Ziminar Was ik maar een masochist is de gedachte die regelmatig door mijn hoofd ging bij het spelen (lees: doodgaan) van een game van From Software. Vrijwel iedereen kent deze games en waar ze voor staan, namelijk doodgaan, dus dat hoef ik zeker hier niet uit te leggen.
Meerdere games van deze ontwikkelaar heb ik gespeeld, maar heel erg ver ben ik nooit gekomen, maar de keren dat ik wat verder kwam zat ik er helemaal in en genoot ik ervan.
Wat me het meest in de weg zit om de games af te maken is dat ik erg ongeduldig en nogal wispelturig ben. Als iets naar mijn mening onnodig lang duurt raak ik geïrriteerd en als er dan ook nog eens een andere game op mijn backlog naar me lonkt, en wanneer is dat nou niet zo met game pass of soortgelijke diensten, heb ik al snel een andere game opgestart en ben ik uit de flow van een Dark Souls. En die flow is voor mij essentieel om een dergelijke game uit te spelen. Het ontbreekt me misschien wel aan discipline.
Elden Ring lijkt, als ik de vele artikelen en reacties op gamer.nl mag geloven, door zijn open wereld de speler de mogelijkheid te geven om een andere richting op te lopen als een boss nog te moeilijk is en sterker te worden om diezelfde boss later alsnog te verslaan. Iets wat bij de eerdere games van From Software niet mogelijk was. En dus zou deze de game de ideale instap zijn voor de From Software games.
False advertising of waarheid als een koe?
Bij de release van Elden Ring heb ik me voorgenomen de game niet aan te schaffen, zonde van mijn geld. Maar je raadt het al ik ben toch gezwicht anders zou de titel boven dit stuk werkelijk nergens op slaan.
Omgaan met teleurstellingen
Op gamer.nl lees staan veel reacties van mensen die in hetzelfde schuitje zitten als ik en ook denken dat dit soort games niets voor hun is. Naar aanleiding van een column van Jari Klapwijk waarin hij vertelt dat Souls like games zijn perspectief hebben veranderd en Elden Ring benoemd als de instap game voor dit genre ben ik toch overstag gegaan. Diezelfde dag nog heb ik Elden Ring aangeschaft, alvast bedankt Jari voor de vele frustraties en teleurstellingen die me te wachten staan.
Met dit relaas en vervolgrelazen (?) hoop ik die frustraties van me af te kunnen schrijven en me gemotiveerd te houden door te gaan. Hopelijk hebben jullie er ook wat aan, maar ik kan niets beloven.
Op mijn post onder dezelfde column kreeg ik al wat handige tips van Xeros als reactie en hoop dat ik na wat inlezen de duik in het diepe durf te wagen en nog een flink tijdje onder blijf.
Elden Ring lijkt wat gemakkelijker dan eerdere Soulsgames, maar dat komt misschien ook omdat je het op een gegeven moment wel een beetje weet hoe het werkt als je eerdere games hebt gespeeld. Althans grotendeels. Ik vind wel dat Elden Ring je iets meer bij de hand neemt op gebied van alle items en dergelijke.
Ik ben net als Rainking ongeveer dertig uur in de game en ik ben ook pas bij het tweede grote kasteel/level, maar tussendoor heb ik echt van alles gedaan. Tot nu toe was er een baas waar ik echt wel even zoet mee ben geweest, maar dat kwam vooral omdat ik na enkele pogingen wilde haasten en niet echt meer oplette.
Mijn tactiek bij soulsgames is in het begin veel te investeren in Health, endurance, strenght en dexerity, zodat je al lekker sterk wordt en later pas naar magie en dat soort fratsen kijken (al heb ik in Elden Ring al wel gelijk iets meer in magie gestopt dan bij de voorgaande soulsgames). Daarnaast houd ik altijd in mijn achterhoofd dat je negen van de tien keer bezig bent met short cuts creëren. In de ‘levels’ zelf dan, niet zozeer in de open wereld. Dus ik werk eigenlijk altijd toe aan een nieuwe site of Grace, of een weg terug naar een vorige, zodat je de keer erop het gebied sneller kan bereiken.
Ondertussen heb ik er denk ik 80 uur in zitten en ik ben altijd nog even ver, hahaha.
Ok, dit gaat misschien tegenstrijdig lijken, maar probeer het even te volgen. In het weekend dat het spel uitkwam, heb ik er bijna 30 uur in gestoken en op het moment is het mijn favoriete spel van dit jaar. Toch ben ik in principe pas bij de baas van het tweede gebied? Hoe kan dat?
Ik bleek zoveel plezier te halen uit het verkennen van de wereld, zonder dat je doodgegooid wordt met ikoontjes, plus er zaten meerdere builds tussen die me wel aanspraken, dus ik heb het één en ander uitgeprobeerd, zonder echt ver te komen. Maar de opbouw en het verloop van de wereld is zo goed gedaan en dat had ik eerlijk gezegd niet achter From Software gezocht.
Ik heb al veel soulslikes geprobeerd en Bloodborne en Nioh 2 blijf ik beter vinden, maar Elden Ring is echt gaaf. Nu al benieuwd naar je scheldpartijen, ghehehe.