelf wordt overigens nog steeds ingesproken door Kazumi Totaka, die ook de stem van K.K. Slider doet in Animal Crossing.

Voordat Yoshi de hoofdrol kreeg in het vervolg op Super Mario World ontwikkelde Nintendo eerst een aantal andere, matige games. De game Yoshi werd uitgebracht voor de originele Game Boy, terwijl Mario & Yoshi verscheen op de destijds al verouderde NES. Beide games draaien om vallende blokken à la Tetris, maar dan met Nintendo-figuren. Deze formule werd tot genoegen van de critici verfijnd in het vervolg Yoshi’s Cookie, maar datzelfde jaar werd Yoshi’s Safari voor de NES wederom grond ingeboord. In deze maffe shooter schieten spelers zich met de NES Zapper, bekend van onder andere Duck Hunt, een weg door Jewelery Island vanaf Yoshi’s rug.

Bovenstaande games bleken zoethoudertjes voor het echte vervolg op Super Mario World. Super Mario World 2: Yoshi’s Island is qua verhaal namelijk niet alleen een voorloper op de SNES-klassieker, maar ook kregen spelers voor het eerst de controle over Yoshi in een platformer. Niets in Yoshi’s Island is volgens de regels van de daaraan voorafgaande Mario-titels. De focus ligt op verkenning en het richten en schieten van eieren, en Yoshi’s Island ging gepaard met de geboorte van Baby Mario, die veilig overgeleverd moet worden aan een andere Yoshi aan het einde van de game. Miyamoto kreeg de opdracht om de krachtigere F/X2-chip te gebruiken voor driedimensionale graphics, zoals in Donkey Kong, maar koos heel rebels voor een schilderachtig 2D-uiterlijk. De populariteit van het destijds alweer vijf jaar oude zijpersonage kreeg een boost en was de aandrijver voor een lange carrière.

Helaas ging het in de jaren na Yoshi’s Island minder goed met het personage. Yoshi’s Story, een platformer over boodschappen doen, was volgens velen zo saai als het klinkt en zijn volgende rollen waren vooral cameo’s of als zijpersonage. In Super Mario 64 verschijnt hij natuurlijk op Peach’ kasteel als je alle 120 Power Stars hebt verzameld en in Super Mario Sunshine wordt hij weer gedegradeerd tot rijdier voor Mario. Hoewel het personage tot aan de Wii U op de achtergrond bleef, kreeg Yoshi een aantal avonturen op Nintendo’s handhelds.

In 2005 verscheen namelijk het opvallende Yoshi Universal Gravitation (Topsy Turvy in de VS) voor de Game Boy Advance, waarin spelers levels kunnen roteren door de Game Boy Advance te bewegen. Op deze manier kan Yoshi over afgronden springen, aan touwen slingeren en over muren rennen. Helaas was de game niet het vervolg op Yoshi’s Island waarop werd gehoopt, en ook Yoshi Touch & Go op de DS is deze titel niet waard. Pas in 2006 werden de gebeden verhoord en verscheen Yoshi’s Island DS, een game met een traditioneel doch prachtig uiterlijk en babyvarianten van Peach, Luigi, Donkey Kong en zelfs Bowser. In veel opzichten is de opvolger van Yoshi’s Island een verbetering dankzij grotere levels waarin een hoop te verkennen valt en veel optionele uitdagingen, waarmee de DS een pareltje rijker was.

Uiteraard verscheen Yoshi ook als allround personage in talloze sportgames, de Super Smash Bros.-franchise en is hij aanwezig in elke Mario Kart. De dino duikt echter ook op in games waar je hem niet verwacht, bijvoorbeeld als pop in The Legend of Zelda: Link’s Awakening, als protagonist van de Engelse versie van Tetris Attack en in Metal Gear Solid 2 op de Gamecube. In deze laatste game bevindt Yoshi zich naast Mario op een bureau en wanneer je op hem schiet maakt hij het iconische ‘yelp’-geluid. Super Mario RPG bevat zelfs een speelbaar alter-ego genaamd Boshi, helaas bleef het bij deze eenmalige vertoning.

Pas op de Wii U bracht Nintendo weer een volwaardige consolegame uit met de dino in de hoofdrol, namelijk Yoshi’s Wooly World. Wooly World is een ontzettend schattige en creatief ontworpen platformer die bewijst dat Yoshi ook een avontuur op het grote scherm verdient. Wooly World is niet al te uitdagend, beloont spelers die verder willen zoeken en bevat werelden die alles uit een bepaalde gameplaymechaniek halen. De game is vorig jaar geport naar de 3DS, vlak voor de aankondiging van de aankomende Switch-game. Helaas is de nog titelloze game uitgesteld naar volgend jaar, maar in ieder geval komt er een volwaardig Yoshi-avontuur aan op het grote én het kleine scherm.

Nintendo lijkt daarbij weer in te zien dat Yoshi niet louter een rijdier is voor Mario en zijn vrienden, maar dat de dinosaurus genoeg persoonlijkheid heeft om meer eigen games te verdienen. Op Yoshi kun je altijd rekenen, hij klaagt nooit en hij is van alle markten thuis. Yoshi hoort gewoon thuis op de Super Smash Bros. Ultimate-hoes en het is een schande dat hij dit najaar daar ontbreekt in Duitsland.